آقای استاندار! برای حفظ حرمت بازنشستگان، تا استعفا داده نشده اید؛ استعفا دهید!!!

آقای استاندار!
برای حفظ حرمت بازنشستگان، تا استعفا داده نشده اید؛ استعفا دهید!!!
دولت چابک نیست. سرعت پیشرفت در استان کم و ناچیز است. شایسته نبود برای یزد که همواره عرضه کننده بهترین و خوشنام ترین و در عین حال کارآمدترین مدیران کشوری بوده است، استانداری پا به سن گذاشته و بازنشسته انتخاب شود. سفرهای ناتمام استاندار به تهران این شائبه را ایجاد کرده است که بود و نبود استاندار تأثیری در روند امور استان ندارد و… این ها تنها گوشه هایی از آن چیزهایی است که تاکنون به منظور انتقاد از استاندار، تابش، کابینه حسن روحانی و دیگرانی از این دست نگاشته شده و اما سخنان امروز نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی بسیار تأمل برانگیز و در نوع خود جالب توجه بود:
الیاس حضرتی می گوید:
«علاوه بر این در سطح استانداران هم نیاز به تغییر احساس می‌شود و با کمال تاسف باید اعلام کنم برخی مدیران استانی و استانداران به علت کهولت سنی آلزایمر گرفته و قادر به ادامه کار نیستند و نیاز به تجدیدنظر به شدت احساس می‌شود.»
آقای استاندار!
شک نکنید نخستین مخاطب این جملات الیاس حضرتی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، شخص شما هستید که اگرچه ممکن است به عارضه آلزایمر دچار نشده باشید اما از قاعده بازنشستگی و کهولت سن قطعا بیرون نمی توانید بود. این روزها دولت فشارهای بسیاری را تحمل می کند. از فشارهای طاقت فرسای اقتصادی گرفته تا فشار روزافزون منتقدان برجام و دیگر سیاست های دولت، از کهولت سن برخی از اعضای کابینه گرفته تا کهولت استانداران و این از انصاف به دور است وقتی مدیری می بیند که بالادستی های او به این اندازه تحت فشار قرار گرفته اند همچنان بر مدار ماندن گام بردارد.
آقای استاندار!
غیر بومی بودن بد نیست، غیر مقیم بودن هم بد نیست اما باور کنید برای استاندار یک استان هر دوی این مسائل از بد نیز بدتر است. کلاه خودتان را قاضی کنید و ببینید چقدر از فشارهای وارده بر سیستم مدیریتی استان به واسطه بازنشستگی، کهولت سن و غیر ساکن بودن استاندار در حوزه کاری اش است؟! دولت خواهی نخواهی در جایگاهی قرار گرفته است که باید دست به تغییراتی گسترده زند، استعفای وزرای ارشاد و ورزش و جوانان و نیز استعفا، استیضاح یا برکناری قریب الوقوع وزیر آموزش و پرورش تنها گوشه هایی از این تغییراتی است که دیگر به لبه های اجبار و ناچاری نزدیک شده است. در این ایام که الحمدلله بازار استعفا داغ شده پیشنهاد می کنیم نه برای حفظ حرمت استانداران که برای حفظ حرمت بازنشستگان هم که شده، تا استعفا داده نشده اید خودتان استعفا دهید.
این که می گوییم به حرمت بازنشستگان بدین دلیل است که وقتی نماینده مردم تهران حرف از کهولت سن و آلزایمر به میان می آورد چشم ها به دنبال مسن ترین ها خواهد گشت و شما در صدر مسن ترین ها جای دارید و این حق نیست که با توجه به تعابیری که الیاس حضرتی به کار برده است، تمامی بازنشستگان محترم به دلیل وجود و حضور غیر ضروری چند مدیر بازنشسته در دولت، این چنین نواخته شوند.
آقای استاندار!
استعفای مسن ترین استاندار دولت حسن روحانی چندین حسن خواهد داشت:
نخست این که دست دولت برای اعمال تغییرات تأثیرگذار و دادن شوک به بدنه مدیریتی استان یزدباز خواهد شد
دوم این که شائبه علی السویه بودن ماندن و نماندن میرمحمدی از بین خواهد رفت
سوم آن که شاید با این استعفا بسیاری از مدیرانی که در سایه غیرساکن بودن استاندار کمتر در یزد رؤیت می شوند به خود آیند و کمی بیشتر از سه سال گذشته در محل کار خود حاضر شوند.
و آخرین نکته این که کمترین حسن و فایده این استعفا برای این استان گرفتار در انفعال مدیریتی آن است که حداقل به اندازه هزینه رفت و آمدهای متوالی استاندار به تهران که تماما با هواپیما انجام می شود صرفه جویی خواهد شد و این عدد و رقم اندکی نیست!
پیشنهاد ما همان گونه که در ابتدا نوشتیم استعفا دادن قبل از استعفا داده شدن است آن نیز برای حفظ حرمت بازنشستگان عزیز و محترم واگرنه حداقل برای ما بودن و نبودن و نیز ماندن و نماندن استانداری که هیچ وقت نفهمیدیم یزد محل کار او است یا تهران هیچ تفاوتی نداشته و نیز نخواهد داشت هرچند که می دانیم با توجه به لابی هایی که سه سال قبل کمک کرد تا یک مدیر پا به سن گذاشته و بازنشسته سکاندار استانداری یزد شود این بار نیز جانشینی بهتر از میرمحمدی در آستین نگاه نداشته اما ترجیح می دهیم دیگر به دلیل حضور سؤال برانگیز برخی مدیران بازنشسته و پا به سن گذاشته شاهد بر زبان رانده شدن عباراتی همچون کهولت سن و آلزایمر نباشیم!

رضا بردستانی