وحشی بافقی و مجسمه اش

*چند نکته پیرامون نصب مجسمه ی شاعرِ شهیرِ شهرمان ، وحشی بافقی

———————————————————————-

( در ابتدا بر خود لازم می دانم تا از زحمات مسئولین شهر به ویژه مسئولین شهرداری و جناب شهردار محترم که همواره گوشه چشمی هم به مسائل فرهنگی شهر داشته اند تشکر و قدردانی نمایم )

اولین نکته ، محل قرارگیری و نصبِ مجسمه است . معمولا چنین تندیس هایی را در وسط یک میدان قرار می دهند تا مسافرِ میدان ، بتواند دورِ مجسمه چرخیده و آن را از تمام زوایا ببیند  و بشناسد . گذاشتن این مجسمه در بولوار ، که امکان مشاهده ی آن را فقط از دو زاویه ، مُیسر می سازد اشتباه است . ( یادمان باشد که یک میدان شهری ، محلِ طوافِ زیبایی و هنر است )

نکته ی دوم : به نظر می رسد که پایه ی مجسمه ، در راستای قائم نبوده ، کمی مایل قرار گرفته است که این مسئله در چشم بیننده ، توی ذوق می زند .

نکته ی سوم : اندازه و حجمِ تندیس در مقایسه با پایه ی سنگی ، کوچک بوده و به هیچ وجه ، تناسبی بین پایه ی حجیم و بلند آن با اندازه ی مجسمه وجود ندارد .

نکته ی چهارم : معمولا ، مجسمه های سنگی را بر روی پایه های سنگی و مجسمه های فلزی را بر روی پایه های فلزی قرار می دهند تا سنخیت و همخوانی بین پایه و اثر ، ایجاد شود .

نکته ی پنجم : مجسمه ی ساخته شده از وحشی بافقی ، اصلا هیبت و شکوهِ یکی از بزرگ ترین شاعرِان  ایران را ندارد که البته این امر تا اندازه ای به دلیل ارتفاعِ بلند پایه ی مجسمه است به طوری که خودِ اثر ، در نگاه اول ، خیلی به چشم بیننده نمی آید . هر چند که اثر هم از ظرافت و زیباییِ چشمگیری برخوردار نیست و قالب ریزیِ خوبی برای آن انجام نشده است .

نکته ی ششم : این تندیس ، داری تشخص نیست و ما را بیشتر به یاد تندیسِ شاعر بزرگ ، فردوسی ( میدان فردوسی تهران )ِ می اندازد و این چنین در ذهن مان تداعی می کند که در ساختش ، تا حدودی از آن الگوبرداری شده است .

نکته ی هفتم : شعرنوشته ی زیبای وحشی بافقی که بر پایه ی سنگی ، حک شده ، به اشتباه در قسمت پشتِ مجسمه ، کار گذاشته شده است . در واقع این سنگ را باید چرخاند تا شعرنوشته ، در پایینِ چهره ی تندیس قرار بگیرد تا بیننده همزمان با دیدن چهره ی شاعر ، نگاه و توجه اش به شعرِ زیبای او هم جلب شود .

نکته ی هشتم : به نظر می رسد که اگر این مجسمه ، در آینده ، توسط مسئولین امر ، از مکان فعلیِ خود برداشته شده و با پایه ی کوچک فلزی ، در یک پارک و یا در محوطه ی ورودی اداره ی فرهنگ و ارشاد نصب گردد بسیار زیبنده و در خور توجه خواهد بود .

 البته باید به طورِ همزمان و یا بعدأ  تندیسی بزرگ و باشکوه از این شاعر مهم ایران ، در وسط یک میدان ، قرار گیرد تا چشم هر غریبه و آشنایی که به او می افتد لب به ستایش و تحسین بگشاید و به احترامش کلاه از سر بردارد .

جلیل زعیمیان ( صبا بافقی )