پاک شدن رمز ورود در ضیافت الله است

فرهنگ مهمانی خدا(7)
بیاییم فرهنگمان را اصلاح کنیم
«پاک شدن رمز ورود در ضیافت الله است پس ابتدا در پاک شدن از آلودگی ها سعی کنیم »
یک رسمی از گذشته در فرهنگ اسلامی بوده و هست و آن اینکه مسلمانان قبل و بعد از غذا دست های خود را بشویند . در روایت است از پیامبر بزرگوار اسلام که فرمود:« شستن دست قبل و بعد از غذا فقر را مى‏برد چنان كه سوهان كوره زنگ آهن را ميبرد و تا زنده است در وسعت خواهد بود»
دست در سفره بردن مقدمه اش پاک شدن است . این خود یک آیه است . مقدمه بهره بردن مقدمه غذا خوردن حال چه غذای مادی باشد یا غذای معنوی ، پاک شدن است . این نکته را بعنوان یک نکته کلیدی همیشه پیش چشم خود داشته باشیم .
اگر دقت کرده باشیم خداوند متعال به صورتی ظریف این نکته را در قالب حدود الله برای ما تاکید می کند .
وارد هر موقعیت معنوی که می خواهیم بشویم، ابتدایش غسل دارد .یعنی اول خودتان را بشویید اول خودتان را پاک کنید بعد وارد شوید. چه زیبا !
انسان تا از آلودگی ها پاک نشود اصلا نمی تواند دست به غذا بزند .حتی در روایتمان داریم که اگر کسی دستش را نشوید باعث فقر می شود . این مفهوم والاتر از آن است که صرفا به جنبه بهداشتی بودن این عمل توجه کنیم .
حالا بیاییم سراغ قرآن ، شما می خواهی از قرآن بهره ببری ؟ حواست باشد لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ(سوره واقعة آیه ی 79)
و جز پاکان نمی‏توانند به آن دست زنند [= دست یابند].
حالا بیاییم سراغ ماه مبارک رمضان ، خداوند خیلی از چیزهای قشنگش را آورده اینجا . انگار ماه مبارک رمضان کلکسیونی از بهترین داشته های خداست . این ماه مبارک ، ماه نزول قرآن است . شب قدر با تمام عظمتش در این ماه قرار دارد و سفره ای که خدا در این ماه گسترده است و بار عامی که مهیا کرده است و… همه و همه حکایت از عظمت این ماه دارد .
سوال:
 آیا بر سر سفره ای به این عظمت می توان با آلودگی نشست ؟
 آیا می توان در عین آلودگی از فضای ماه مبارک استفاده برد ؟

پس ابتدایی ترین رفتار در ماه مبارک پاک شدن از تمام آلودگی هاست .سبک شدن از تمام موضوعاتی که گریبانگیر ما بوده است . سبک شدن مقدمه اوج گرفتن و لایق سفره شدن است . آنچنان در این حوزه وارد شویم که اهلبیت (ع) وارد می شدند . یک بار تعمق و تفکر در دعای کمیل به انسان می فهماند چگونه می توان در پیشگاه باری تعالی زانوی تعبد بر زمین زد .
حال و هوای کسی را نداشته باشیم که انگار هیچ گناهی پیش از این از ما صادر نشده است . انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است . نه به خود بیاییم . به خودمان خوب نگاه کنیم . لغزش هایمان را مد نظر بیاوریم .حداقل در یک سال گذشته ، چه کرده ایم؟ با یک استغفرالله نمی شود کوتاهی ها و لغزش های یک ساله را پیچید و کنار گذاشت . یک لغزش کوتاه هم که صادر شده باشد در محضر خدا صورت گرفته و این خیلی بزرگ است .
لذا با گناهان و لغزش ها سطحی برخورد نکنیم . خیلی راحت نگوییم خدا کریمه می بخشه؟ به خود بیاییم . گوشه ای پیدا کنیم . اعمالمان را بررسی کنیم و اصرار و پافشاری کنیم بر طلب توبه و طلب مغفرت . طلب پاک شدن . میزبان ظرف آبی بیاورد و ما خودمان را تطهیر کنیم و این می شود تازه ابتدای حرکت .
سبک که شدیم نگوییم ما به مقصود رسیدیم . چهار تا دانه اشک که ریختیم وسبک شدیم زود نگوییم خدا را شکر خدا بخشید تمام شد رفت . آنها که اهل طلب مغفرتند وقتی خدا آنها را می بخشد . هنوز نگرانند .نه اینکه اعتماد به بخشش خدا ندارند نه بلکه ازگناه خودشان ، لغزش خودشان در محضر باری تعالی شرمنده اند .ان شاالله ما جزء کسانی باشیم که مشمول مغفرت باری تعالی قرار می گیرند .

ادامه دارد…
محمد علی قاسم زاده بافقی