تورم فرهنگی و خانواده

شیرازه یک جامعه،تشکیلات، خانواده یا گروه ارتباط سالم و موثر است، ارتباطی که لازم است مواظبت شود تا ضمن تقویت شدن، از هر گونه آسیب دور بماند. وقتی ارتباطی خدشه دار میشود یا در معرض آسیب قرار میگیرد، درصورت اصلاح نشدن می تواند تا فروپاشی یک خانواده، گروه و .. پیش رود.
ارتباط سالم و موثر با کارها و ابزارهای فرهنگی میتواند زنده بماند بدین وسیله است که می توان با منعی اصولی و مکرر، یک آسیب ارتباطی از داخل خانه تا هرگوشه ای از جامعه را رفع نمود یا با تشویقی هدفدار و مکرر، مسبب افزایش بنیه ارتباط سالم در جمعی کوچک یا بزرگ شد.
برای یک فرد مسلمان، امر به معروف و نهی از منکر از جمله این ابزارهاست ، ابزاری واجب در کنار نماز و روزه بعنوان فروع دین که میتواند در زمینه تقویت ارتباطات سالم و جلوگیری از نهادینه شدن آسیبهای ارتباطی نقش ایفا کند. البته به مانند نماز و روزه، شرایط و راه و روش خودش را دارد که هر کس به قدر خودش لازم است آنرا چون آداب نماز و روزه فراگرفته، برای هدفهای مذکور اجرائی نماید. تشویق به تحصیل و یا تکریم پرستاران و معلمان، احترام به والدین، تشریح اثرات تهمت و افتراء بر شخصیت فرد تا چشم پوشی بجا از یک منکر تنها نمونه هایی است که می توان از محلهای اجرای این واجب کم رنگ شده نام برد.
افزایش طلاق، روند طلاقهای عاطفی زوجین و حتی نوع ارتباط والدین و فرزندان، جایگزین شدن ارتباطات خانوادگی با پاتوقها، درصد قابل توجه بیکاران و سرقتها از جمله مواردی است که به مسئولین و جایگاههای فرهنگی هشدار میدهد:
ارتباطات خانواده و جامعه، روند فزاینده و نامنظمی در آسیبها پیدا کرده است، لازم است تکانی بخود دارد، برنامه ها را بازبینی کرد، عملکردها را موشکافی نمود تا مشخص شود:
چه شده که تورم فرهنگی رخ داده؟!
چه شده که امربه معروف و نهی از منکر کردن گناه شده؟!
چه شده که کمتر کسی از آسیبهای اجتماعی و فرهنگی، ترک برداشتن ارتباط سالم، افزایش طلاق و ارتباطات ناسالم را برداشت میکند؟!
چه شده که با وجود تاکید دین و نتایج روانشناسی، برخی رفتارهای غلط که منجر به تشدید آسیبهای اجتماعی و فرهنگی میشود، توانسته جای ارزش ها و اعتقادات فرهنگی که ارتباط سالم و موثر در هر گوشه جامعه را نویدبخش است، بگیرد؟!
براستی تلاشهای جایگاه های فرهنگی و اعضای شورای فرهنگ عمومی و برنامه های ایشان برای این مسائل چیست؟
آقایان مسئول
آیاشیرازه مهرو محبتها در خانواده با دستپاگی و پاشیدن مهرو محبت در خیابان و اشتیاقهای مجازی کم رنگ نشده است؟
کدام امربه معروف و نهی از منکر، کدام برنامه فرهنگی را در این باب حمایت و اجرائی کرده اید؟
برخی از جایگاه ها و نهادهای مرتبط به امید چه، چنین سکوت کرده اند؟
به امید چه، چنین چوب حراج بر همدلی و کار فرهنگی زده اید؟
آخرین برنامه مدونی که با همکاری و تقسیم کار، تمام سنگرهای فرهنگی با مرکزیت شورا انجام داده اید چه بوده است؟
آسیبهایی چون طلاق، طلاق عاطفی،مسائل پیرامون پاتوقها، کمرنگ شدن و حتی به سخره کشیدن امربه معروف و نهی از منکر و .. نمودی از کم کاری فرهنگی است و امروز سکان دست شورای فرهنگ عمومی است.
امیداست به همدلی، به دیدن آینده، به حمایت کردن از ارتباط سالم و موثر در جایجای جامعه تا خانواده.

مهدی علیزاده فلاح