باز هم کارمان به اما واگر کشید

باز هم کارمان به اما واگر کشید.بازهم چوب خودی را خوردیم .چوبی که صدایی ندارد ودردش جانسوز است والبته دشمن شاد کن .راستی چرا ما همیشه از جایی ضربه میخوریم که قبلا هم ضربه خوردیم ؟.چرا همیشه از یک سوراخ گزیده میشویم؟ .با اینکه میدانیم ومی بینیم بازهم درس عبرت برایمان نمیشود.چرا همیشه ازبیرون هدایت میشویم وبه راحتی بینمان تفرقه میاندازند .باز هم دعوای کهنه وقدیمی سر ده وبن ده کاردستمان داد.گروهی به لردی رای نمیدهندوگروهی به قلعه ای .وگروهی دیگریاد دعواهای پدربزرگانمان میافتند.

مارا چه شده است ؟؟چرا به فرزندان خود اعتماد نداریم.البته حضور مردم مثال زدنی بود. روی صحبت من با آن گروههایی هست که سعی کردند .تفرقه انداختند والبته موفق هم شدند.تقریبا 400 رای کم آوردیم تابرای اولین بار یک بافقی را به مجلس بفرستیم.

هرچه داشتیم بردند وبه ریشمان خندیدند. بزرگانما هیچگاه با ما نبودند .خودمان هم به خودی رحم نکردیم.

مجلس دهم برای ما مجلسی سرنوشت ساز است چون قرار است برای حوزه انتخابیه تصمیم گیری شود .قرار است تصمیم گرفته شودکه درآینده نماینده ای داشته باشیم یا هرگز نماینده ای ا زخود نداشته باشیم .قرار است تصمیم گرفته شود که ارزشی داریم یا مثل پاره سنگ ترازو هستیم.پاره سنگی که با بودن ونبودنش کمبودی احسا س نمی شود.دیگران برایمان تصمیم بگیرند که پاره سنگ کدام منطقه باشیم.

واقعا برای افرادی که خلاف جهت حرکت مردم حرکت کردند متاسفم .امشب را راحت بخوابید که تلاشهایتان نتیجه داد نتیجه ای که شاید فرزندانمان هم ازدردآن شیون کنند ودعایمان نکنند.

راحت بخوابید که بافقی به مجلس نرفت.

کم کم به این نتیجه رسیدم که تمام مشکلاتمان از خودمان است .غریبه با ما کاری ندارد خودمان چوب اختلافاتمان را میخوریم وهرچه از دست دادیم به نوعی خودمان باعث آن شدیم.اگر معادنمان را بردند اگرگمرک خشکمان را مصادره کردند اگرخاکمان را اشغال کردند واگردارائیمان را به یغمابردند کسی بوده که از داخل هدایت وحمایتشان کرده وآن یکی هم از خود ما بوده از جنس ما واز میان ما.

محمدرضا رضایی بافقی