آقای آدم! دور زدن ممنوع!
شما بگوئید #مردانگی این است؟ عده ای شما را وکیل کنند ولی ندانند چه در سر داری؟! شما وکیل شده ای که مسئله ای را پیگیری کنی، اما هیچ از پیگیری هایت بروز ندهی؟ آیا این در مقابل قاضی #ملق_بازی نیست؟
به نظر شما چرا #صداقت در هر جامعه ای، چه دینی وغیردینی یک ارزش است؟ مگر از صداقت و مردانگی چه برمیخیزد که برای بشریت یک ارزش است؟
#شفافیت_آراء_نمایندگان #مطالبه_مردمی است، بنظرتان چرا؟ این مطالبه از گردانندگان جامعه است و برخواسته از کف جامعه، بنظرتان چرا؟ مگر چه شده است؟ مگر چه اتفاقی افتاده که کف جامعه به این نتیجه رسیده است؟
حرف قانون #شفافیت_آراء_نمایندگان این است که جامعه بداند و بداند که نماینده به چه قوانینی اجازه حاکم شدن بر جامعه را میدهد و چه قوانینی از نگاه او و کارشناسان مرتبط با او چنین اجازه ای ندارد؟
پس #شفافیت_آراء_نمایندگان یک درخواست ساده نیست، یک درخواست اطلاعات شخصی هم نیست، #شفافیت_آراء_نمایندگان یک درخواستی است که بر #ضد_لابی_گری قدم برمی دارد، یک درخواستی است که جلوی فسادهای قانونی را می گیرد. لذا به این سادگی تصویب نخواهد شد، آن نمایندگانی که این قانون را رای موافق داده اند قطعا با مابقی تفاوتهایی داشته اند، چراکه موافقت با این قانون یعنی مقابله با فساد حاصل از پنهان کاری! یعنی آن مسائلی که یک جامعه را به دنبال منافع عده ای قلیل یا هر نوع منافع حزب و گروهی خاص به این طرف و آن طرف می کشاند.
#شفافیت_آراء_نمایندگان یک نوع #گزارش_دهی به #ولی_نعمتان_نماینده است که آی #ولی_نعمت_ من ، بنده به نمایندگی از شما در جهت منافع و صلاح جامعه این قانون را موافق، یا مخالف بودم، پس بگوش باشید که بنده در راستای #منافع_ایران_زمین رای داده ام نه منافع حزب و گروه، و نه منافع شخصیم.
بنظر شما #شفافیت_آراء_نمایندگان دردسری برای مردم دارد؟ یا آیا دردسرها و محدودیتهای این قانون، میتواند برای چه کسی با چه هدفی باشد؟
بنظر شما آنگاه که طرح این قانون توسط ۱۹۰ نفر نماینده عاقل و بالغ امضاء گردید ولی در صحن مجلس با موافقت فقط ۶۹ #نفر_آدم_نماینده، مواجه شد، چه برداشتی باید کرد؟ بازتاب این #رفتار_نمایندگان به جامعه چیست؟ آیا آن ۱۲۱ نماینده دوگانه یا منافقانه عمل نکرده اند؟ بنظرتان آن ۱۲۱ نماینده، ولی نعمتان خود را چه فرض کرده اند؟ حال بنظرتان، حیف نیست آن ۱۲۱ نفر را #آدم_نماینده خواند؟ آیا آن ۱۲۱ نماینده که تقریبا نیمی از مجلس را تشکیل میدهند، در هنگام امضاء طرح #شفافیت_آراء_نمایندگان با زوایای این طرح آشنا نبودند؟ آیا بالاجبار امضاء کرده اند؟ آیا کسی یا گروهی، آن ۱۲۱ نماینده را به فشار یا مسائلی دیگر متذکر شده یا منافعی را تهدید کرده که اینگونه طرحی را امضاء کردند و سپس به آن رای ندادند؟
بنظر شما چرا این قانون در ۳۰ کشور دنیا الزامی است؟ چرا کشورهایی چون ایالات متحده، کانادا، شیلی، آرژانتین، انگلستان، کلمبیا، رومانی، کره جنوبی، آلمان، فنلاند، ایتالیا، اسپانیا، هلند، و .. چنین قانونی را چتر مجالس خود کرده اند؟ چنین قانونی، در ارتباط بین مردم و مجلس این کشورها، چه تحولی را به دوش میکشد؟ آیا غیر از این است که آدمهای پنهان کار و منفعت طلب از چنین مجالسی دوری میکنند؟ آیا غیر از این است که منافع چنین جامعه ای ارجحیت دارد بر منافع لابی گران و احزاب؟
براستی آن ۱۲۱ نفر مردم را آدم میدانند؟
بنظر میرسد باید گفت: آقای #آدم! آقای #نماینده! #دور_زدن_ممنوع!
محمد مهدی علیزاده فلاح
این کشورهای که نام بردید چه ربطی به ایران دارد اونجا حزب وگروه تعریف شده و قانون مدار است این جا ایران است که صبح طرف اصول گراست بعداز ظهر اصلاح طلب و چشم به جریان باد که کدام طرف باد بوزد وچه جوری سر مردم را شیره مالید و بیت المال را چپاول کرد.