خدا خواست و کارامون دیده شد

همیشه اوایل اسفند که میشد گوشی من بیشترین زنگ خور رو داشت…
از هر جایی که میشناختنم زنگ میزدن برای اجرای برنامه سوال کنن اما اینبار داستان فرق داشت، مهمون ناخونده ای اومده بود و گوشیه ما داشت یه نفس راحت میکشید…
اوایل فکرشم نمیکردم اینقدر بحث جدی باشه ولی بعد از گذشت یکی دوهفته فهمیدم که خیلی خطره جدیه و باید حواسمونو جمع کنیم، اما از اونجایی که عاشق سیاه بازی بودم و هستم تصمیم گرفتم اتفاقات بد و حال ناجور حاجی فیروز رو به تصویر بکشم.ایده و طرح رو با یکی از دوستانم مشورت کردم و نهاییش کردم با همت دوستان ضبطش کردیم…
تدوین بینظیر حسین قلی زاده اثربخشیش رو دوچندان کرد و بالاخره کلیپمون اماده شد.
اما این پایان کار نبود و گفتم حالا که بحث تو خونه موندنه باید یه کاری کنم، باید یه جوری مردم رو سرگرم کنم یا به نوعی بخندونم اخه “آدم که به دنیا میاد گریه کردن رو بلده باید بهش خندوندن رو یاد داد ” این تصور من باعث شد تا به فکر بیفتم و بچه هامو بیارم تو قاب تصویر….
یه مشورت با محسن جان دهقان و علی خان حسن پور باعث شد تا اولین کلیپمون استارت بخوره و با مشورت هم تصمیم گرفتیم اسمش رو مبارک tv بزاریم تا بتونیم در طول ایام سال برنامه اجرا کنیم.
بعد از ضبط قسمت اول و ارائه یه نمونه کار به روابط عمومی و واحد HSE شرکت سنگ آهن با حمایت از سوی شرکت مواجه شدیم و درخواست یه مجموعه ۱۰ قسمتی مبارک و کرونا رو قبول کردیم.
والا فکرشو نمیکردیم تو قدم اول اینقدر خوب باشیم
ولی خدا خواست و کارامون دیده شد…
چند روزی درگیر ضبط و پخش بودیم ک ایده جشن مجازی مطرح شد و دوستان موافقت کردن و باز هم دم سنگ آهن گرم که جانانه حمایتمون کرد تا به نوعی مردم رو توی خونه نگهداریم، کاری که هیچکدوم از ارگانها و شرکتها و نهادهای دیگه شهرستان برامون انجام ندادن…
دوستانی از جنس عشق کنارمون اومدن تا به نوعی در این به اصطلاح جنگ بیولوژیکی در خط فرهنگی قدم بردارن…
از تک تک دوستان تشکر میکنم که جانانه و بدون هیچ منت و چشمداشتی قدم برداشته و در جبهه فرهنگی بافق شونه خالی نکردن.
دم همتون گرم
عشق براتون / کریم سیاه فداتون