محرم و کرونا

محرّم ماه آگاهی، ماه شکوفایی، ماه سوگواری و ماه عشق است. محرّم ماه آزادی و رهایی، ماه رشد و بالندگی، ماه جوشیدن و اندیشیدن، و ماه فانی شدن و به ابدیت پیوستن است. محرّم مدرسه عشقی است که باید درآن درس آموخت. محرابی است که باید در آن به نماز عشق ایستاد و نردبانی است که باید از آن بالا رفت تا به لقای حق شتافت.
عاشورا سالروز عروج خونین سبک بالان عاشقی است که با شهادت خویش حماسه جاودانه و با شکوهی در تاریخ آفریدند. عاشورا فریاد سرخی است که از خاک تفتیده کربلا برخاست، طنین بیدارباشی بود که تمامی اعصار و قرون را درنوردید و با رنج مظلومان تاریخ آمیخته شد و به ابدیت پیوند خورد.
بنابراین عزاداری حسین بن علی ـ علیه السّلام ـ یک حرکت است یک موج است، یک مبارزه اجتماعی است. همین عزاداری ها سبب می شود که شور و عاطفه، از شعور و شناخت برخوردار گردد و ایمان را در ذهن جامعه هوادار، زنده نگه دارد و مکتب عاشورا به عنوان یک فکر سازنده و حادثه الهام بخش، همواره تأثیر خود را حفظ کند.
باتمام این توصیفات همگان اذعان دارند که عزاداری مستحب مؤکد است. یعنی بر مستحب بودن آن تأکید شده است. مگر اینکه شرایطی ایجاد شود و مذهب شیعه به خطر بیافتد که در آن صورت برخی از فقها می‌گویند، عزاداری واجب است.
پس وقتی شرایطی ایجاد می‌شود که ممکن است سلامتی افراد به خطر بیافتد، از نظر فقهی هم اولویت این است که طبق آن شرایط، محدودیت‌هایی ایجاد شود .
اما سوالی که این روزها با توجه به شیوع ویروس کرونا پرسیده می شود این است اگر تجمع انسانی، موجب شیوع کروناست و به همین دلیل مراسم عروسی وعزا وتجمعات تعطیل شده است، پس با چه توجیهی مراسم پرجمعیت تر عزاداری محرم باید برگزارشود؟
چگونه است که وقتی بالاترین مقام سیاسی شهر با استناد به نظر کارشناسان و متخصصان حوزه سلامت تاکید می کند که مراسم های عزاداری حسینی به صورت مجازی برگزارشود توجهی به آن نمی شود و مراسم به صورت حضوری برگزار می شود؟ آن هم در شرایطی که آمار مبتلایان به کرونا در حال افزایش است و برگزاری هرگونه تجمعی باعث وخیم تر شدن اوضاع می شود.
این سوالات و ابهامات دغدغه امروز جامعه است و باید به صورت منطقی و عقلانی مورد مداقه قرار گیرد و به این سوالات پاسخ مناسب داده شود و تصمیمات عقلانی اتخاذ شودتا تکلیف مردم مشخص شود به طوری که نه اعتقاد آن ها دچار خدشه شود و نه اعتماد آن ها .
دکترحسین ارجمند