نگاهی به آسمان بافق

با مساعدت شرکت سنگ آهن بافق و به همراه جمعی از دبیران عزیز بافقی به رصدخانه مجتمع چادرملو رفتیم. بعد از مدتها، نگاهی به آسمان پرستاره کردیم و پدیده بسیار نادری را در آسمان دیدیم.

حالا اگر حوصله دارید، بنشیند و گزارش مختصری از این رفت و آمد را بخوانید.

از بافق تا مجتمع صنعتی و معدنی چادرملو، حدود یک ساعت و نیم با ماشین راه هست. همه آسفالته و همواره. اما طولانی و خسته کننده. از چند پارچه آبادی هم باید بگذری. همین مسیر طولانی، چند سالی است مسئولان را به صرافت انداخته، راه کوتاهتری بیابند و میانبری به چادرملو بزنند. یعنی همان راهی را زنده کنند که  چندین سال پیش، کارکنان بافقی معدن چادرملو را، از زریگان به مقصد می رساند و اکنون خاکی و ناهموار است.

نام چادرملو برای ما بافقی ها، یادآور بازی های ناپیدای سیاسی و دستهای آلوده و زد و بندهای ناگفته است. همانها که راست نشستند و کج بریدند و در سایه غلفت ما، معدن چادرملو را از بافق منتزع و به همسایه ای دیگر، پیوندی نامبارک زدند. و همه ی آنها که باید و می توانستند در برابر این حق کشی مسلم فریادی بزند و دستی برآورند، سکوت کردند و شریک این ستم شدند.

درهر صورت، معدن آهن چادرملو اکنون غولی شده و سری برکشیده و در بازار آهن، نقشی بسزا یافته است.

وقتی رسیدیم همه، احترامی شایسته می گذاشتند و آنچه شرط ادب و میهمان نوازی بود به جا آوردند. شامی خوردیم و نمازی گزاردیم و از مسیر یک سربالایی بلند و تند، در دل شب بالا رفتیم.

مسئولان چادرملو در نقطه ای بلند از سرزمین معدن، اتاقکی بنا کرده اند و بر بام آن تلسکوپی نهاده و چشمان ضعیف آدمیان را به جمال و جلال ستارگان و سیارات، روشن می نمایند.

در سیاهی شب به محل رصدخانه چادرملو رسیدیم. آسمان به زمین نزدیک و پر از نقطه های نورانی. مسئولان رصدخانه از هیچ کوششی دریغ نکردند.

با صور فلکی آشنا شدیم و راز بهرام و مشتری و زحل و قمر و عقرب را شنیدم. از چشم کوچک تلسکوپ به فضای لاینتهاهی آسمان چشم دوختیم و حلقه های بسیار زیبا و شگفت انگیز زحل را دیدیم و انبوه ستارگان را.

کاش می شد فرصتی در بافق فراهم آورد تا همه ی همشهریان امکان چنین دیدار مبارکی را بیابند و در آسمان بافق، چشمی بچرخانند و از این همه شکوه و عظمت و زیبایی ، لذت ببرند. به بزرگی خالق آسمان ها ایمان بیاورند و کوچکی انسان و حقارت آمال و آرزوهای او را دریابند. بی تردید، جهانی است بر سر ما.

البته در همین شب پدیده نادری هم رخ داد که هیچ کس ندانست چیست و از کجاست؟ موج عظیمی در آسمان پدیدار شد. درست مثل سنگی که در آب بینداری. از نقطه ای کوچک آغاز شد و هر دم موجهای آن افزونتر گشت. غباری در آسمان پیدا شد و پهنه بزرگی از آسمان شب را اشغال کرد. حیف که امکان ثبت این پدیده جالب مسیر نشد.

از همان راهی که رفته بودیم برگشتیم. و هنوز در این فکرم که چگونه می توان با سرمایه ای نه چندان گزاف و زیاد، مردمان را به سیر در آسمان برد و به اندیشه در راز بزرگ آفرینش  واداشت و می پرسم که چرا هنوز، این کار را نکرده ایم؟

    محمد علی پورفلاح