دیدبان حقوق بافق

دیدبان در لغت به معنای پاییدن وپاسداری و کشیک دادن است وزمانی انسان به دیدبانی می پردازد که خطری اورا تهدید می کند و هدف از دیدبانی در امان ماندن از دزدان و غارتگران و دشمنان است.
حکایت شهر بافق هم حکایت قافله و قطاع طریق است که همواره باید قافله سالارانی بیدار و شجاع این کاروان را راهبری کنند و از شب تا صبح کشیک بدهند و خواب را بر خود حرام کنند تا تکه ای از این شهر توسط غارتگران یا به قول امروزی ها مافیای قدرت و ثروت به یغمانرودچون هرروز از این طرف و آن طرف می شنویم که عده ای در حال جدا کردن بخش هایی از بافق هستند و این عده را هیچ کس هم نمی شناسد و هر کس از ظن خود حدس هایی می زند که فلان همشهری ما رفیق دزد و شریک قافله است یا فلانی آب در آسیاب پیشرفت بافق می ریزد و فلان مسئول که بعدها گندش در می آید در فلان طرح یا فلان معدن و فلان شرکت سهیم است و این زنجیره فلان ها و بهمان ها همین طور تا بی نهایت ادامه می یابد به طوری که در آخر یکی باید بیایدو پرتقال فروش را پیدا کند.
تنها چیزی که در این اقیانوس ناآرام ابهام, حقیقت دارد این است که هر کی به فکر خویشه و کوسه به فکر ریشه یعنی همه آمدند تا جیب های خود را پرکنند و مشتی شیره بر سر من و شما بمالند و بروند و بعد جانماز آب بکشند و خودشان را مردمدار و حق طلب بدانند و حتی من وشما را تشویق کنند که دنبال حق و حقوقمان بدویم و آدرس های غلط بدهند و خود را مبرا از از هر گونه اتهامی سازند.
این قصه حق خوری و حق کشی این قدر شور شده که دیگر همه از گفتن و شنیدن آن دچار تهوع می شوند و فقط یک عده متملق و چاپلوس که مانند کبک سر در زیر برف کرده اند بی عدالتی و بیداد را نمی پذیرند تا مبادا جیره ومواجبشان قطع شود.
آیا در عصر ارتباطات که مسئولی آب می خورد همه می فهمند و دیگر نمی توان چیزی را پنهان کرد چه دلیلی جز تجاهل و خود را به آن راه زدن می توان برای این حق کشی ها فرض کرد.
باید هزاران کمیته دیدبانی در شهر تاسیس کرد و کوچکترین رفت وآمد را زیر نظر داشت و به این اصل معتقد بود که همه در فکر منفعت طلبی وغارتگری هستند مگر خلاف آن ثابت شود هر چند که این ها مار خوردند و افعی شدند.
دکتر حسین ارجمند