بازی سیاست یا سیاست بازی؟

تغییرات در سطوح مدیریتی،بیشتر شبیه موش وگربه بازی است.یک دفعه داغ می شود وناگهان در سکوت مرگبار فرو می رود حال بماند که این تغییرات تاثیر آن چنان شگفتی در سرنوشت ما نداشته است وهر که آمد بار خود را بست ورفت وما همان بدبخت و خوار بی نصیب همیشگی.

بعد از انتخابات، ناگهان آتش تنور تغییرات برافروخته شد وگمانه زنی ها در کشور برای تصدی وزارت خانه ها شروع شد وترکش آن به تغییر استاندارها وفرماندارها ورییس ادارات هم کشیده شد و گزینه های جدید بر روی میز انتخاب قرار گرفت و فشارها وچانه زنی ها کلید خورد و صدای اعتراض ها هم از آن طرف بلند شد.

شهر ما هم از این قاعده مستثنی نبود و ناگهان خبر زلزله تغییرات،سایت ها وفضاهای مجازی را پر کرد.به غیر از فرماندار وامام جمعه بقیه مسئولان در گمانه زنی تغییر قرار گرفتند.

هر روزی اسامی جدید ،ارائه می شد وحتی گاهی اوقات آن قدر بحث داغ می شد که فکر می کردی مراسم تودیع ومعارفه انجام شده است.
مطمئن باشید هر کس که انتخاب شود،مخالفانی خواهد داشت و هیچ کس خوب مطلق نیست واز طرف دیگر بیشتر تغییرات در کشور ما حزبی وجناحی است وهیچ ربطی هم به این جناح وآن جناح هم ندارد و شایسته سالاری فقط برای فریب آدم هایی است که یا واقعا نمی فهمند یا این که به شدت تلاش می کنند خودشان را به نفهمیدن بزنند.

هرچند خود را به نفهمی زدن، هنری است که ویژه انسان های پست طلب ونان به نرخ روز خور است.

حال اگر تغییری انجام شد وفریاد وا مصیبتا از این جماعت برخاست،بدانید که جنون ،مرز دارد ولی حماقت بی مرز است.
اما باید شایسته ها و بهترین ها از جناح پیروز در انتخابات برگزیده شوند نه افرادی که جزو حزب باد باشند وهم پشت سرعلی نماز می خوانند وهم سرسفره معاویه می نشینند.

شهرما،نیاز مند مدیرانی شجاع ومدبر است.فردی که بنابر تفکر واعتقاد خود عمل کند ودر این راه،از هیچ چیز و هیچ کس نهراسد .
فعلا که برخی از بازندگان ،در آتش کینه و نفرت می سوزند و آمده اندتمام قواعد بازی را برهم بزنند ودر این راه انواع خیانت ها و رذالت ها رابه کار خواهند گرفت تا به هدف شوم خود برسند حتی اگر حرکت احمقانه شان وحدت ملی را خدشه دار کند.

نمونه این نفرت توام با حماقت را در شعار هایی که بر علیه رییس جمهور منتخب، در راهپیمایی روز قدس سردادند،می توان دید.
نفرت وحسادتی که آن ها را آتش زده است ووجودشان را ما لامال از بغض وکینه کرده است.

هر چند که حماقت،تنها دردی است که درمان ندارد ولی باز هم همگان از خداوند متعال بخواهند تا این جماعت لجوج وعناد ورز را هدایت کند.

دولت منتخب باید با همراهی وهمدلی مردم،راه خود را ادامه دهد و حرکت سخیف این جماعت جیره خوار،اراده اش را متزلزل نکند وبا صلابت وقدرت راه خود را ادامه دهد چون این تازه اول راه است و مسیری پرپیچ وخطر پیش روی ما وجود دارد.
گر هزاران دام باشد هر قدم
چون تو با مایی،نباشد هیچ غم