رخ ماه ببوسید چو بر بام بلندید

دسته: مقالات
۶ دیدگاه
شنبه - 9 بهمن 1395

1- چند روزی از خبر بهت آور فوت یکی از همشهریان جوان ما به علت مرگ مغزی می گذرد. خبری که مردم شهر را از انجام تا سرانجام در شوک فرو برد و به همین دلیل در صدر اخبار شهر قرار گرفت. اهدای اعضای بدن این پرستار جوان، آن هم در شرایطی که خانواده ایشان در اندوه ناشی از حادثه ناگهانی بودند، تحسین مردم را برانگیخت و هر کس در دل خود به این اقدام شایسته، آفرین گفت، چنان که بسیاری از مسوولان در بیانیه هایی این حرکت خردورزانه و انسانی را ستودند.

2- مولانا معتقد است که اگر پیامبر (ص) توانست به آن درجات رفیع برسد، شما ای پیروان او! شما هم می توانید. اگر او با مجاهدت با نفس خود توانست به چنان مرتبه ای برسد که لایق مجاورت با حق باشد، رهروان او هم قادر هستند چنان مقامی را به دست آورند؛ اما، در آغوش کشیدن این هدف سترگ، شرطی هم دارد و آن این است که نباید خارج از دایره، تنها به تماشای درجات حضرت رسول (ص) نشست و آن را تحسین کرد، بلکه باید همانند همان الگوی مکرم، قدم در راه عمل نهاد؛ چنان هدفی نیازمند گام نهادن در آن مسیر سخت هست:
در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن / شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

3- اهدای عضوی از اعضای تن کسی که پاره تن خانواده بوده است، تحسین دارد؟ البته که دارد.
نجات جان بیماری که یک چشم پر از اشک و یک چشم پر از خون دارد، زیباست؟ بی شک سرشار از زیبایی است.
اما، مرگ که فقط برای دیگران نیست؛ یک روز هم نوبت ماست؛ “خدا نکند” و امثال آن هم تعارفی بیش نیست: دیر یا زود این شتر درب منزل ما هم می نشیند: «اقترب للناس حسابهم و هم فی غفله معرضون».
شاید ما هم بتوانیم در روز مرگ، حیات یک انسان دیگر را رقم بزنیم. اگر می توان جان یک هم نوع را نجات داد، چرا ما نجات دهنده نباشیم؟ چرا فقط نظاره گر رفتار زیبای دیگران باشیم؟ چرا خودمان زیبایی خلق نکنیم؟ ما که خود می توانیم چون ماه باشیم، چرا در زیر نور ماه بایستیم و تنها تماشاگر آن باشیم؟
به معراج برآیید چو از آل رسولید / رخ ماه ببوسید چو بر بام بلندید
چو او ماه شکافید، شما ابر چرایید؟ / چو او چست و ظریف است، شما چون هلپندید؟
ملولان به چه رفتید که مردانه در این راه / چو فرهاد و چو شداد دمی کوه نکندید
چو آن چشمه بدیدیت، چرا آب نگشتید؟ / چو آن خویش بدیدیت چرا خویش پسندید؟

4-به سایت اهدای عضو بیمارستان مسیح دانشوری (www.ehda.ir ) مراجعه کنید و با ثبت نام خود، به اهدای عضو خود در صورت مرگ مغزی رضایت دهید: «موتوا قبل ان تموتوا»

عباس عسکری


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۱۹۲۵
برچسب ها:
دیدگاه ها
محمد این نظر توسط مدیر ارسال شده است. شنبه 9 بهمن 1395 - 2:01 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

شما چه زیبا نوشتید. وآنها چه کار زیبا وسترگی کردند. آفرین به این قلم وآفرین به آن انسانیت

محمد این نظر توسط مدیر ارسال شده است. شنبه 9 بهمن 1395 - 9:05 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

زیبا نوشتید آقای مهندس. خداوند ایشان را قرین رحمت خود قرار دهد. به بازماندگان صبر عنایت فرماید.

عباس این نظر توسط مدیر ارسال شده است. شنبه 9 بهمن 1395 - 11:04 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

کار نیک و پسندیده. همه جا مورد احترام است. مایه مباهات وافتخار همه دوستان از راه دور و نزدیک است

رنجبر این نظر توسط مدیر ارسال شده است. یکشنبه 10 بهمن 1395 - 10:08 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

استاد گرانقدر
پیگیری مسائل شهر توسط دوستان از راه دور و نزدیک باعث خوشحالی و امید به آینده است .

حاج محمدرضا عسکری این نظر توسط مدیر ارسال شده است. یکشنبه 10 بهمن 1395 - 10:19 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

……هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده. و هر آینه رسولان ما به سوی آنان با معجزات روشن آمدند….مائده -32
جناب آقای مهندس عسکری
روشنگری و اطلاع رسانی حضرتعالی به مردم نشان از حساسیت و پیگیر بودنتان می باشد .
ضمن تشکر، از حق تعالی سلامتی و تندرستی برای شما و خانواده محترمتان آرزو مندم.

صادق این نظر توسط مدیر ارسال شده است. یکشنبه 10 بهمن 1395 - 12:35 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

باسلام
مطالب ارزنده و خوبی بود این حمایتها باعث دلگرمی و تسکین خانواده آن بزرگوار است و شما هم به نوعی شریک هستید

You cannot copy content of this page