مثلث اجماع
فصل انتخابات همواره در کشور ما با حرف و حدیث های فراوانی همراه است به گونه ای که عده ای معتقدند همیشه حواشی انتخابات از خود انتخابات ,مهم تر و پرحادثه تر هستند علی الخصوص داستان صلاحیت و عدم صلاحیت که این دفعه آن قدر شور شده بود که در حوزه اتنخاباتی شهر ما هم نمود پیدا کرد و عده ای از کاندیداهای بافقی به دلایلی صلاحیت شان احراز نشد هرچند که دوباره بنا به دلایلی احراز صلاحیت شدند .
نامزدهای انتخابات با تمام توان وتوشه وارد کارزار انتخابات شدند تا بخت خود را با رای مردم بیازمایند و حس خدمت رسانی خود را ارضا کنند .
سوال مهم در این دوره مانند دوره های دیگر این است که آیا یک بافقی می تواند برای اولین بار بر کرسی های بهارستان تکیه بزند و این آرزوی دیرینه مردم بافق را تحقق بخشد یا این که باید دوباره چهارسال دیگر صبر کنیم ودر جلسات متعدداز این مساله بنالیم که ما در سطوح بالا فرد با نفوذی را نداریم و قصه حسین کرد شبستری بخوانیم و انگشت حسرت به دهان بگیریم.
رسیدن به این مهم چندان دور از دسترس نمی باشد و با حمیت و اتحاد و عقلانیت می توان چنین کاری را به سرانجام رساند مشروط بر این که همه با هم همدل و یکپارچه باشیم و یک بار برای همیشه برروی منیت ها و خود خواهی ها و حزب بازی های خود پا بگذاریم و خود را با مردم همراه و همگام سازیم نه این که خود را تافته جدا بافته بدانیم و مخالف جریان آب شنا کنیم.
تنها شاه کلیدی که می تواند ما را به سر منزل مقصود برساند, اجماع تمام اقشار برروی یک گزینه بومی و اجتناب از تشتت وتفرقه است.
ما برای نشاندن بافق بر کرسی بهارستان نیاز مند سه اجماع بزرگ هستیم که بدون اما و اگر خود را در مجلس ببینیم.
1-اجماع مردم بافق و بهاباد.
از آن جایی که هر شهرستان در حوزه خود یک یا چند کاندید دارد منطقی به نظر می رسد که مردم آن نواحی به کاندیدای بومی و همشهری خود رای بدهند . واین مساله در همه جا وجود دارد چون قاطبه مردم بنا بر تعلقات قومی , قبیلگی , حس خاک پرستی و خون پرستی به همشهریان خود بیشتر اعتماد می کنند تا به یک فرد غریبه و غیر بومی.
از طرف دیگر این حس بومی بودن در مسئولان هم وجوددارد و تا به حال هر نماینده ای که در این حوزه انتخاب شده است به آباد کردن شهر خود پرداخته است وبه مناطق دیگر کمتر توجه داشته است که نمونه های این تبعیض به حد وفور در حافظه تاریخی ما وجوددارد.
هرچند که بهاباد و بافق به دلیل اشتراک در مرزهای جغرافیایی همواره با هم زاویه داشته اند و اعتماد چندانی به هم ندارند ولی از آن جایی که بافق و بهاباد سالیان سال یک شهرستان بودند و اکنون از هم جداشدند از نظر جغرافیایی و فرهنگی به هم نزدیک تر هستند.پس به جای آن که تخم مرغ های خود را در سبد یک مهریزی یا ابرقویی بگذارند عقل و منطق حکم می کند که با هم متحد شوند و برروی کاندیدای بافقی یا بهابادی اجماع کنند و برای تحقق این مهم باید متنفذین و بزرگان هردو شهرستان پیش قدم شوند.
2-اجماع احزاب.
هرچند که در شهرستان ها حزب گرایی در انتخابات مجلس چندان پررنگ نیست و همان طور که گفتم بومی گزینی اولین انتخاب مردم است ولی باز هم در هر شهرستان عده ای منافع خود را در تحزب گرایی می دانند و تلاش می کنند که افرادی به مجلس بروند که در باند و دسته آن ها هستند و تفاوتی نمی کند که این فرد بومی یا غیر بومی باشد.ولی همین تعداد محدود هم می توانند تا حدودی وزنه یکی از کاندیدا ها راسنگین تر نمایند.
به عنوان مثال حزب موتلفه در بافق که تنها حزب شناسنامه دار است ,حداقل قدرت بسیج کردن دو تا سه هزار نفر را برای انتخابات داردو همواره منتخبین این احزاب با انتخاب مردم فاصله دارند ولی می توانند برای اولین بار برروی کاندیدایی اجماع کنند که مردم هم به سمت وی متمایل هستند و دعوای حزبی و باندی را کنار بگذارند و بدانند همان طور که تا الان حزب بازی برای مردم فایده ای نداشته بعد از این هم فایده ای نخواهد داشت.
زمانی اصلاح طلب ها در برابر رای مردم که حامی شیخ شاب بودند به مرتضوی گرایش پیدا کردند و هم چنین اصولگرایان در دوره قبل به جای حمایت از کاندیدای بافقی به سمت دخیل عباس زارع زاده رفتند و نتیجه آن را هم دیدند.
شاید عده ای بگویند این نوع انتخاب که فقط به بومی رای بدهیم عقلانی نیست و ما باید فرد شایسته و اصلح را انتخاب کنیم اما اگر کمی تامل کنیم در می یابیم که روابط و به قولی لابی گری حرف اول را برای امتیاز گرفتن در صحنه سیاست می زند و هر نماینده ای که قدرت لابی گری بیشتری داشته باشد می تواندبه وعده های خود عمل کند و خود را برای چند سال دیگر هم بیمه کند چون هرکس وارد مجلس شد باز هم عطش خدمت رسانی دارد و می خواهد دوباره خود را در مجلس ببیند بنابراین تلاش می کند تا حدودی توقعات و خواسته های مردم خود را برآورده کند.
از طرف دیگروزن سیاسی و فکری این کاندیداها تقریبا مانند هم است و هیچ کدام چند سرو گردن بالاتر از دیگران نیستند .مثلا فرهمند و زارع زاده به عنوان دو نماینده پیشین چه تفاوتی با هم داشتند و آیا کاندیداهای بافقی در قد و قواره این دو نیستند؟اگر کاندیداهای بافقی یک سر وگردن از آن ها بالاتر نباشند بی شک پایین ترهم نیستند؟
دکتر حسین ارجمند
بازدید: ۵۱
درود بر ارجمند
چکنم که ما بافقی ها دوست داریم با باتوم به خواسته خود برسیم
افسوس و صد افسوس