حضور فرزند خیر در مدرسه خیری پدر

امروز وقتی میزبان فرزند آقای ابراهیمی خیر مدرسه ساز و بانی ساخت مدرسه طلوع بودم احساس می کردم در برابر فردی متفاوت قرار گرفته ام که با همه کس فرق دارد.
اصلا متعلق به جهان دیگری بود مانده بودم چه کار کنم
با گل به پیشوازش بروم یا شیرینی.
آنقدر فضا برایم معنوی شده بود که خود را در مقابل یک دنیا سخاوت ذره ای ناچیز می دیدم و صفت کریم بودن خداوند در ذهنم تداعی می شد.
به راستی که خیرین جزء کریمانند.
آنان که توانستند کریم بودن پروردگار را در خویش متجلی سازند پس چگونه از احساس در مقابل چنین افرادی می توان نگاشت و یا گفت.
فقط همین بس که اینان همان ایثارگرانند کسانی که آموخته اند دیگران را بر خود مقدم شمارند و انسانیت را به حد اعلای خود به تصویر کشند.

احساس مدیر مدرسه در رویارویی با فرزند خیر مدرسه ساز

اختر عبداللهی