حریت و آزادگی ;پیام فرا دینی عاشورا
سنت عزاداری بخش مهمی از فرهنگ تشیع است چون گریستن بر شهادت ائمه اطهار مرهمی است بر سنگینی ظلم وستمی که بر شیعیان در طول تاریخ تحمیل شده است اما شاهدیم که این مراسم گاهی در ظواهر متوقف می شود وفلسفه قیام امام حسین(ع) وعبرت گیری از واقعه عظیم کربلا از هدف و مسیر اصلی خود خارج شده و بیشتر بر گریاندن وانباشتن ثواب وبهره گیری آن در قیامت تاکید می شود بی آن که تحولی در روشنگری متعالی معرفت جامعه داشته باشد واهداف بزرگ انسانی واخلاقی کربلا را بیان کند
مهم ترین پیام عاشورا آزادگی و حریت است. آزادگی آزمون بسیار دشواری است که نیاز به فهم ودرک بالا وایثار واز خودگذشتگی دارد و جامعه نیازمند انسان های آزاد اندیش است تا با آگاهی وبصیرت قافله سالار نسلی باشند که در جستجوی هویت خویش است.
مسلم است که عشق به حسین(ع) در خون و رگ ما ایرانیان است و درخت اعتقادات و باورهای ما در خاک کرببلا رشدکرده و ریشه های ﺁن قلب و روح ما رابه تسخیر خود درﺁورده است؛ حتی کودک نوپا هنگام محرم، زنجیر کوچکی به دست میگیرد و به دنبال سینهزنان عاشورایی حرکت میکندوبرای سالار و سرور شهیدان عزاداری می کند.
همان گونه که هر درختی برای بارور شدن و ثمردهی نیازمند مراقبت است و نباید لحظه ای از ﺁن غفلت کرد، درخت تنومند محرم هم که در طول سالیان متمادی در فرهنگ وتاریخ و باورهای ما روییده است؛ نیازمند مراقبت و محافظت است تا میوه های شعور و ﺁگاهی را از شاخسار جاودانﺁن بچینیم وغذای سعادتمندی روحمان را با ﺁن تامین کنیم.
بدانیم که حسین بن علی (ع) با هیچ یک از قهرمانان دینی و حماسی دنیا قابل قیاس نیست. سید و سالار شهیدان آنچه که خوبان دارند همه را به تمامی در وجود اقیانوس گونه اش گرد آورده و به تنهایی بار عظیم شهادت را بر دوش کشیده است اما گاهی پیام قیام در سروصدای طبل ها , شیپورها ,بلندگوها, زنگ شتران وافراط در ظواهرگم شده است به گونه ای که قیام سرخ حسینی، رنگ سیاه به خود گرفته است و خاکستر نشین شده است و خروش برخاسته از ایمان دینی به زنجمورههایی از سر ضعف و ناتوانی تبدیل شده است که فقط گریستن برحسینی را ترویج می دهد که خود ﺁزادانه زیست و مردانه به قربانگاه رفت وﺁزادی را با ﺁگاهی درهم ﺁمیخت و خیمه های عشق و معرفت را برپاکرد.
به امیدﺁن که همگی در مکتب خانه اهل بیت ،حسینی وار بیاندیشیم و روش ومنش خود را در خمخانه معرفت ،صبغه عاشورایی زنیم تا محرم اسرار محرم شویم.
هرکه شدمحرم دل در حرم یاربماند/وﺁن که این کارندانست درانکاربماند
دکتر حسین ارجمند
درود
اگر ازاد اندیش و اندیشمند نداشته باشیم با مداح و روضه خوان و پیر غلام و خادم نمی توانیم مکتب را حفظ کنیم
فعلا روضه خوان و مداح تو بورس بوده و خبری از ازاد اندیش نمی بینیم