به راستی! امیر وجود ما کیست؟(2)

در میان دو سرزمین نورانی عید قربان و عید غدیر هستیم . قربان؛تجلی بهترین رفتار در قبال ولیّ عالم و غدیر؛ زمان اعلان رسمی ولایت و قافله سالاری امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) بر عالم و آدم است . در روایات نقل است ؛حضرت ابراهیم(ع) سیری در عالم ملکوت می کند و می بیند که انوار اهل‌بیت(سلام‌الله‌علیهم) در عرش خداوند است بعد از شناخت چهارده معصوم(ع) ، می بیند که انواری نامتناهی وجود دارد. عرضه می کند : خدایا! آن نورها چیست؟ پروردگار عالم می فرماید : آنان شیعیان علی هستند. حضرت ابراهیم دعا می کند ؛ خدایا! مرا از شیعیان علی قرار بده. خدای متعال دعای او را مستجاب می کند و به رفتار و تشیع ابراهیم(ع) افتخار می کند آنجا که می فرماید : “وَ إِنَّ مِنْ شیعَتِهِ لَإِبْراهیمَ” .امام معصوم (ع) می فرمایند ابراهیم از شیعیان علی(ع) است . آن پیامبر اولوالعزم تشیع را درخواست می کند و در عمر دنیایی خویش ، عملاً چه خوب ثابت می کند که شیعه امیرالمؤمنین(ع) است.

 نمی دانم ما به چه میزان از این اعیاد و مناسبت ها که درگذرند استفاده می کنیم؟ دیروز ما با امروز چقدر تفاوت دارد؟ آیا حقیقتاً عید، برای ما عید است یا اینکه این اعیاد هم مانند خیلی از مفاهیم دینی دیگر برای ما عادت شده است؟ می گوییم عید غدیر مبارک باشد؛ مبارک باشد یعنی چه؟! در این اعیاد چه حظّ و بهره ای ببریم و چه برداشت کنیم که واقعاً بشود گفت که این عید برای ما مبارک بود؟ خوشا به حال آنهایی که عارف به ایام هستند و از آن بهره ها می برند.

در عيد غديرخم کمال دین و تمام نعمت جاری گردید و خداوند به این مرتبه از اسلام رضایت داد. می ماند رفتارهاي ما در قبال این محبت الهی!

-ذکر و شکر نعمت . بله! در روز عید غدیر دعوت شده ایم بگوییم”اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي جَعَلْنا مِنْ الْمُتََمَسِّکينَ بِوِلايَةِ أميِرالْمُؤْمِنين” يعني خدا را حمد مي کنيم از اينکه ما را جزو کساني قرار داد که به ولايت اميرالمؤمنين(ع) تمسک داریم . یعنی قلباً قبول داریم.ایمان داریم. اين تمسک به حدي قيمت دارد که گفته مي شود به خاطرش حمد خدا را بجا بياوريد. يک موضوع قيمتي است، يک موضوع کم ارزشي نيست.

-رفتار در قبال نعمت . ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ . آن روز در قبال عطای این نعمت به بشریت ازشما سؤال می شود. فرمودند : منظور از نعیم ، نعمت ولایت است. خداوند مي فرمايد: “وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَميعًا وَ لا تَفَرَّقُوا” . اعتصام يعني هر چيز باعث ایمن شدن و مانع از سقوط يا آسيب ديدن انسان شود. تقوی زمینه رفتارها است ، توشه حرکت است. اطاعت و تبعیت ابزاري است براي اعتصام. شیعه واقعی؛ مطیع محض و متّبع ولیّ خویش است . امام حسن عسكري(ع) می فرمایند:” فَمَنِ اتَّبَعَ عَلِيّاً ع عَلَي ذَلِکَ فَهُوَ الشِّيعِيُّ حَقّاً ” هر کس از علي (ع) تبعيت نمايد (بر اين امر!) او به حق شيعي است. نتیجه تبعیت چیست؟ برداشته شدن خوف و حزن ها از شخص و از جنس او شدن است . فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي . ثمره تبعیت منّا شدن است. از او شدن است . سلمان فارسي منااهل البيت شد چون اهل تبعيت بود و اين رفتار محوري او را به سلمان محمدي(ص) تبديل كرد. شيعه بايد از جنس حبل الله بشود تا چه در دنیا چه در صحنه ها و فتنه های آخرالزمان و چه بعد از آن و حتی هنگام عبور از متن جهنم محفوظ بمانیم و به او آسیبی نرسد.

اعتصام به حبل الله يعني همجنس حبل الله شويد. ولا تفرقوا يعني چه؟ يعني مواظبت کنید که اين جنسيت را از دست ندهيد، اين از جنس حبل الله شدن را از دست ندهيد، پيوسته اين موضوع را مواظبت کنيد. حبل الله کيست؟ در احاديث مطرح است که حبل الله اهل بيت عصمت و طهارت(ع) هستند، حبل الله اميرالمؤمنين(ع) هستند.

جامعه کنونی ما چقدر با مقوله تبعیت آشناست؟ چقدر اهل اطاعت است ؟ راهکارهای ما در معضلات و مشکلات اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی چیست و راهکارهایی که قرآن و عترت ارائه می دهند کدام است ؟ ارزشهای محوری در جامعه کنونی ما چیست و آیا اینها نزد خدای متعال و ولیّ خدا تأیید شده هست؟

نمي دانم چقدر زمان مي برد تا جامعه اسلامي به اين نتيجه برسد كه حلال همه مشكلات و راهكار برداشته شدن همه موانع برسر راهش ، بازگشت به غدير است . ما صرفاً داستان غدير را شنيده ايم . ما صرفاً غدير را جشن مي گيريم . غدير را بايد رفت . غدير را بايد نوشيد. غدير با همه درسها و عبرتهايش بايد با گوشت و پوست جامعه اسلامي عجين شود. شناخت و نصرت ولي ، ولايت و ولايت پذيري ، اطاعت و تبعيت محض از قافله سالار و امر به اين مهم از اصول غدير است.بعد از گذشت بيش از 1400 سال از غدير و بيش از 30 سال از انقلاب نوراني اسلامي ايران؛ چه شده است و از كدامين شاخص ها فاصله گرفته ايم كه رهبر معظم انقلاب مي فرمايند بايد سبك زندگي مان اصلاح شود . سبك زندگي كه حاكي از تفكرات، باورها، روحيات، ذائقه ها ،رفتار و فرهنگ جامعه ما دارد.

راهكار برون رفت از تمام معضلات و مشكلات، تشيع حقيقي است با همه آن معيارهايي كه خود امامان معصوم(ع) ما ذكر مي كنند. ماجراي ملاقات جمعي از محبان اميرالمومنين(ع) را از زبان امام حسن عسكري(ع) شنيديد. آيا اگر من در اين زمانه به درب خانه امام زمانم راه پيدا كنم و خودم را شيعه اميرالمؤمنين معرفي كنم ؛ امام(ع) مرا به حضور مي پذيرند؟ ظاهراً ائمه ما به واژه شيعه و تشيع خيلي حساس هستند و در اين مقوله غيرتي رفتار مي كنند. ما شيعيان به حضرت علي (ع) اميرالمؤمنين مي گوييم. امير، هادي ، ولي ، ارباب ، فرمانده و قافله سالار وجود مؤمنين، علي بن ابيطالب علي(ع) هستند . به راستي ! امير وجود ما كيست؟ شما رعيت آن اميري هستيد كه از صبح تا كنون در فرمان او باشيد . ما معمولاً شيعه نفس خودمان هستيم تا شيعه اهلبيت(ع). چه كساني و يا چه چيزهايي بر وجود ما تأثير گذارند و ما از آنها رنگ و بو مي گيريم ، امير ما همانها هستند! بر وجود و زندگي ما ؛ همزات ابليس(لع) ، نفس، علم و تجربيات ، خرد جمعي و قانون ، احزاب سياسي و يا تشكلات فرهنگي، صدا و سيما؛ شبكه هاي ماهواره اي؛رسانه ها و نشريات و كتب مختلف ؛ دوست و همكار و يا پدر و مادرم امارت مي كنند؟ پس امير ما همانها هستند و نه اميرالمؤمنين!

پيامبر اعظم(ص) مي فرمايند:” اِتَّقواالله معاشر الشيعه ، فان الجنه … ” «اي شيعيان تقواي خدا داشته باشيد؛ هرگز بهشت را از دست نخواهيد داد اگر چه زشتي هاي اعمالتان آن را به تأخير اندازد به سوي درجات بهشت از روي رقابت رو كنيد. سؤال شد: آيا كسي از محبان شما داخل جهنم مي شود؟ فرمودند: هركس خود را به مخالفت با محمد و علي و انجام محرمات الهي و ستم به مؤمنين و مؤمنات آلوده كند و از شرعيات تخلف نمايد در روز قيامت در حالي كه كثيف و چركين است؛ مي آيد. اينها در حقيقت شيعيان ناميده نمي شوند ولي مي توان محب ناميد و كساني هستند كه دوستداران ما را دوست دارند و دشمنان ما را دشمن مي دارند. همانا شيعه واقعي ما كساني هستند كه از ما پيروي كنند و از آثار ما تبعيت كنند و به اعمال ما اقتدا كنند .و از طرفي امام صادق(ع) می فرمایند:« به خدا قسم شما شیعیان چون شیشه شکسته می شوید و شیشه را بعد از شکستن می توان ذوب کرد و به صورت نخست برگرداند. به خدا قسم شما مانند سفال شکسته می شوید. سفال بعد از شکسته شدن دیگر به صورت اول برنمی گردد. به خدا قسم شما امتحان می شوید و غربال خواهید شد چنانکه دانه تلخ از میان گندم جدا شود.» امام شيعيان علی(ع) می فرمایند:« غربال می شوید چه غربال شدنی و امتحان می شوید چه امتحان شدنی. غربال می شوید به صورتی که دانه تلخ از گندم جدا می شود.»

 براي رسيدن به سعادت نهايي و قله سرافرازي ، صحنه ها و فتنه هاي بزرگ تر و شديدتري در مسير درپيش رو وجود دارد  ليكن غدير فرصت دوباره اي است كه جامعه اسلامي بر نقاط قوت و ضعف خويش آگاهي يابد ، فرصتها و تهديدها را بشناسد و با عنصر و رفتار محوري ” تبعيت از ولايت” بر تمام مشكلات فائق آمده ، تمام قله هاي تعالي و رشد را تا رسيدن به سرمنزل مقصود و دارالسلام موعود با توكل بر خدا بپيمايد. ان شاءالله.

 محمد حسین فیاض