دلنوشته

دسته: عمومی
بدون دیدگاه
جمعه - 19 آبان 1396

دلنوشته :برای امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)مهدی موعود

(یارب)مگر چقدر به دل این عاشقان پهنای صبر داده ای که تمامی ندارداین لحظه های انتظار…
نمی دانم چگونه وصف کنم آمدنت در آن لحظه ی بودن یا نبودنم..
ما بندگان همه ممکن الخطائیم حتی برای آنکه سالها به عبادت معبودت نشسته ..
اما میتوانیم قلب و دلمان را از ناپاکی ها صاف ویکی کنیم واگر کور مطلق نباشیم روزنه ای در آن تاریکی به چشم می آیدو با دیدن آن روشنایی به سوی خدا ومولودش گام بر می داریم.(حسی از جنس آرامش خداوندی)
به عنوان یک آدمی احساس می کنم در آن لحظه پیچک های سبز بر تمامی اندام آن بنده اش روئیده تا حس تازه را در وجود خود احساس کند.
وصدای طنین انداز مرغان عشق در سراسر هستی بپیچدکه گویی آنها نیزدر اشتیاق یار بی قرار مانده اند..
تمام شش روز هفته که در گذر عمر دلشان غوغای آمدن مهمان روز هفتم را دارند همچنان چشم به راه مانده اند…
وچه دلتنگ و دلگیر میشود هفتمین روز از نیامدنت…..🌹🌹
(نعیمه توکلی)


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۹۴
برچسب ها:

You cannot copy content of this page