جولان کرونا و بی تدبیری بعضی مسئولین

من یک فرهنگی ام ، اموزگار مقطع ابتدایی ؛ این روزها بیشتر از هر زمانی خود را مسئول مدیریت بحران آموزش شاگردانم می دانم و تقریبا در شبانه روز به صورت مجازی با خانواده ها در ارتباطم تا از اضطراب آن ها بکاهم . نه من ، بلکه تمامی معلمان شهرم این روزها در تب و تاب این مسئله ی مهم هستند تا خدایی نکرده به آموزش لطمه ای وارد نشود.
همگان می دانیم که اهداف مدیریت بحران شامل کاهش توان خطر، اعمال کمک‌های فوری و در خور به هنگام ضرورت، دستیابی سریع و عملی به جبران وضع موجود و بازگشت به وضعیت مطلوب و طبیعی است نه نوشدارو پس از مرگ سهراب.
آنچه امروز من را وادار به نوشتن این مطلب کرد این بود که؛ پیام ها و توصیه هایی از مسئولان ارشد شهرم‌ در سایت های مختلف می بینم که مدام از عدم همکاری کامل مردم در موضوع قرنطینه ی خانگی دارند که البته سخن آن ها نیز کاملا به جاست. اما نکته ی مهمی که فکر من و خیلی از دوستانم را مشغول کرده، این است که خود آنها چه اقدام اساسی برای جلوگیری از ورود شهروندان دیگر شهرها به شهرم کرده اند؟
ایشان در پاسخ به یکی از همکاران من گفته اند ورود خودروهایی با پلاک غیربومی را کنترل می کنیم ، پس پلاک های تهران که این روزها در شهر می بینیم از کجا آمده است؟ و جالب تر اینکه ایستگاه های ورودی شهر به پلاک های بومی توجهی نمیکند ،آیا مطمئن هستید که تمام سرنشینان آن اهل بافق هستند که در این مدت در بافق بوده اند؟

به غیر استفاده از یک دستگاه حرارت سنج چه اقدامات دیگری انجام داده اید یا قرار است انجام دهید؟ آیا به چاره کار اندیشیده اید؟ ایا پرسنل خدوم و زحمتکش بیمارستان و مراکز بهداشتی به عنوان سربازان خط مقدم، از تجربیات دیگر شهرها و استانهای درگیر اطلاعی دارند؟ اصلا اموزشی در این مورد دیده اند؟ برای قرنطینه این عزیزان آیا مکانی در نظر گرفته اید؟ ایا برای نحوه ارتباط انها با خانواده هایشان چاره ای اندیشیده اید که برای عزیزانشان مشکل ساز نشود؟ مزایای مادی و معنوی این عزیزان که خود را فدایی مردم شریف نموده اند به چگونه است؟

آقای مسئول و آقایان مسئول میدانید شما بسیاری از کارگرها و کارمندان را نیز به اجبار وارد عرصه ی انتقال بیماری کرده اید ؛ چرا کارمندان بعضی از ادارات و موسسات مثل دانشگاه ها، بیمه ، پست، بانکها یا اداره ی ورزش نباید تعطیل شوند یا حداقل به صورت نوبتی در محل کار حاضر شوند ؟

مسئول محترم ؛ سلامتی کارگرهایی که این روز ها در باغچه های سرتاسر شهر مشغول گل کاری هستند مهم تر است یا زیبایی شهر ؟؟ وقتی حتی ساده ترین وسایل بهداشتی در اختیار آن ها نیست. شما که چندین سال متوالی ، چندین مدرک و لوح تقدیر و …. برای زیباسازی شهر و جدب گردشگر و … دریافت کرده اید؛ اجازه دهید امسال دعای خانواده ی این عزیزان افتخار رزومه ی کاریتان باشد . حرف من تعطیلی کار نیست اما با اجرای طرحی منسجم و هدفمند، نیازی به حضور همه آن عزیزان در محل کار نیست

راستی چرا به جای پیام های هشدار آدرس محلی که بتوانیم وسایل بهداشتی مورد نیاز این روزها را تامین کنیم نمی دهید؟؟؟ و یا اطلاع رسانی های ساده ای در مورد موادی که میتواند نقش ضدعفوتی را ایفا کند.

و اما کلام آخر؛
امروز اگر شهری مثل شهر مقدس قم و شهر زیبای رشت داغدار عزیزان بسیاری است؛ هم به کوتاهی مردم برمیگردد و هم به بی فکری مسئولین شهر که در قرنطینه شهر..
امیدوارم روزی این مسئله در شهر پرچالش من بوجود نیاید.

محبوبه رنجبر بافقی