ضرورت پیوست امیدنامه به طرح بورسی شدن شرکت سنگ آهن بافق

تعهدات صندوق بازنشستگی فولاد مندرج در صورتجلسه ۹/۶/۹۳ و ابلاغیه شانزده بندی وزیر رفاه که به طور کلی و ناقص در امید نامه بورسی افشاء می شود تضمینی برای اجرای تعهدات از سوی گروه کثیری ار سهامداران جدید در قالب شرکت سهامی عام وجود ندارد.
یا به عبارتی در اوایل این امید نامه بورسی تقریبا به صورت یک طرفه بدون درج کامل شروط تعهدات صندوق بازنشستگی فولاد موضوع مفاد صورتجلسه ۹/۶/۹۳ فرستاده شد که با اختصاص دهها ساعت وقت و جلسات متعدد در مدت حدود دو ماه با کارشناسان فنی و حقوقی و جمع بندی گردید و نهایی گردید شروطی نظیر برگرداندن پنجاه درصد فروش عرضه سهام در بورس به شرکت برای سرمایه گذاری در پروژه های جوار معدنی، افزایش سرمایه و عدم تخصیص سود سالانه تا سقف مشخص برای سرمایه گذاری در طرحها، دو نفر هئیت مدیره بومی و مدیرعامل بومی شهرستان، تعیین تکلیف سهام ترجیحی برای اختصاص منصفانه سهام به نیروهای شرکتی، بازنشسته و نیز تبدیل وضعیت پرسنل شرکتی و چندین مورد دیگر به طور واضح در امید نامه درج گردید.
سه نکته مهم برای تضمین اجرای آن وجود دارد که اگر غیر از این باشد این امید نامه به نظر ارزشی ندارد و کلاه سر شهرستان خواهد رفت.
۱-عجله کاری برای بورسی کردن شرکت آنهم در پایان دولت و بدون رفع ابهامات و تضمین تعهدات سمی مهلک برای توسعه شرکت و منافع شهرستان است.
۲- لازم و ضروری است این امید نامه به تصویب مجمع و هئیت مدیره صندوق برسد و در دفتر اسناد ثبت گردد و با از وزارت رفاه با تشریفات قانونی به فرمانداری ابلاغ گردد.
۲- مغایرتهای این امیدنامه با اساسنامه سهامی عام شرکت رفع گردد و در اساسنامه بعنوان سند درج گردد و نیز در امیدنامه.

در این صورت است که می توان امیدوار بود که بورسی شدن شرکت آنهم پس از اتخاذ تضمینهای لازم و رفع کامل ابهامات کلاهی سر شرکت و شهرستان نرود و حتی برای نسلهای بعدی…
انشاء الله منشا خیر برای همگان باشد.
هیجدهم خرداد هزار و چهارصد.
مهدی رنجبر بافقی