الگوی پیشرفت شهرستانها منجی می خواهد!

خبر هفته پیش از قول حجت الاسلام سید محمد حسینی، امام جمعه بزرگوار اردکان مبنی بر این که ” احداث کارخانه‌های گندله و فولاد در اردکان غیرکارشناسی بوده است” برای آگاهان به مسایل اجتماعی دور از ذهن بود؛ چراکه این چنین اظهار نظری از سوی مسئولان این شهرستان بعید به نظر می رسید! شهرستانی که در این سالیان به الگویی برای پیشرفت استان تبدیل شده و همه جا یادی از وحدت و همدلی مسئولان آنجا می رود؛ حال فریاد از غیرکارشناسی بودن احداث کارخانه‌های آن به آسمان، بلند است. آری! نکته ای است، بسیار بحث برانگیز و جای تأمل و دوراندیشی که چگونه شهرستانی که در توسعه گوی سبقت را از دیگر شهرستانها ربوده است، به تازگی به بن بست نزدیک می شود! از یاد نبرده ایم بسیاری از طرح ها و پروژهایی که قرار بود در شهرهای اطراف به زمین زده شود به یکباره سر از آنجا درمی آورد و حتی کار به تغییر مرزهای جغرافیایی مناطق همجوار هم رسید که داد امام جمعه بزرگوار طبس را در اول اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۱ درآورد و یا پیشروی این شهرستان و دست درازی به مناطق معدنی بافق؛ از جملهd19 ! اینها همه نشان از آن دارد؛ درست است که فعلاً مشکلات زیست محیطی و آلایندگی به سراغ این شهرستان آمده؛ اما همه اینها با برنامه قبلی صورت گرفت و زمانی هم روی داد که خیلی از مردم و حتی مسئولان شهرهای همجوار در غفلت به سر می بردند. آنچه که امروز این شهرستان را تهدید می کند فارغ از مسایل هجوم فرهنگ کارگری مسئله عدم جایابی درست برای این کارخانجات هست. درست یادآور همان ضرب المثل معروف است که می گوید “چاه نکنده، منار را بردن ؛” بدون تهیه نقشه و مقدمات، کاری را انجام دادن و اکنون در این کار فرو مانده اند. کاری که اصل و اساس آن مردود شمره نمی شود؛ اما در جایابی محل احداث کارخانه ها در مسیر بادهای موسمی که به سوی شهر سرازیر می شود، فقط قدری تعجیل و شتاب به کار رفته است و اکنون موجب بروز امراض و بیماریها شده است. این شتاب فریاد دلسوزان آن شهرستان را بلند کرده و دنبال فریادرسی می گردند که نباید این قدر تعجیل می شد و حال که صورت گرفته؛ باید تدبیری اساسی مد نظر داشت تا مشکلات قبلی حل و فصل شود و امید دوباره جوانه زند.