با کودکان مهربان تر باشیم
در دنیای پیشرفته امروزی که دنیای مجازی بر مردم و به ویژه نسل جوانتر سلطه دارد نیازمند توجه بیشتر ما به فعالیت ها و ورزش های کودکان در بیرون از خانه است.
بارها مشاهده کرده ایم در محلی که چند بچه در حای بازی هستند اهالی محله با برخورد های ناشایست باعث رنجیده خاطر شدن کودکان شده اند.
بنده نمیگویم که کودکان درحال بازی سر و صدا نمی کنند و آزاری ندارند اما شایسته نیست که ما هم برخوردی تند با آنها داشته باشیم.گاهی با تذکر البته با لحنی ملایم شاهد تاثیر گذاری بیشتری بر کودکان هستیم.
در عصر حاضر که کودکان بیشتر سرگرم بازی های رایانه ای و سیر در دنیا ی مجازی هستند و بیشتر وقت خود را با این فعالیت ها پر می کنند ما وظیفه داریم آنها را از فضای نسبتا سرد،مخاطره آمیز و درعین حال مفید اینترنت،بازی های رایانه ای و… به بیرون هدایت کنیم تا با اجتماع صمیمی تر شوند و به یک جا نشستن ، تحرک نداشتن و دوری از دیگران عادت نکنند.
در برخورد های تندی که ما با کودکان این موجودات پاک سرشت و پاک سیرت داریم آنها را دچار سرخوردگی و دوری از اجتماع می کنیم؛شاید آن لحظه که بازی آنها را با داد و فریاد از هم می پاشیم متوجه آسیبی که به آنها می زنیم نباشیم.
همه ی اینها را گفتم تا خودم و دیگران را قدری با کودکان صمیمی تر کنم و خودمان را به دنیای پاک آنها نزدیک تر کنم،دنیایی که خیلی هایمان آرزوی بازگشت به آن را داریم.
یادمان باشد کودکان امروز،آینده سازان این مملکت هستند پس بیایید قدری با آنها مهربان تر باشیم.
مجتبی حیدری پور
بازدید: ۵۳
عرض سلام و تشکر از اقای حیدری . کاملا با نظرتون موافقم .چرا که همه ما بزرگترها یه کودک درون دارن که بخشي از درون ماست که مي‌تواند در اوج سرزندگي و شادابي قرار داشته باشد. کودک درون همان خود عاطفي ماست، او در جايي است که احساسات ما زنده هستند. وقتي احساس لذت، غم، خشم، ترس، يا محبت و شفقت مي‌کنيم ، اين همان کودک درون ماست که ظاهر شده است.اما متاسفانه ما کودک درون خودرا در درون خود کشتیم و همین کشتن باعث شده نتونیم کودکان خود را درک کنیم.بگذاریم بچه هامون بازیهای کودکانه شون رو با شور و شوق انجام بدن تا در بزرگی عقده بازی در کودکی رو نداشته باشن .