کدامین مرد می گوید تحمل کردن آسان است

دلم ابر است… باران است… بر شهری که ویران است
دلم تاریکی شب های حُزن انگیزِ تهران است
غم و دلشوره دارم در دلم انگار طوفان است
(که دوری از من و این خانه بی تو عینِ زندان است)
کدامین مرد می گوید تحمل کردن آسان است

نگفتی بعدِ تو در خلوتم تنها چه خواهم کرد
تمام خاطراتت را که مانده جا چه خواهم کرد
اگر امروز سر شد بی تو فردا را چه خواهم کرد
تو بودی، خوب بودم… بعد از این اما چه خواهم کرد
تمام شهر را از دوری ات دریاچه خواهم کرد

خیابان های بعد از تو مرا ولگرد می دانند
زمستان ها هوای خانه ام را سرد می دانند
منجّم ها پس از تو طالعم را فرد می دانند
تمام راویان این قصه را پردرد می دانند
تو را معشوق نامردی که ترکم کرد می دانند

اگر برگردی این ویران سرا آباد خواهد شد
دلم از انتظار آزاد، از غم شاد خواهد شد
محالِ مُمکنم هم «اتفاق افتاد» خواهد شد
همین در سررسیدم بهترین رخداد خواهد شد
و تا باقی ست دنیا از من و تو یاد خواهد شد

الهه مرتضایی