تشکل های صنفی حق مسلم فرهنگیان است

صبح روز یکشنبه، دهم اسفند ماه سال جاری، جمعی از فرهنگیان فرهیخته، حق طلب، دلسوز و آینده نگر شهرستان بافق، با هدف نشان دادن مراتب نارضایتی و اعتراض خود، نسبت به کم توجهی به آموزش و پرورش، افت شأن و منزلت فرهنگیان، وجود تبعیض و تفاوت فاحش در حقوق، مزایا، تسهیلات و امکانات رفاهی خود با سایر کارمندان دولت و حتی کارگران، روبه روی اداره متبوع ، حضور به هم رساندند و خواست های خود را مطرح نمودند که بخشی از آنها در بیانیه ای که به امضاء تمامی شرکت کنندگان در این تجمع رسید، بیان شده. در قسمتی از این نامه که خطاب به وزیر آموزش و پرورش،”فانی” نوشته شده، آمده است؛ (فرهنگیان شهرستان بافق، ضمن احترام به مقررات و تبعیت از فرامین مقام معظم رهبری و حمایت از دولت تدبیر و امید آقای روحانی، با توجه به وضعیت نامناسب حقوقی و معیشتی خود و با عنایت به شرایط اقتصادی و تورم موجود، که این قشر زحمتکش را دچار مشکلات متعدد نموده است از وزیر، می خواهند تا در جهت احقاق حقوق و بازگرداندن عموم فرهنگیان، بویژه معلمان به جایگاه واقعی خود، اقدامات لازم را مبذول فرمایند.

در قسمت دیگری از این نامه از مسئولان خواسته شده تا نظام هماهنگ حقوقی برای فرهنگیان نیز متناسب با شأن و منزلت ایشان مورد تصویب و اجرا قرار گیرد. همچنین طبق مقررات و با مساعدت مسئولان استانی و کشوری، زمینه ی لازم برای تأسیس کانون های صنفی فرهنگیان، همچون سایر اقشار جامعه از جمله کارمندان، کارگران ، کسبه و… فراهم گردد.

در آخرین بند این نامه نیز، ابراز امیدواری شده است که نتایج پیگیری های وزیر مربوطه در رابطه با مورد ذکر شده، حداکثر تا دوازدهم اردیبهشت سال آینده، همزمان با روز معلم، در سراسر کشور به اطلاع فرهنگیان، رسانیده شود.

خواننده گرامی افق کویر! همانگونه که می دانید اکثر ادارات، سازمانها، شرکت ها، کارخانه ها، مغازه داران و…. دارای تشکل های صنفی، اتحادیه ها، و کانونهایی هستند که به نمایندگی از افراد زیر مجموعه ی خود، خواسته ها، نظرات و حتی انتقادات سازنده ی آنان را به اطلاع مسئولان ما فوق می رسانند و آنها نیز با فراهم کردن شرایط، امکانات و تخصیص بودجه های لازم، در جهت احقاق حقوق افراد اقدام می نمایند.

یکی از ضرورترین و مهمترین تشکل ها، کانون های صنفی فرهنگیان است که می بایست در تمامی مراکز استانها و شهرستان ها، فعال، پویا و به روز باشند؛ چرا که بیش تر از یک سوم کارمندان دولت را فرهنگیان تشکیل می دهند و اینان، عزیزانی هستند که با بیش از دوازده میلیون دانش آموز آینده ساز، سر و کار دارند، پسران و دخترانی که مردان و زنان فردا و پدران و مادران آینده اند.

کما اینکه تمامی مردان، زنان، پدران و مادران امروز، همان دانش آموزان دیروزند؛ لازم به ذکر است که اگر هر دانش آموز را وابسته به یک خانواده ی حداقل شش نفره شامل پدربزرگ و مادربزرگ، پدر و مادر و یک خواهر یا بردار بدانیم متوجه می شویم که بیش از هشتاد درصد از جمعیت 75 میلیونی فعلی کشور، به طور مستقیم و بیست در صد باقیمانده هم غیرمستقیم با وزرات خانه ی مهم و سرنوشت ساز آموزش و پرورش مرتبط اند. پس در یک کلام می توان گفت که صد در صد افراد جامعه به نوعی به آموزش و پرورش وابسته اند. آموزش و پرورشی که اگر به معنای واقعی کلمه تحقق یابد می تواند پس از خداوند متعال، پاسدار حرمت خون شهیدان، اسارت اسیران، جانبازای ایثارگران و نگهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی و اهداف بلند بینیان گذار جمهوری اسلامی، امام خمینی(ره) علیه باشد و فرموده مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم ایجاد یک تحول بنیادین در آموزش و پرورش را جامه ی عمل بپوشاند.

به امید روزی که نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی، رئیس جمهور محبوب در دولت تدبیر و امید، وزرای ایشان و سایر مسئولان تدابیری بیندیشند تا اهداف متعالی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، محقق شود و این مهم، اتفاق نمی افتد؛ مگر اینکه در اولین اقدام، بودجه ی سالانه ی آموزش و پرورش حداقل به دو یا سه برابر میزان فعلی، افزایش یابد و به موازات آن، تجهیزات علمی، آموزشی، تربیتی، تحقیقی، پژوهشی و حتی ورزشی مدارس، زیادتر شده، همچنین با تأمین معیشت فرهنگیان و رفع مشکلات مالی این عزیزان، علاقه، انگیزه، توان علمی و به تبع آن، منزلت و مرتبه ی جتماعی آنان نیز افزون گردد.

در پایان آرزومندیم روزی فرا رسد که با سرمایه گذاری ویژه و توجه «اورژانسی» به آموزش و پرورش، شاهد کاهش چشمگیر ناهنجاری های اجتماعی نظیر، اعتیاد، تلفات جاده ای، اسراف، بیماری های جسمی و روحی، فساد و فحشاء، طلاق، سرقت، قتل، اعدام و … باشیم. به برکت «خدای بزرگ» و «حرکت» مسئولان و مردم!

علی اصغر کلانتری