رصد فعل خداوند در ماجرای کرونا(۲)

دسته: مقالات
یک دیدگاه
شنبه - 16 فروردین 1399

بسم الله الرحمن الرحیم

یادداشت: رصد دوم

چه بد دورانی است،چه عجیب دورانی است،چه خوب دورانی است. کدام چیستی درست است؟

سیاستمدار، اقتصاددان ، جامعه شناس، دانشمند، عامی و هر کسی به زعم خویش نگاه و تفسیری از این دوران کرونایی دارد، اما کدام تحلیل درست است؟ کدام تبیین درست است؟ شرقی یا غربی؟ سنتی یا مدرن؟ تجربی یا تاریخی؟این یا آن؟

در یادداشت قبلی«رصد فعل خداوند در ماجرای کرونا(۱)» مطرح شد که درجریان فتنه کرونا، ردپایی از یک حادثه معجزه گونه می‌بینیم.

معجزه ای که جز با حکمت و قدرت خداوند متعال امکان وقوع ندارد.  روزهای اول می‌گفتند این نوع کرونایی که در ایران آمده است، خیلی وحشی‌تر از کرونای چینی است. اما چند روز بعد دیدیم خدا این کرونا را در ایران تعدیل کرد. کرونای چینی را دست‌‌کاری کردند که در ایران بیشتر تلفات بگیرد. آن کرونای وحشی در ایران بایدچکار می‌‌کرد؟

تحلیلی وجود دارد که اگر آن نوع کرونا ادامه پیدا می‌‌کرد،همان اوایل، مثلاً تا یک ماه پیش، تلفات در ایران، یک‌‌ونیم یا دو برابر ایتالیا می‌‌شد، چون ایران در آمار مبتلایان و فوتی‌ها جلوتر از ایتالیا بود.اما در عمل چه شد؟درست نگاه کنیم، در عمل چه شده است؟!

به بهداشت خودمان ربط ندهیم، نگوییم که بهداشت ما از تمام کشورهای اروپایی برتر است، اینها درست نیست، به پزشکان‌‌مان نسبت ندهیم، نگوییم پزشکان ما از پزشکان اروپایی برترند، این عمومیت ندارد. این صحنه را به خدا نسبت دهیم. خدایا تو محبت کردی، تو به وسیله یدالله محبت کردی. تو در کشور ما داری کرونا را تعدیل می‌‌کنی و به سمت آمریکا و اروپا می‌بری.

دشمن شیطنت کرد، خواست ما را نابود کند و آن نامردها حتی در شرایط کرونا تحریم‌‌ها را برنداشتند، اما خدایا تو داری محبت می‌‌کنی. حداقل در کنار این همه تحلیل سکولاری که در آن ردّی از خدا و خلیفه خدا نیست، این تحلیل را هم لحاظ کنیم.جایگاهی برای آن در طبقه فکری‌مان منظور کنیم و به بررسی آن بپردازیم.

اینکه به طبیعت نسبت بدهیم و ماجرا را طبیعی جلوه بدهیم و بگوئیم حالا پیش آمده است دیگر؛یعنی قائل بودن به«یدالله مغلوله». همان تفکر یهودی که می گویند: دستان خدا بسته است!اگر در موضوعات مختلف خدا را لحاظ نکنیم، درست نیست. بیاییم از خدا بدانیم و از جانب خدا امام (علیه‌السلام) که خلیفه الله هستند را در این موضوع پررنگ بدانیم،«بَلْ یَداهُ مَبْسُوطَتانِ». همانگونه که امام راحل‌(ره) در ماجراها آن را پررنگ می‌کردند، فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد»اعلام کردند: «شن‌ها مامور خدا بودند»؛ این از چیستی ماجرا. در این یادداشت به اندازه ای که فرصت باشد بپردازیم به چرایی ماجرا.

طبق پژوهش اخیر آکادمی ملی علوم آمریکا ۷۷/۲ درصد از دانشمندان به وجود خدا باور ندارند، ۲۰/۸ درصد خود را ندانم‌‌گرا توصیف می‌‌کنند، ۷ درصد نیز به وجود خدا باور دارند؛  ۹۵درصد جایزه‌های نوبل را به بی‌‌دینان داده‌اند.(خبرگزاری مشرق-۹۹/۱/۷) این وضعیت عمومی دنیا استکه نمی‌شود به آن اعتماد کرد.در سایت‌ها و فضاهای مجازی و مقالات به دنبال تبیینی صحیح و شفاف از آنچه جریان دارد بودم. نیافتم، به ناچار به قرآن پناه بردم!

بهترین و استوارترین هدایت‌ها از آنِ قرآن است. جز این است؟ تبیین و تفسیر قرآن مبین برای این دوران و ماجراهای آن کدام است؟ آیا می‌توانیم منظری و تحلیلی را اتخاذ کنیم که از جبهه شیطان و کفر نباشد، نفسانی نباشد بلکه نزدیک به قرآن و افضل اینکه منطبق بر قرآن باشد، نگاهی توحیدی باشد؟

کلیپی را در فضای مجازی دیدم که جمع کثیری از مردم (ظاهرا در آمریکا) در یک استادیوم جمع شده‌اند و دسته جمعی دعا می‌کنند و از عیسی (ع) کمک می‌خواهند. می‌گویند مقدس‌ترین نام‌ها عیسی است، ای عیسی کمک‌مان کن. آیه ۱۲ سوره دخان جلب توجه کرد که «رَبَّنَااکْشِفْعَنَّاالْعَذابَإِنَّامُؤْمِنُونَ» مردم فغانشان به آسمان بلند می‌شود، دست بلند می‌کنند،خدایا عذاب را از ما بردار، ما ایمان آوردیم، ما مؤمن هستیم!

در یک فیلم کوتاه دیگر، کشیشی می‌گوید: کرونا آمده؟ اشکال ندارد. بیایید الان متوسل می‌شویم به حضرت عیسی و ایشان بیماری کرونا را از ما برطرف می‌کند، عیسی (ع) را با عنوان خدا نعوذ بالله یاد می‌کند. کشیش است، متوسل می‌شود، مردم را دعوت به توسل می‌کند، اما عیسی (ع) را با عنوان خدا یاد می‌کند. آیا دعای این فرد باید مستجاب بشود یا نه؟ مردمی که از طریق آن کشیش به خدایشان متوسل می‌شوند، به پیشگاه خدا دعا می‌کنند، آیا باید دعایشان مستجاب بشود یا نه؟ این یک سئوال مهم است. قرآن چه جوابی دارد؟

در نظام خداوندی انسان‌ها باید موّحد باشند، در آیه ۷ سوره دخان وقتی گفته می‌شود«رَبِّ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ وَمابَیْنَهُما». کدام رب؟درابتدای آیه ۸ گفته می‌شود: «لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ»توحید باید پررنگ باشد.در قبال ربّ آسمانها و زمین و مابین آن، چه رفتاری از انسانها خواسته شده است؟ «إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنینَ». نه قبول داشتن و نه ایمان بلکه باید به یقین رسید.

خداوند شرک را بر نمی‌تابد. شرک خودش جرم است. مشرکین چه جایگاهی در نظام الهی دارند؟ اینها باید موّحد بشوند، به تدریج باید این موضوع را یاد بگیرند. آیا خداوند فرصت توبه و ایمان برایشان فراهم می‌کند؟اکنون مرکز کاتولیک و تثلیث در دنیا، واتیکان در ایتالیا است! خداوند آنان را که خدا را سه گانه می‌پندارند توبیخ می‌کند. چرا می‌گوئید مسیح (ع) فرزند خداست؟ چرا پدر، پسر و روح القدس را هم شأن و در عرض هم می‌پندارید. این شرک است و شرک در عالم هستی اثر وضعی دارد.

خدایا! چه برنامه ای داری؟ گفتم برنامه، به یاد برنامه خدا در زمان حضرت یوسف(ع) افتادم. برنامه قحطی برای موّحد کردن کافران و مشرکانِ از مصریان و فرعونیان! ماجرا این است و یا…؟ خدایا! تو بگو! تو عیان کن! تو داری با زبان صحنه با ما تکلّم می‌کنی و ما باز توجه نداریم.

خدایا! آیه های تو در عالم جریان دارد و ما مشغول غفلت‌ها هستیم. «وَکَأَیِّنْ مِنْ آیَهٍ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْها وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ»(۱۰۵ یوسف(ع)) چه بسیار آیاتی که در آسمان‌ها و زمین خداوند قرار داده است، مردم از کنارش عبور می‌کنند، از داخل آنها عبور می‌کنند و اعتنا نمی‌کنند. یکی از آیات در آسمان‌ها و زمینکه ما باید به آن دقیق اعتنا کنیم، همین است که الان دارد واقع می‌شود!بازگرداندن مکر دشمنان به خودشان در فتنه الناسِ کرونا.

والسّلام.

محمد حسین فیاض – دانشجوی دکتری علوم قرآنی


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۲۹۲
برچسب ها:
دیدگاه ها
فیاض این نظر توسط مدیر ارسال شده است. چهارشنبه 20 فروردین 1399 - 7:03 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

دیدگاه جالبی است.ممنون.

You cannot copy content of this page