نوروز خوانی پیک شادی و سرور

دسته: مقالات
بدون دیدگاه
شنبه - 1 فروردین 1394

جشن بزرگ نوروز با وجود دیرینگی بسیاری از آیین های خویش را در یاد برگزارکنندگانش نگه داشته به گونه ای که گوشه ای از این رسوم زیبا و شاد امروزه در نواحی مختلف ایران و کشورهای همسایه اجرا می گردد . نوروز خوانی از مراسم های زیبا و کهنی است که تا چند دهه پیش در استانهای شمالی و روستاها برگزار می شد و امروزه به صورت پراکنده شاهد اجرای آن هستیم . تا پیش از ورود اسلام به کشور ما ، مضمون این آیین در ستایش خدا ، توصیف طبیعت و بهار و مدح شاهان و بزرگان بوده ولی از آن پس باورها و عقاید شیعی در این آیین وارد شده اسست .
مختلف ایران و همسایگانش برگزار می گرددممممیطزر
نوروزخوانی نمایشی است همراه با شعر ، موسیقی ، آواز و جشن و سرور . لحظانی ناب و شیرین با پیوند دوستی ، مهر و عشق به همنوع . گروههایی همراه با ساز آواز می خوانند و تماشچیان پاسخشان می دهند . آنان که نظاره گر این نمایش هستند ، لحظات شادی را سپری می کنند . آنها دعوت می شوند تا برای شادباش نوروز چیزی به نوروزخوانان بدهند . میرنوروزی ، حاجی پیروز و نوروزخوانان دیگر بدون چشمداشت و تنها به یاد صفا و مهر گذشتگان و زنده نگهداشتن رسوم زیبای نیاکان بین مردم می روند تا لحظاتی شادی را برای آنها ارمغان آورند .
آیین نوروزی تنها یک رسم نیست نشان هویت و آزادگی ملتی است. مراسمی بی همتاست که هر سال تازه تر می شود ، رنگ کهنگی به خود نمی گیرد و تکرارش شیرین است . مردمان همه با شادی و پاکی به پیشبازش می روند و باز یاد عمو نوروز و ننه سرما را گرامی می دارند . هنوز هم دلشان برای ننه سرما که تا آخرین دم به پای عشقش می نشیند و به یکباره به خواب می رود ، می سوزد باز به دنبال عمو نوروز می گردند تا از او بخواهند دمی شکیبایی پیشه کند تا ننه سرما بیدار شود . این دل سوختن مهرشان افزون می کند و عشقشان دو چندان . این آیین های زیبا، این قصه های بازمانده از نیاکان هیچگاه کهنه نمی شود زیرا همه از اسطوره ، آرمان ، فرهنگ و ادب و تاریخ چند هزار ساله ایران ریشه دارد .
ایرانیان در گذشته چکامه ها و سازهای زیبایی داشتند که نام و اثراتی از آنها باقی مانده است مانند : نوروز، خسروانی سرود، آیین جمشید، روشن‌چراغ، گنج بادآورد، شادباد، دل‌انگیزان، سبزه‌درسبزه، شب فرخ ، سبز بهار، اورنگی، کیخسرو، فرخ‌روز، ساز نوروز و … امروزه نغمه نوروز در دستگاه همایون نواخته می شود . مردم ما چون نیاکانمان شادی و سرور را می پسندند . هنوز هم در برخی شهرها چند هفته پیش از نوروز گروه هایی به راه می افتند ، ساز و دهل و سرنا می نوازند، لباسهای رنگارنگ می پوشند و با نوای ساز و آواز خود مردم را به شادی و پایکوبی می کشانند .
نوروزخوانی پانزده روز پیش از عید نوروز شروع می شود . نوروزخوانان به روستاها می روند و با خواندن ترانه های محلی و شعرهایی در مدح ائمه ، سال نو را شادباش می گویند . آنان چند نفر هستند یکی شعر می خواند، دیگری ساز می زند و یک نفر با شعر خوان در خواندن همراهی می کند . یکی هم کوله کش است که هدایای مردم را گردآوری می کند . آنها با هم به در خانه مردم مي روند و مي خوانند :
باد بهاران آمده گل در گلستان آمده
بلبل به بستان آمده نوروز دهگان آمده
مژده دهید ای دوستان نوروز بزرگان آمده
نوروز دهگان آمده
صاحب خانه نيز با دادن پول و شيريني ، گردو ، تخم مرغ ،‌برنج ، و يا نخود و کشمش به گرمي از آنان پذيرايي مي کند . بسیاری از اشعار نیز همراه با منقبت ائمه اطهار بوده است :
همی خوانم امام اولین را شه کشور امیرالمومنین راوصی و جانشین یعنی علی (ع) را به یاسین و الف لام و به فیروزدهید مژده که آمد عید نـــــــوروز ……..امام دوازدهم مهدیش نام است                             تمام کل عالم را امام است بدانید حضرت صاحب زمان است                        به یاسین و الف لام و به فیروز دهید مژده که آمد عید نـــــــوروزخدایا صاحبخانه را خوشحال گردان جوانان ورا داماد گردانعروسش صاحب اولاد گردان به یاسین و الف لام و به فیروزدهید مژده که آمد عید نـــــــوروزهوا سرد است و بگرفته صدایم                        که چند تا تخم مرغ باشد دوایمایا همشیره ی فرخ لقایم                          بکش زحمت بیار عیدی برایم                                         جوانت خیر ببینه از دعایم

نوروزتان پیروز
عالیه نقیب الذاکرین بافقی(مهرگان)


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۷۷
برچسب ها:

You cannot copy content of this page