تئاتر درمانی راهی برای حضوراجتماعی معلولین در جامعه

تئاتر درمانی برای درمان وبرطرف کردن یک سری از گرفتگی های روحی افراد است ومیتواند به بیماری های خاص ، افراد سالمند ،معتاد ،وحتی بیماران سرطانی و جانبازان و…کمک کند .
در حوزه معلولان بسته به نوع معلولیت برنامه های آموزشی متفاوتی وجود دارد و فردی که در حد اموزش پذیر است برنامه آموزش پذیری او با دیگران متفاوت است در شروع سطح هوش ومیزان معلولیت بچه ها بررسی ومتناسب با ان به آنها نقش داده میشود تا در تئاتر ایفا کنند
خیلی از بچه هابه خصوص انهایی که مشکل ذهنی دارند از لحاظ ارتباطی مشکل دارند اما افرادی که سالم هستند ومشکلات جسمی حرکتی دارند مثل نابینایان که مشکل ارتباطی ندارند وبه راحتی در جامعه تحصیل میکنند وزندگی میکنند اما به لحاظ روحی برایشان بسیار تاثیر گذار بوده است.
تئاتر درمانی از جمله هنر درمانی هایی است که اعتماد به نفس انها را بالا برده و بجای تصورات جدید از” خود” ، فرد را تقویت میکندبنابراین این شیوه درمان نمیتواند جای مراقبت های روانپزشکی را بگیرد ولی این دو در کنار هم میتوانند موجبات اگاهی بیشتر از “خود ” معلول شوند
برای درمان معلولان ذهنی هم از هنر در زمینه های مختلف میتوان استفاده کرد.
هنر تئاتر میتواند مهارت های نه گفتن را به معلولان اموزش بدهد ،حتی اجرای تئاتر میتواند نقش پیشگیرانه وتغییر وتحولی در نظام های اجتماعی داشته باشه که نگرش مردم را نسبت به معلولان تغییر دهد.
از موارد دیگر جنبه های درمانی تئاتر برای معلولان میتوان به اختلالات روانی در قالب نقش آفرینی ،واجرای نمایش که باعث درمان میشود وتخلیه هیجان ،یادگیری وتغییرات رفتاری ایجاد میکند.
تئاتر درمانی موجب کاهش گوشه گیری معلولین شده واعتماد به نفس انان را افزایش میدهد؛ بطوریکه این قشر را برای بازگشت به فعالیت های اجتماعی آماده کرده که به نفع معلولین وجامعه است

درمان ،بهبود نیست مراقبت است
تئاتر،افسانه نیست ،حقیقت است
تئاتر_ درمانی مراقبتی به وسیله حقیقت تئاتر است .هرکس راهی برای درمان شدن دارد؛
هرکس حقیقتی برای بیان دارد .
“کریستینا روسچیکا”

به قلم ✍” امیرعلی رسولیفرد” مسئول فرهنگی افتخاری جامعه معلولین بافق