روز جوراب و جشن جوراب

روز جوراب و جشن جوراب

یکی دو هفته است در فضاهای مجازی سیزده رجب سالروز تولد مولی الموحدین علی مرتضی(ع) با عنوان روز مرد به تمسخر گرفته شده و از آن به عنوان جشن جوراب و روز جوراب پوشان یاد شده است.جای بسی تاسف و تاثر می باشد که عده ای یاوه گوی کم شعور با ساختن این مطالب مزخرف سعی در تحقیر مردهای جامعه ی ما دارند مردهایی که اگر خوب به قضاوتشان بنشینی نماد عشق و صفا و ایثارند . مردهایی که وقتی شما در بستری نرم و گرم در رویاهای شیرین خویش سیر میکنید گرما و سرما برایشان تفاوتی ندارد به عشق همسر و فرزند برمی خیزند تا رفاه خانواده را مهیا سازند.
مردانی که مردانه ایستاده اند تا ستونهای خانواده حتی برای لحظه ای نلرزد.
مردانی که درپشت چهره ی مردانه شان قلبی رئوف ومهربان نهفته است بارها و بارها دیده و شنیده ام که وقتی از همسرشان یادمی کنند آنچنان عشق در کلامشان جاریست که انسان را به تعجب و تامل وا می دارد.
مگرچه کردند با ما که باید به آنها خندید؟
دنیایتان را بدون مرد تصور کنید و مردانه به قضاوت بنشینید.
زندگی سخت خواهد بودسخت تر از آنچه شما بیندیشید.
مردان ایرانی با صلابت ترین و اصیل ترین و مهربانترین و بزرگوارترین مردان این کره ی خاکی هستند.
آنها تاج افتخارندوبه قول یک دوست نگینی برانگشتری!
این مردان مستوجب تمسخر و خندیدن نیستنداینها قابل ستایشند باید همتشان را ستود
اگر جایی از جامعه تبعیض بین زن و مرد را شاهدیم مقصر مردانمان نیستند عرف غلط جامعه این ذهنیت نادرست را شکل داده است و به قولی: خانه ازپای بست ویران است.
مردان ما بی تقصیرند
یک روز به نام روز زن خزعبلات منتشر می شود وروزی دیگر به نام مرد …خودتان بادقت مطالب را مرورکنید اینهاخود باعث تبعیض مرد و زن می شوند
عده ای مغرض که روزی زنان را دستاویز قرارمی دهند و روزی دیگر مردان را….ما باید هوشیار باشیم.
زن و مرد در کنار هم زیباترین تابلوی هستی را به تصویر می کشند.
به جای تمسخر راهی بیابیدکه در کنار مردانتان باشید شانه به شانه..گام به گام…نفس به نفس
آن وقت خواهید دید که دنیای مردانه زیباتر ازمرز تصور ماست.
ومرد می تواندقشنگ ترین قلم آفرینش باشد.
من به مردان وطنم افتخار می کنم مردانی که ازدستهای پینه بسته شان دنیا دنیا عشق می بارد و از نگاه مردانه شان شکوه می تراود.
من به مردان سرزمینم می بالم
مردانی که دماوندگونه ایستاده اندتاسیلابهای روزگار،گلستان خانواده رابه نابودی نکشاند
مردانی که در مقابل طوفان حوادث خم به ابرونمی آورند
وخودبی صدا می گرینداما تحمل اندوه همسرانشان را ندارند.
من به مردان سرزمینم ایمان دارم آنها بعد ا ز خدا، خدایانی هستند که گاهی باید پرستیدشان چراکه باخود مرام و معرفتی دارندکه تنها مختص مردان سرزمین من است.

اختر عبداللهی