(از خودت برای خودت سخن خواهم گفت)

این روزها که میگذر به چه زیبا شهری قدم گذاشته ایم.شهری که بر دروازه ی آن خوش آمد گویی اش ازجنس نور است.صاحبان این شهر فرشتگانی هستند که در درگاه حق خدمت میکنندو هر لحظه از کارهایت رابه ثبت میرسانند و رسیدن به این شهر لطف الهی میطلبد
و سالی یکماه بیشتر نمیتوانیم در این شهر میهمان باشیم ..
شهر رمضان(تنها ماه میهمانی خدا)
سحرگاه هانش متفاوت تر از هر ماه و حس و حالش شیرین تر از عسل
اگر عاشقانه میهمان این شهر هستی توشه ات را پر کن که سوغاتش عشق الهیست و تا دروازه اش به رویت گشاده است همت کن..
درهای رحمتش گشوده است .بنده ای عاشق میخواهد وقتی عاشقش باشی
عاشقانه جواب خواهی گرفت .
او بخشنده تر از آنست که در ذهنت بخواهی سخنی بگویی و قابل ستایش تر از آنست که از قلم میگذرد…
در این ماه دست افتاده ای را بگیر همانطور که خداوند در هر لحظه اش دستی را رها نمیکند…
در این ماه هوای دل مستمندان و یتیمان را بیشتر داشته باشیم چرا که
مولایمان علی در حقشان پدری میکرد..با چند قرص نان هم میتوانی دل بیچارگان را شاد کنی …
پس همت کن که وقت کوتاه است وبس
طاعات و عباداتتان مورد قبول درگاه حق
(نعیمه توکلی)