29 بهمن روز عشق و دوستی و مهر

29 بهمن ماه از گذشته های دور و از آن هنگام که ایرانیان زن را شناختند و به قدر و منزلتش پی بردند جشن گرفته شده و به نام نامی زن زینت یافته است. این روز، روز عشق و دوستی و مهر می باشد که به نام سپندارمذگان شهرت دارد. بدون تردید همیشه وضع اجتماعی زنان به وضع عمومی جامعه مربوط می شده است. سرزمین ایران از کهن ترین مراکز زندگی بشر محسوب می شود و از همان آغاز نقش کلیدی زن در کارها محسوس است. دوران پیش از ماد زنان ما هم در خانه و هم بیرون از خانه با مرد در کار تولید و رفع نیازمندیهای زندگی همکاری داشتند از آنجا که بچه زائیدن و تربیت او در کنار کارهای دیگر بر عهده زن بود اهمیتش نسبت به مرد بیشتر شد و تعادل قدرت به سوی او متمایل گردید. در همان زمان زنان حق فرمانروایی، قضاوت، اداره امور خانواده، شرکت در جنگ ، مقام روحانیت و….. را داشتند و حتی خانواده به نام زن خوانده می شد. اختلاف نیروی بدنی که امروز بین زن و مرد دیده می شود در آن روزگار نبود یعنی هیچ تفاوتی بین زن و مرد وجود نداشت زن از لحاظ قدرت بدنی و بلندی قامت کمتر از مردان نبود و می توانست ساعتهای درازی به کارهای دشوار بپردازد. در آن روزگار خانه ها با خشت خام ساخته می شد و نقش و نگار روی دیوارهای خانه با دست زن انجام می گرفت.

در ایران به زناشویی از بعد معنوی اهمیت بیشتری می دادند به همین خاطر زن وسیله ای برای رفع حوائج نبود بلکه فرشته ای بود که با مهرو مهرورزی در کنار مرد به تکاپو می پرداخت و می توانست چون او و حتی بهتر به مدارج بالا برسد زناشویی ستایش انگیز بود و تحقیر ، تبعیض و نابرابری در آن راه نداشت زن همسر و در کنار مرد بود و در ردیف اموال او قرار نمی گرفت رفتار مردان با آنها همراه با ادب و نزاکت بود زنان در انتخاب همسر آزاد بودند خود همسرشان را انتخاب  می کردند و می توانستند آزادانه درباره هر موضوعی اظهار نظر کنند.

مردان تنها یک همسر داشتند و به خود اجازه نمی دادند کانون مهرو محبت همسرشان را بازن دیگری تقسیم نمایند تنها زمانی که زن و مرد از هم جدا می شدند مرد می توانست دوباره ازدواج کند زن آزاد بود هر گاه نتوانست به زندگی مشترک ادامه دهد از همسرش جدا شود و حق و حقوق خویش را به طور کامل بگیرد. قانون ارث در ایران بین دختر و پسر مساوی بود زن حق مالکیت داشت می توانست خود ولی فرزندانش شود مرد بدون اجازه زنش حق نداشت دخترش را شوهر دهد گواهی زن در دادگاه پذیرفته می شد تعلیم و تربیت و آموزش بین زنان و مردان یکسان بود زنان می توانستند به بلندترین پایه گردانندگی ایران دست یابند در طول تاریخ ما زنی داریم چون «آرتا دخت وزیر دارایی اردوان چهارم اشکانی» (آرتا به معنی پاک) بدون آنکه به مردم فشاری وارد آورد و باج و خراج را افزون کند ایران را به توانگری رساند او جلو هزینه های بیهوده را گرفت و باج و خراج را تنها از توانگران گرفت.

زنان در تیراندازی، اسب سواری، جنگاوری و نبرد آموزشهای فراوانی می دیدند. کارکشتگی و بیباکی آنها بدانجا می رسید که پوشاک سرداری و فرماندهی بر تن می کردند و به سپهسالاری می رسیدند و جنگها را رهبری می نمودند. «آرتمیز بزرگترین دریاسالار ایران» (آرتمیز به معنی راست گفتار بزرگ) فرمانده بزرگ نیروی دریایی خشایارشاه در جنگ یونانیان با خردمندی و کارآمدی بی همتا کشتیهای جنگی دیو پیکر را رهبری کرد و سپاه یونان را شکست داد او از رایزنان جنگی شاه ایران بود که خود حاکم و صاحب املاک بسیار بود. از سرداران سرشناس دیگر می توان از «گردیه خواهر بهرام چوبین» نام برد که پس از برادرش فرمانده سپاه ایران شد او در مقام سپهسالاری در جنگهای تن به تن شرکت می کرد.

«یوتاب» (یوتاب به معنی درخشنده و بی مانندو پرفروغ ) سردار بی باک داریوش سوم در جنگ با اسکندر همراه برادرش   آریو برزن آنقدر جنگید و پایداری کرد تا کشته شد.ما زنانی داشتیم چون پوراندخت و آزرمیدخت که پادشاه امپراتوری بزرگ ایران بودند و با عدالت فرمان می راندند. در ایران پس از اسلام نیز شیرین مشهور به مادر رستم دختر شروین سپهبد مازندران بر گیلان ، مازندران ،اصفهان، ری و همدان فرمان می راند. در ایران نمونه زنان درستکار و دیندار که بیشتر عمر خویش را صرف امور خیریه نمودند بسیار داریم می توانیم در این میان از بانو ماندان مادر کورش بزرگ یاد کنیم. واز این دست نامداران بسیار داریم. بانوان امروز ما نیز می توانند با مطالعه سرگذشت نیاکان خود به توانائیهای خویش اعتماد نمایند و با تلاش و پیگیری بسیار به آنچه لیاقتش را دارند برسند مردان ما 29 بهمن همه کارها را بر عهده می گرفتند تا در این روز بخصوص زنان استراحت نمایند و کاری انجام ندهند بدینگونه عشق و دوستی خویش را به شریک زندگیشان ثابت می کردند

عالیه نقیب الذاکرین بافقی (مهرگان)