آیت الله سیدمحمد میرغنی زاده پرتلاش و فعال بودند

سیدعلی حسینی، که  حوالی سالهای 63 تا 68 پاسدار محافظ مرحوم آیت الله سیدمحمدمیرغنی زاده بافقی بوده است، در گپ و گفتی صمیمی با خبرنگار «بافق فردا» گفت: آیت الله سیدمحمدمیرغنی زاده شخصیتی؛ مومن، متدین، صبور و بسیار پرکار و فعالیت بودند و صمیمیت خاصی داشته و به ندرت عصبانی می شدند.

وی ادامه داد: این بزرگوار چندین نوبت در جبهه های دفاع مقدس حضور یافتند و البته بنده هنوز محافظشان نبودم  و در آن مقطع به عنوان رزمنده در جبهه حضور داشتم با ایشان دیدار و ملاقاتی داشتم.

حسینی افزود:  آیت الله میرغنی زاده با همه مهربان و با هر فرد یا شخصیتی با هر درجه و جایگاهی بطور یکنواخت برخورد می نمودند و حتی اگر یک کودک سوالی از ایشان داشت یا کمکی می خواست دریغ نمی ورزیدند.

این محافظ، از شاخص های مهم این بزرگوار به تلاش و فعالیت زیاد اشاره و عنوان داشت: آیت الله میرغنی زاده  از نماز صبح تا پاسی از شب به فعالیت های مختلفی می پرداختند، بدین نحوه که قبل از نماز صبح بیدار و برای خواندن نماز صبح نماز  در مسجدجامع و امامزاده اقدام و نماز ظهر را در مسجدجامع و مهدیه و  نماز شب درمسجدجامع بجا می آورند و تقریبا هر روز جلساتی در سنگ آهن، شهربانی، مکتب الزهرا و سپاه داشته و بین اینها جلساتی نیز در فرمانداری، شهرداری و سایر ادارات و ارگانها داشتند و کلاسهای عقیدتی را در معدن و سپاه و نیز شب ها هفته ای 2 جلسه تفسیر قرآن داشتند.

وی افزود: روزهای جمعه پس از ایراد خطبه ها و خواندن نمازجمعه برخی مواقع نزدیک به 2 ساعت پاسخگوی مسایل، مشکلات و سوالهای مردم بودند.

وی خاطرنشان کرد: با فرمانداری ارتباط و همکاری زیادی داشته و در جلسات فرمانداری که با بزاز فرمانداروقت بافق تشکیل می شد  همیشه در خصوص کمبودهای شهر نکاتی را مطرح می کردند و بسیار تاکید می نمودند حتی المکان هر روز در استانداری حضور یافته و یا تماس داشته باشد و مسایل شهر را پیگیری کند و بطور کلی مدافع حقوق شهرستان بافق باشد و خودشان نیز هر کمکی می توانستند ارایه می نمودند.

وی به تحصیل برخی روحانیون حال حاضر شهرستان در محضر این بزرگوار اشاره و اضافه کرد: آیت الله میرغنی زاده تا پاسی از شب در حال مطالعه و نمازشب بودند و صبح قبل از وقت نماز بیدار و برای ادای این فریضه در مسجدجامع حرکت می کردند.

سیدعلی حسینی به طبع بخشنده این بزرگوار اشاره و یادآورشد: پیر مرد و پیرزن های زیادی از جاهای مختلف برای دریافت کمک های مالی می آمدند و هرگز دست خالی برنمی گشتند و بعضی موارد هم  کمک هایی توسط بنده و سایر دوستان برای برخی افراد مستمند می فرستانند.

وی از جمله فعالیت های آیت الله به ساخت مسجدجامع، مکتب الزهرا، حوزه علمیه و بازسازی مسجد امام حسین اشاره کرد و افزود: عمده مخارج ساخت این بناها و شهریه های طلاب را از برخی شهرهای اطراف تهران و بعضی تجار این مناطق بویژه شهریار تامین می کردند و کمتر از بودجه های دولتی بهره می بردند و البته اجازه نامه ای نیز از امام خمینی(ره) برای دریافت و هزینه خمس و برخی وجوه شرعیه بر اساس صلاحدیدشان داشتند.

وی به برخی جنبه های شخصی و خصوصی بارز این روحانی وارسته اشاره و افزود: این بزرگوار علاقه زیادی به کشاورزی و دامداری داشتند و بیشتر کارهای کشاورزی و دامداری را  خودشان انجام  داده و برخی نیازهای منزل از جمله؛ گوشت، شیر، میوه و تربار را از این طریق تهیه می کردند.

حسینی گفت: آیت الله میرغنی زاده خاطره ای برایم نقل کردند که عمق اعتقاد و ایمان این مرد بزرگ را نشان می داد. آیت الله نقل کردند؛ مرحوم پدر آسیدعلی مجتهد سفری از بافق به قم داشتند و بنده که 12 تومان برای تولد فرزند اولم پس انداز کرده بودم به امیدخدا و برای احترام پدر تمام و کامل برای میزبانی خوب از ایشان هزینه کردم و در روز آخر پیراهنی برای ایشان و چادری برای همسرشان خریداری نمودم و شب در  این اندیشه بودم که مخارج تولد فرزند را از کجا مهیا کنم، صبح برای بجا آوردن نماز به حرم حضرت معصومه(س) مشرف شدم  که فردی به من نزدیک شد و سلام کرد و هنوز صحبتی زیادی بین ما رد و بدل نشده بود اسکناسی از جیب در آورد و گفت؛ این پول را فردی به بنده داده و سفارش کرده این پول را به اولین فردی که وارد حرم شد بدهم و وجه را داد و رفت.

با توجه به اسکناس معمولی که بیشتر در بین مردم رد و بدل می شد تصور کردم 2 تومانی است و داخل جیب قرار دادم  و پس از نماز صبح و تعقیب های معمول بر حسب عادت برای خرید نان صبحانه به نانوایی رفتم و اسکناس را به نانوا دادم که  گفت صبح به این زوری قصد شوخی دارید من که این مقدار پول خرد ندارم تازه متوجه شدم اسکناس 50 تومانی است.