ما رو دور نندازین

عمر مارا مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا ؟
این مطلب به عنوان نامه ای سرگشاده از زبان یکی از آموزشگاه های قدیمی و فرسوده ی شهرستان خطاب به فرماندار ، سرپرست آموزش و پرورش شهرستان، امام جمعه و دیگر مسئولان عضو شورای آموزش و پرورش شهرستان بافق و مدیران صنایع و معادن نگاشته شده است‌ .
به نام خدای عادل و جاوید
سلام به عزیزانی که هرکدام گوشه ای از مهم ترین مسئولیت مهم شهرستانم را در دست گرفته تا بتوانند سهمی در سرمایه گذاری عظیم نیروی انسانی شهرستان داشته باشند.
بهتر است قبل از شروع گله و شکایات و البته اندکی تقدیر و تشکر خودم را معرفی نمایم.
یکی از اولین آموزشگاه های شهرستان بافق هستم ، از نظر مکانی در قلب بافق قرار دارم اما از نظر توجه از مدارس حاشیه ای نیز کمی عقب تر هستم.
در سال های نه چندان دور نزد مسئولین دارای اجر و قُربی بوده ام و از افتخاراتم حضور بسیاری از شهدای دانش آموز شهرستان در کلاس هایم بوده است.
برای اینکه محبت بزرگان شهر را ندیده نگیرم و معرفت به خرج داده باشم در ابتدا از تمام عزیزانی که بعد از چندین سال وعده در حیاط من شروع به ساخت آموزشگاهی جدید نموده اند و البته ساخت و ساز را با اسب های عربی شروع و ادامه ی آن را با لاک پشت های سنگین وزن پیش میبرند کمال تشکر دارم .(روزی که خاک های من را برای نمونه برداری به آزمایشگاه یزد فرستادند هم خوش حال از ساخت مدرسه ای نو و هم ناراحت از اینکه من دیگر نیستم شدم ،اما گویا چندین سال آینده را نیز من پذیرای دانش آموزان این محله خواهم بود.)
مهربانان! در سال تحصیلی جاری بیش از ۱۳۰ پسر به عنوان دانش آموزان دبستان طالقانی شناخته می شوند اما فقط و فقط به اسم.
اینکه میگویم تنها اسمی دانش آموز شهرستان هستند به این معنی است که از اکثریت امکانات آموزشی محروم هستند و فقط باید به یکی دو توپ فوتبال ، گونیا و نقاله دل خوش کنند و البته یک تخته هوشمند که…….
از امکانات آموزشگاهی از قبیل آزمایشگاه، کتابخانه، نمازخانه و ….. کدام یک را برای من فراهم نموده اید تا دانش آموزان من برای آموزش رغبت بیشتری داشته باشند مگر نه اینکه یکی از عوامل مهم در سطح یادگیری وجود انگیزه است ،در این دبستان به جز معلمان خوب چه انگیزه ی دیگری یافت می شود؟!
مگر نه اینکه می گویند روش سخنرانی در جامعه آموزشی حال باید با روش های نوین جایگزین شود ،اما با کدام وسیله و امکانات؟!
لطفاً واژه ی « عدالت آموزشی» که هم در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و هم بسیار در کلام های مقام معظم رهبری وجود دارد را برایمان و از دید خودتان معنا کنید تا اگر توقعات ما بالا رفته است از شما بزرگواران معذرت خواهی کنیم.
راستی؛ شنیده ام در مناسبت های مختلف به آموزشگاه های خاص سطح شهرستان چند نفری و دوشادوش یکدیگر و با افتخار و لبخند سرزده اید و از وضعیت ساختمانی و امکانات آموزشی و درخواست های معلمان آن مدارس با خبر شده اید ، سال های گذشته را بی خیال اما آیا بعد از گذشت قریب ۸ ماه از سال تحصیلی جدید هنوز نوبت دیدار با معلمان و دانش آموزان این دبستان نشده است ؟!
راستی چرا در آموزشگاهی مدیر باید دو معاون در کنار خود داشته باشد ودر دبستان ما حتی معاون پرورشی که یکی از مهم ترین اهداف تربیتی است وجود نداشته باشد؟!
مسولیت اجتماعی معادن از مدیرانی که روزی در همین مدارس درس خوانده اند و مثلاً مدیر شده اند کجا هزینه میشود آیا معادن به جز رفع بیکاری کارگران ساده، زدن و زدن ضربه مهلک به عدم پرورش نیروی انسانی نخبه و کارآمد کار پیش برده اند؟
آینده ی دانش آموزان ما مهم نیست یا داشتن معاون بر اساس دیگری صورت میگیرد ؟!
از شما بزرگواران درخواستی دارم ، میدانم در این ایام مشغله ها و بازدید ها و ….فراوانی در پیش دارید اما لطفاً با یک بازدید میدانی و عمیق از مدارسی مثل من و شنیدن مشکلات از زبان معلمین و دانش آموزانش ،خود را در مراسم خرداد ماه که بیعت با رهبر کبیر انقلاب اسلامی است ،شرمنده نیابید.

اصلا یک پیشنهاد قطعا همه ی شما عزیزانی دارید که در مقطع ابتدایی هستند ،لطفا اجازه دهید تا سال تحصیلی آتی را در خدمتشان باشیم …. ما با جان و دل پذیراییم
بیم آن می‌رود که ما را فراموش کرده‌اند چون خود محروم و دانش آموزان محروم و منطقه محرومیم.
و سخنی خطاب به سرپرست جدید آموزش و پرورش شهرستان از زبان بسیاری از فرهنگیان شهرم
سرپرست محترم ! لطفاً شما روال رئیس و مدیران گذشته را در پیش نگیرید تا فقط به عده ای از معلمان و تعدادی از مدارس توجه خاص شود و بقیه در حاشیه باقی بمانیم.
لطفا حداقل در گفتار و رفتار با وجدان خود یک رنگ و صادق باشیم.
دبستان آیت الله طالقانی