اول پایش و ایمن سازی مدارس؛ سپس گشایش و حضور محدود دانش آموز
در شرایطی که هنوز موج دوم کرونا در ایران به شدت در حال تاخت و تاز است و علائم و نشانه هایی از موج سوم این ویروس منحوس در حال رویدادن و انتخاب قربانیان خود می باشد وزرات آموزش و پرورش برای اولین بار شروع سال تحصیلی دانش آموزان را از ۱۵ شهریور ماه اعلام نموده است.
آموزش و پرورش که از اواخر بهمن و اوایل اسفند پارسال با گسترش کرونا و همه گیری این ویروس در سطح کشور خواسته و ناخواسته به محاق تعطیلی و بستن مدارس و کلاس های درس رفته بود به یکباره بعد از گذشت هفت ماه تصمیم می گیرد که مدارس از ۱۵ شهریور ماه بازگشایی شوند و دانش آموزان هم باید اجباراً و حضوراً در کلاس درس حاضر شوند چرا که اصل مهم در آموزش و پرورش حضور تمام ساعتی دانش آموز در برنامه های آموزشگاه و مدرسه است.
وزراتخانه ایی که با ۱۱ میلیون دانش آموز و بیش از دوسوم جمعیت کشور سر و کار دارد و از کودکان هفت ساله تا نوجوانان و جوانان ۱۸ ساله را مستقیماً و بدون واسطه در بهترین ساعات روز در تحت اختیار و آموزش خویش می گیرد هیچ برنامه ایی برای پایش و شناسایی دانش آموزان مبتلا و یا ناقل و حامل ویروس کرونا ارائه نمیدهد و تاکنون به این امر بسنده کرده است که بچه ها کرونا نمیگیرند و آسیب ها و تلفات این ویروس در جوانان و نوجوانان کم بوده است.
اکنون نیز که یک شبه تصمیم به بازگشایی مدارس و حضور اجباری دانش آموزان گرفته است بدون هماهنگی و صدور مجوز لازم از سوی وزرات بهداشت و ستاد پیشگیری و مبارزه با کرونا حتی برای پایش و جداسازی دانش آموزان و خانواده های حامل و ناقل آنها هیچگونه برنامه ریزی و منظور نمودن مقدمات لازم را انجام نداده است و یا به اطلاع اولیاء مدارس و والدین دانش آموزان نرسانیده است که قرار است صبح شنبه در مدارس چه اتفاقی روی بدهد و دانش آموز با چه امکانات و تجهیزاتی در کلاس حاضر شود و معلمان و مدیران مدارس برای مبتلا نشدن احتمالی دانش آموز چه کاری را انجام بدهند.
وظیفه گندزدایی و ضدعفونی کردن مدارس و پایش دانش آموزان و مدیران و معلمان به عهده چه دستگاه و نهادی گذاشته شده است و آیا به صرف خود اظهاری دانش آموز برای مبتلا نبودن به کرونا کفایت میکند یا خیر؟ آیا بازهم دانش آموز باید خودش علاوه بر تغذیه و خوراکی که والدین برای او تهیه میکنند می بایست ماسک و دستکش و الکل در کیفش داشته باشد و بیشتر از معلم و مدیر مواظب خودش باشد؟ مگر می شود در مدارس حکومت نظامی برقرار کرد که بچه های دبستانی در زنگ تفریح از سر و کول هم بالا نروند و یا نوجوانان دبیرستانی از تجمع و مراوده ی بیش از دو سه نفر پرهیز نمایند؟!
با تجمیع این شرایط و در این اوضاع و احوالی که تا روز سیزدهم محرم اکثریت مناطق کشور در وضعیت قرمز و نارنجی کرونایی قرار دارد و هنوز آمار و ارقام دقیقی از افزایش و یا کاهش تعداد مبتلایان و فوتی های کرونا در دهه اول محرم بدست نیامده است چگونه و بر اساس چه ضوابط و معیارهایی می بایست فرزندان این مردم در کلاس های درس و مدارس شلوغ و پرجمعیت گردهم جمع شوند و با این کمبودها و ناقصی های اساسی آموزش و پرورش درد دیگری را به خانواده و افراد جامعه منتقل نمایند.
گویا وزیر آموزش و پرورش گفته است که در کشورهای دیگر هم سال تحصیلی به همین منوال شروع شده است و دانش آموزان به مدرسه میروند ولی نگفته است و اقرار نمیکند که وضعیت بهداشت و سلامت مردم بخصوص در کشورهای اروپایی قابل قیاس با بیشتر مناطق ایران نیست و اگر اخبار را دنبال کنید می بینید که فرزندان ایران در چه مدارسی و با چه کیفیتی به خواندن درس و تحصیل علم و دانش مشغول هستند.
به هرحال به نظر میرسد نیاز فوری و درخواست همگانی اینست که: همانطور که مقامات وزرات بهداشت و درمان و ستاد ملی پیشگیری و مبارزه با کرونا هشدارهای لازم در مناطق مختلف را داده اند آموزش و پرورش نیز هر چه زودتر در تصمیم خود برای بازگشایی مدارس تجدید نظر نماید و تا زمانیکه امکانات و تجهیزات لازم را برای شناسایی و پایش موارد مشکوک و تامین بهداشت و سلامت جسمی دانش آموزان در محیط مدارس را بدست نیاورده است امنیت روحی و روانی خانواده ها و آسایش نسبی آنها را در این شرایط سخت و طاقت فرسای اقتصادی به هم نریزد (و فرزندان آنها را به هردلیل ولو با احتمال خیلی پایین تر از آنچه که به نظر می آید) به کرونا مبتلا نسازد و مسئولین آموزش و پرورش اطمینان داشته باشند که در موضوع شروع مدارس و گسترش ویروس منحوس کرونا بازهم دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است.
احمد برزگری بافقی
با این وضعیت مدارسی که عمر مفید آنها به اتمام رسیده و وضعیت اسفناک بهداشت وتوجیه نبودن دانش آمو آن مقاطع پایین واقعا باید منتظر فاجعه بود خدا به این مسولین اندکی تفکر عنایت عطا نمایید