محله گرایی درانتخابات شوراها

با نزدیک شدن به روز سرنوشت ساز انتخابات شوراها ی شهر و روستا درگوشه وکنار شهر تبلیغات نامزدهابه اشکال مختلف آغاز شده است . از چاپ بنر تبلیغاتی گرفته تا ارسال پیامکهای انتخاباتی. یکی از مواردی که دراین دوره بیشتر به چشم میخورد ارائه اسامی نامزدها در قالب تشکلها و ائتلافهای گوناگون میباشد. عده ایی برحسب تخصص و عده ایی دیگر بر حسب علایق خاص دور هم جمع شده و ائتلاف کرده اند. یکی از این ائتلافها که بنده قصددارم بدان بپردازم ائتلافی است که دراصطلاح ائتلاف محله ایی بدان اطلاق میشود وچند نفر از هرمحله علم اتحاد ویکپارچگی برداشته و با قراردادن اسم خود دریک لیست واحد قصددارند که حمایت مردم محله خود را برای رسیدن به کرسی شورا بدست آورند.

بنده با اصل موضوع ائتلاف که ناشی از وحدت و همبستگی افراد ویکدست شدن میباشدمخالف نیستم که در نوع خود عملیست بس نیکو وپسندیده لکن دراینکه افرادی درتشکل یا ائتلافی شرکت کنند که شائبه محله گرایی و قومی داشته باشد درعصر حاضر بسیار دورازذهن مینماید. چگونه عده ایی که خودرانامزد شورای شهر میکنند به این نکته واقف نیستند که آنها قراراست عضوشورای شهر شوند نه عضو شورا محله و قوم خود.

جدا درباوراین افراد عضو شورای شهر شدن چقدر می ارزد که حاضرند حتی آنقدر خودرا کم ارزش کنند که عضوی شورای محله شان باشند تا عضو شورای شهرشان.وخودرا مشمول این سوال نمیدانند که اصلا چه تضمینی وجود دارد کسانی که برای رسیدن به شورای شهر از مردم محله خود کمک میگیرند بتوانند در تصمیمات شهری برای سایر شهر سهمی قائل باشند. نکند این افراد از ارائه لیست مستقل که تمام شهررا دربربگیرد وحشت دارند و میترسند چنانچه خودرادر معرض رای همه مردم قراردهند ونامزد شورای شهری باشند که همه مردم قرارابه آنها رای بدهند بازنده باشند ( البته به نظر بنده چنین باختی بسیار ارزشمند تر است از بردی است که متکی به رای گروهی محدود باشد) یا ازان وحشت دارند که مردم شناخت کافی ازآنها نداشته باشند که اگر چنین هم باشد سزا نیست که کسی به شورای شهر برود که حداقل نیمی از مردم حتی به اسم هم اورانمی شناسند.

کلام آخر اینکه بیاییم طوری خودرا در معرض قضاوت مردم قراردهیم که ازآن تفسیر به شایسته سالاری شود نه خدای ناخواسته تعبیر به قدرت طلبی و درانتظار رسیدن به مواهب. خداوند به همه ما درک صحیح از مطالبات مردم وهمچنین توانی بایسته برای خدمت به خلق خدا عنایت فرماید. تا بعد… رخصت

رضا دهقانزاده بافقی