انجمن اسلامی معلمان و امیدی که بازگشت

انتشار خبری از انجمن اسلامی معلمان بافق، پس از مدتها شوری در من نهاد و بهانه خوبی شد تا نکاتی را یادآوری کنم.

همه ی هم سن و سالان من به یاد دارند که تا چند دهه پیش، قشر شریف معلمان و آموزگاران به عنوان یکی از تاثیر گذاران مسائل اجتماعی در شهرها مطرح بودند. اگر بگویم به نوعی گروه مرجع بحساب می آمدند، سخنی به گزاف نگفته ام. مدارس، یکی از مراکز مهم تجمع تحصیلکردگان تحول خواه بود. اما به مرور زمان و با ایجاد تغییرات محیطی و بروز مشکلات مالی برای معلمان، کم کم این قشر به حاشیه رانده شد. و وقتی هم که معلم، اعتبار گذشته خود را از دست داد، به تبع آن دانش آموزان هم که دست پرورده همین افراد هستند، آن اثرگذاری های سابق را ندارند. البته پرداختن به مسائل معلم ها جدا از شعارهای پرطمطراق اما بی خاصیت، جایی دیگر را می طلبد.

حال با خواندن خبر انتخاب اعضای انجمن اسلامی معلمان شهرستان بافق، با خود گفتم، تا ریشه در آب است امید ثمری هست و نیروهای سرزنده و علاقمند به فعالیت سیاسی در بدنه آموزش و پرورش شهر هستند.

این تشکل اگر با شکل گیری سایر تشکل ها و انجمن ها و کانون های سیاسی با نگرش های مختلف عقیدتی همراه گردد می تواند منشاء اثرهای زیر باشد.

یکی از عمده ترین نگرانی های دانش آموزان در برخوردهایی که با امثال من دارند این است که آیا مثلاً نوشتن و فعالیت غیر درسی برای شما، محدودیت یا احتمالاً مشکلی فراهم نیاورده است. حضور معلمان در یک تشکل سیاسی می تواند بهترین پیام به دانش آموزان باشد که جامعه و حاکمیت نه تنها با فعالیت های اینچنینی مخالفتی ندارند بلکه از آن در چارچوبه های قانونی حمایت هم می کنند.

متاسفانه در چندین سال گذشته با یک اشتباه محاسباتی، مسئولان و خانواده ها فکر کرده اند که اگر بچه ها فقط درس بخوانند و تست بزنند و دانشگاه قبول بشوند، کار درستی کرده اند. با همین نگرش، الان من چند ده نفر استاد دانشگاه می شناسم که کوچکترین اطلاعی از مسائل روز جامعه خود ندارند. آنها فقط انبانی از اطلاعات درسی هستند. حضور دانش آموزان در تشکل های سیاسی، علاوه بر آنکه نگرش آنان به مسائل جامعه را گسترش می دهد، یکی از عمده موانع توسعه انسانی شهر بافق را نیز برطرف می کند.

الان همه صاحب نظران شهر در این نکته متفق القول اند که یکی از بهترین راههای کمک به توسعه بافق، حضور نیروهای کارآمد و متخصص بافقی در مسئولیتهای استانی و کشوری است اما بدلیل اینکه این نیروها شناسانده نشده اند، از دستیابی به رده های بالای مدیریت استان و کشور، محروم می مانند. انجمن اسلامی معلمان بافق و سایر تشکل های سیاسی و صنفی و اجتماعی در آموزش و پرورش می توانند این مشکل را بخوبی حل کنند و با پیوند دادن دانش آموزان با رده های بالاتر، آنها را برای پست های مدیریتی آینده آماده کنند.

اما خوشحال کننده ترین دلیل من برای حضور مجدد انجمن اسلامی در جمع معلمان بافقی، بازگشت چندصدایی به بدنه آموزش و پرورش شهر است. تجربه ناموفق دولت قبل در توسعه سیاسی، این نکته را برای همه روشن ساخت که اگر خواهان مشارکت حداکثری جوانان و نوجوانان در مسائل اجتماعی هستیم، چاره ای جز این نداریم که با به رسمیت شناختن همه عقاید و اندیشه ها، به آنان این امکان را بدهیم تا در محدوده قانون، به بیان نظرها و دیدگاههای خود بپردازند و بی تردید، ایران بزرگ آنقدر ظرفیت دارد که همه سخن ها را بشنود تا بتواند بهترینش را انتخاب کند.

محمد علی پورفلاح