تا یار که را خواهد و میلش به که باشد !!!

«ممل» گفت «اقاتقی» گفتم: بله؛ گفت: شنیدی تغییرات وسیع در هیئت مدیره این باشگاه «نمیدونم چه چیز» اتفاق افتاده! گفتم:چی شده دو هفته چسبیدی به این تغییرات! تغییرات حق مدیران است؛ مگر نمیدونی؟! گفت: آقاتقی، این درست؛ اما مشکل این باشگاه نمیدونم چه چیز، چی بوده؟! گفتم: حتما مشکل داشته، بی مشکل که نمیشه! گفت: آقاتقی، مشکوک میزنی! یه چیزهای میدونی؛ وگرنه این باشگاه میلیاردی هر کسی را تو ترکیب هیئت مدیره خودش نمیاره! این باشگاه فقط تو پخش تلویزیونی یه مسابقه، بیش از صد و پنجاه میلیون به تلویزیون داد و کلی ریخت و پاش قرارداد بازیکنان و مربی و امکانات و اینا! آخه، سر رفتن مدیرعاملی این باشگاه هم دعوا بود و دل کندن از آن مشکل؛ولی جون آقاتقی آخرش نفهمیدم این بودجه باشگاه از کجا تامین شد! مسولانش گفتن از محل کمک خیرین و اینا! آخه توی این شهر، کجا خیر چند میلیاردی پیدا میشه!! برای ساخت یه مدرسهچند میلیونی، یه خیر درست و حسابی پیدا نمیشه تا کار رو به آخر برسونه!! من فکر کنم از درب غیب تامین اعتبار میشه و یا با «از ما بهترون» در تماس هستند تا می گن پول، یهویی پول پیدا میشه!
گفتم: «ممل» آخر ماه رمضونی به جای این که خودسازی نتیجه داده باشه؛ داری نعوذبا… کفر می گی! این که حتما از یه محل هایی این بودجه میاد؛ وگرنه یک ریال و دو ریال و سنار و سه شاهی نیست! بعدش هم تو ترکیب هیئت مدیره غیر از یکی دو نفرشون که اهل ورزش هستن خبری از پیشکسوتای ورزش نیست؛ حتما می خواستن کسی را دور و بر خود نیارن تا موی دماغشون بشه! بعدش هم «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد» تو چرا اینقدر ممل گیر دادی به اینا! ول کن باشگاه خصوصی هست خودشون می دونن، چه جور پول خرج کنن؛ اصلا می خوان همه پولشونو بریزن تو چاه! کی می تونه بیاد بهشون بگه آقایون! این چند میلیارد ناقابل را تو چاه نریزین؛ حالا هم اگر خواستین بریزین، چاه زیاده بدین به چهار تا فقیر بی خانمان تا یه سر پناهی براشون ساخته بشه؛ نمیشه! یه استخر شنا بسازید. نمیشه! کمک به ورزش محلات کنید، خلاصه چاه هست و چاه درست پر کن نیست!
ممل در حالی که سخت تو فکر فرو رفته بود خداحافظی نکرده رفت و زیرلبی می گفت: تا یار که را خواهد و میلش به که باشد!
افق کویر