استاندار پنجم اردیبهشت 90 رفت نه یازدهم آبان 92

فلاح زاده رفت در روزی ابری نه یازدهم آبان 92 بلکه پنجم اردیبهشت 90 آنگاه که بی تدبیری اش سایه ای از خشونت بر سر شهری انقلابی با مردمی ولایی و سخت کوش چون بافق انداخت.

بله فلاح زاده استاندار همان روز رفت هرچند از سمت استانداری نه اما از دل مردم بافق آری.

فلاح زاده همان روزی رفت که حاضر نشد به اشتباهش در تصمیم گیری اقرار کند هرچند می دانست ایادی اش در بافق خبرهای دروغ به او می دهند و ده ماهی گذشت تا به خود آید اما دیگر دیر شده بود.

فلاح زاده رفت اما چه آورد و چه برد؟ کوله باری از افتخارات سرداری و سربازی آورد لیک با روحیه نظامی گری اش حس اعتماد مردم به نظام را برد و حتی حس اعتماد بافقی ها را از همشهریان  ابرکوهی خود نیز سلب کرد و چه عملکردی از این بدتر؟

فلاح زاده در دولت مهرورزی و عدالت آمد اما آنچه با خود برای بافق به ارمغان آورد درست برعکس شعارهای دولتی بود که به یک سردار جنگی سمت سیاسی داد و او نه تنها برای آنها آبرویی نخرید بلکه….

فلاح زاده نام نیکی از خود در بافق به یادگار نگذاشت و خود این را می داند و می دانست و به خوبی به یاد دارد برای آمدن به بافق حتی فرماندار شهر هم نباید باخبر باشد. آهسته بیاید ،آهسته برود تا جایی که در بیلبوردی که باید نام سخنران یادمان شهدا را ذکرکنندبجای نوشتن نامش این گونه درج شد: سخنران مراسم یکی از سرداران دفاع مقدس.

فلاح زاده رفت و از امروز دیگر مردم بافق مجبور نیستند در هر بخش خبری شبکه تابان چهره استانداری را ببینند که در پاسخ به احقاق حقشان یگان ویژه گسیل داشته و کرده آنچه نباید.

فلاح زاده رفت اما نه با بدرقه دعای خیر مردم بلکه با….

آری فلاح زاده یازدهم آبان 92 نرفت پنجم اردیبهشت 90 رفت آن هم نه از استانداری بلکه از دل مردم!!!

محمد علی قاسم زاده