آیا رفتاری درخور تمدن و فرهنگ خود داشتیم ؟؟؟

نمی دانم جشن قرار بود دقیقا چه ساعتی شروع شود اما می دانم من حدود چهل و پنج دقیقه بعد از نماز مغرب و عشا منتظر نشستم تا جشن شروع شد . از همان ابتدای برنامه که دو مجری توانمند باران یخ را بر سر مردم می باریدند ، عده ای ناچار شدند برای ایجاد گرما کمی از ترقه و مواد منفجره استفاده کنند و برایم جالب بود که مردم نیز با عمل نازیبای(اصطلاحاً) هو کردن آنان را در این امر مهم یاری می کردند . خلاصه ، همه چیز خوش می گذشت به جز مواقعی که گاه و بی گاه دو عدد جوان پر انرژی هم چون خروس جنگی به جان هم می افتادند و با انجام ورزش خطیر دعوا انرژی خود را تخلیه می کردند و بدین طریق موجبات تعجب و خنده ی اطرافیان و حتی لذت آنان را فراهم می کردند . بگذریم که این عمل آنان برای مهمانان غیر بافقی وجهه ی زیبایی از فرهنگ ما نداشت .

برویم سر اصل مطلب آقای امید جهان ، که گویا هشتاد درصد جمعیت تنها و تنها به عشق او به جشن آمده بودند ، چرا که پس از پایان کنسرت او ، همان هشتاد درصد ، محل جشن را به مقصد های گوناگون (از خانه تا خدا می داند) ترک کردند و تنها عده ی قلیلی از آن جمعیت عظیم برای افتتاح طرح موزیکال باقی ماندند . البته باید اشاره کنم که واقعا طرح بسیار زیبایی بود .

راستی نکته ای که فراموش کردم بگویم جوگیری بیش از حد عده ای بود که متاسفانه تعدادشان کم نبود . نمی دانم صندلی ها چه گناهی کرده بودند که تکه پاره شدند و نمی دانم زمین چه گناهی کرده بود که سرشار از آشغال های مغذی از قبیل پوست تخمه شده بود و … و همچنین نمی دانم چرا عده ای با شنیدن موزیکی فرح بخش جوگیر می شوند که واقعا جای سوال و تحقیق دارد ؟!؟!

در پایان باید بگویم آنان که جشن را برنامه ریزی کرده بودند کارشان بسیار خوب بود اما گله ی من به خودمان ، ما مردمی که در آن جشن حضور داشتیم ، است . آیا رفتاری درخور تمدن و فرهنگ خود داشتیم ؟؟؟

علی محمد برزگری