ای همه ی وجود من ,نبودتو نبودمن

ای همه ی وجود من ,نبودتو نبودمن
(تقدیم به تمام مادران دنیا)
زاشک دیده ی مادر ,شدیم چون باغی از گل ها
بجوشاند چوآن چشمه, زلالِ ﭙاکی دل ها
چوآن خورشید ِرخشنده بُوَد مادر در این دنیا
زنورِ مهرِ تابانش ﺑﭙیمودیم منزلها
قسم برگریه ی مادر که ریزد در شبانگاهان
زوصف ِمهرِمادرها همه مانیم در گِلها
چه زحمت ها کشدمادر, چه نعمت ها دهد مادر
فروزان می کند مهرش, همه دنیا چومشعل ها
بُوَد صبرش چودریایی همه مهرش اهورایی
بریزد او محبت را چودریا رو ی ِساحل ها
به زیرِ ﭘایِ مادرها, بهشت ِسبزی از گل ها
ازآن رنج و محبت ها, شود آن عشق حاصل ها
چوگرید کودکی در شب, شودبی تاب هم مادر
زرویِ زرد ِگل هایش ,شده محزون چو بلبل ها
توگویی عشقِ مادرها فراتر از همه دنیا
نگنجد مهرِمادرها دراین قاب و شمایل ها
فضیلت را بس است مادر که الگویش بُوَد زهرا
که در وصفی نمی گنجد بیانِ این فضایل ها
بسی اشک و بسی غصه که تا آن غنچه گل گردد
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها
بُوَد او باغبانی که گلستان می کند دنیا
بیاراید همه دنیا به بوی ِعطرِ سنبل ها
بُوَد اوهمچو گلزاری, قشنگ و سبز و رویایی
اگر خواهی ببویی گل, بباید بست محمل ها
به آب دیده ی مادر به آن بی خوابی در شب
خدایا حل نما از ما همه سختی و مشکل ها
دکترحسین ارجمند