لهجه شناسي بافق (3)

مدتي اين مثنوي تاخير شد.با پوزش از دوستان ادامه مقاله را خدمتتان ارائه مي نمايم.

 فرهنگ  به عنوان ماندگارترين شناسنامه هويتي هر مردمي  از جايگاه ويژه اي برخوردار است. شايد مهمترين و رسا ترين  متغير تشكيل دهنده فرهنگ ؛زبان و لهجه گفتاري مردم هر سرزميني است. لهجه مردم بافق  يا به قول فرهنگستان گويش بافقي  شبيه هيچيك از گويشهاي مرسوم در  استان يزد  وحتي كرمان وخراسان نيست وحتي برخي اصطلاحات زيبا و بكر همانند” تن خود سر دادن” اختصاص به اين قلمرو دارد وبس!!  اگرچه به برخي گويشهاي كرمان نزديكتر است.آنچه در پي مي آيد گويش بافقي است كه نگارنده سالياني است ياداشت كرده ام.از شما عزيزان هم كمك مي طلبم تا چنانچه كلمه اي را نياورده ام  يا اشتباه نگاشته ام به اينجانب يادآوري فرما ييد. اميد آنكه لهجه باستاني و ماندگار بافقي همچنان  جاودانه  تاريخ باقي.ماند.قبلا 62 واژه را نوشته بودم

سید محمد میر سلیمانی بافقی