مردی از جنس سازندگی

دسته: مقالات
۴ دیدگاه
جمعه - 3 اسفند 1397

سالهاست چغارت ، آهنین کوه شهر ما مورد توجه عام و خاص است . نیم قرن پیش ، دلسوزان صنعت کشور راهی کویر بافق شدند و دل به ثروت خفته در این ناحیه بستند، تا شکوفایی ذوب آهن ایران را شاهد باشند . در این بین ،مهندسین ،کارشناسان و مدیرعاملان بسیاری مشغول به کار شدند و سکان استخراج این معدن را در دست گرفتند . مدیران چغارت، تا سالها غیر بومی بودند . دلسوز بودند ولی بیشتر دلسوز خارج از بافق . شهر ما محروم بود و محروم ماند تا زمانی که شادروان مهندس دهستانی در هوای خدمت به شهرش، راهی بافق شد . مهندس، سردار سازندگی شهرش شد . تا سالها مردمان ما از یادگاری های ارزشمند آن مرد برخوردار خواهند بود . مردم آنگاه که دیدند می توان بر نیروهای بومی شهر تکیه کرد ،زمزمه حق خواهی سر دادند . باز حرفشان بر کرسی نشست و دکتر یاراحمدی راهی بافق شد . ایشان بیشتر از شش ماه ماندگار نشدند و زودتر از انتظار مردم، استعفا دادند ولی در همان مدت کوتاه نشان دادند که در زمینۀ ادارۀ چغارت و رسیدگی به امور کارگران زحمتکش چغارت، برنامه های شگرفی دارند اگر مانده بودند، به طور حتم امروز شاهد بافقی متفاوت بودیم . بعد از ایشان محمد جواد عسکری یک فرهنگی از دل مردم ،برای یاری شهر و مردمش به پا خاست . سالها کار کرد و طرحهای بسیاری را به مرحله اجرا گذاشت . بزرگترین خدمتش، معرفی مردی بود که با وجود تنها چند ماه کار کردن ،تمام شهر را شیفته خود و خدماتش ساخته است. شاید محبوبیت دکتر رحیمی، رفتارش با کارگران باشد . همه را به یک چشم دیدن، اعتماد به نیروها و میدان دادن به نیروهای جوان ، از نیکی های مدیر عامل کنونی چغارت می باشد . محال است جایی از معدن قدم بگذاری و تعریف این رادمرد را نشنوی. رحیمی زمان آغاز به کار، تمام کارگران را شناخت و برای احقاق حق آنها تلاش سختی را آغاز کرد . او خود را نمی بیند و در کارش خستگی ناپذیر است . نمی دانم طی این سالها ، کارگران زحمتکش شهر ، با چند مسئول از این قشر کار کرده اند . کسانی که برایشان رویکرد سیاسی مهم نیست، تنها دوست دارند حق به حقدار برسد و کارها درست انجام شود . دکتر رحیمی بینش بالایی دارد، آینده را خوب می بیند و از پس غبار حق کشی ها و نامردمی ها، تنها کارگرانی را می بیند که برای سازندگی بیشتر ،باید وضع مالی، اجتماعی و فرهنگی بهتری داشته باشند . بی عدالتی را روی برنمی تابد و برا ی پیشبرد کارها ،شکیبایی خاصی دارد. به طور حتم ماندگاری ایشان در چغارت بافق ،نوید آینده خوبی برای شهرمان خواهد بود. به امید آنکه مسئولین امر به خواسته مردم شهر و کارگران شرکت احترام گذاشته و تصمیمی بگیرند درست و کارساز . دکتر رحیمی باید در کنار مردم بافق بماند تا محرومیت سالهای طولانی این شهر، تا حدودی جبران شود.

عالیه نقیب الذاکرین بافقی(مهرگان)


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۶۸۵
برچسب ها:
دیدگاه ها
ناشناس این نظر توسط مدیر ارسال شده است. جمعه 3 اسفند 1397 - 8:53 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

با سلام
فقط مدیران بومی باعث شکوفایی معدن چغارت نشدند
کارگرانی که درسال ۱۳۴۰در بد ترین و سخترین شرایط کاری به انجا امدند و با جان دل و کمترین امکانات رفاهی شروع و اکتشاف واستخراج معدن و بعضی ها هم در همانجا فوت شدند را از یاد نباید برد انها که حالا بازنشست شده اند د یا فوت شده اند.مهندس به ایین که اهنشهر را درست کرد غیر بومی هایی که با انجا امدند و …..
پس فقط مدیر بومی انحا را اباد نکرده
ضمن اینکه ۷۰درصد معدن متعلق به نو د هزار بازنشسته زحمتکش معدنی و فولادی است و این مسولیت هر مدیری را سنگینتر میکند
موفق باشید

سهیل این نظر توسط مدیر ارسال شده است. شنبه 4 اسفند 1397 - 8:15 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

نان را به نرخ روز باید خورد ……….

مهدی رنجبر بافقی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. شنبه 4 اسفند 1397 - 9:00 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

ضمن تشکر از سرکار خانم نقیب الذاکرین به خاطر مطلب پرمغز و زیبایشان. این روزها چغارت شرکت سنگ اهن مرکزی که بالغ بر پنجاه سال خوراک واحدهای فولادی کشور را تامین می کرد نفسهای اخر خود را می کشد. و اگر سنگ اهنی که قابلیت دانه بندی داشته باشد به ان نرسد، کارش تمام است

مینا این نظر توسط مدیر ارسال شده است. شنبه 4 اسفند 1397 - 11:03 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

درود بر بانو مهرگان

You cannot copy content of this page