دعا برای زندگی پس از باران

دسته: عمومی
۳ دیدگاه
دوشنبه - 7 اسفند 1396
خانواده ای که وضع اقتصادی خوبی ندارند ،پدر بعنوان خدمتکار در یکی از ادارات کار می کند و مادر خانه دار دارای دو پسر و یک دختر به هر سختی بود فرزندان بزرگ کردند
دو پسر داماد و راهی خانه خود شدند ولی دختر بعلت نداشتن جهیزیه مناسب ….
پسر بزرگتر دیپلم و بعنوان خدمات در اداره ای مشغول است
پس از چند سال کار و بهتر شدن وضع مای پسر داماد میشود
چند سال اول زندگی بعلت مشکلات اقتصادی! تصمیم بچه دار شدن نداشتند
بعد از هشت سال خداوند نوزادی به انها داد . روزگار میگذشت و خانواده سه نفره به سختی گذران عمر می کردند!
ماشینی نداشتند و با موتور رفت و امد می کردند . فرزند کوچک دو سال داشت مریض بدحالی شده بود و برای درمان چاره نبود که در تاریکی شب و عدم روشنایی مناسب درمحل ! به بیمارستان می بردند از چند خیابان باید می گذشتند و از انجا که بارندگی زیاد شده بود خیابانها به آبراهه هایی تبدیل شده بودند !!
در یکی از همین آبراهه ها چادر زن باعث برهم خوردن تعادل می شود و سه نفری بداخل اب می افتند و وضع بدتر می شود
و جراحت فرزند دوساله بیشتر می شود
با ماشین یکی از اهالی به بیمارستان مراجعه می کنند ولی گویا متخصص مشکلی برایشان پیش امده بوده و تشریف نداشتند! میگویند که باید هرچه سریعتر اعزام به مرکز استان شوند! از قضا راننده امبولانس هم نبود بهمین خاطر همان فرد خیر تصمیم می گیرد تا انها را به یزد برساند
نیمه های شب راننده با وجود خستگی با انها به طرف یزد حرکت می کند.
در اثر بارندگی در مسیر و تردد زیاد کامیونها و نیز خسته بودن راننده ماشین و تاریکی جاده در نزدیکی مسجد ابوالفضل ع ماشین با کامیون سنگ تصادف می کند و تمام مسافرین از دنیا می روند
کامیون هم با استفاده از تاریکی شب فرار را بر قرار ترجیح می دهد….
محمود حاجی محمدی

پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۴۰۱
برچسب ها:
دیدگاه ها
بافقی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. دوشنبه 7 اسفند 1396 - 8:18 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

چه داستان قشنگ و دردناکی !!!! واقعیت های شهر را در قالب داستان نوشتی و چه زیبا بیان کردی…. محمود خان استعداد شما احتمالا بیشتر در داستان نویسی است سعی کن از خط شعر بیای بیرون چون فقط مفهوم اصلی از شعرات درک میشه و آن هم با نوشته های بی قافیه و … کاملا بهم میریزه ولی خدایی اگه داستان بنویسی (واقعی یا تخیلی) قشنگ می نویسی…. روش فکر کن من که لذت بردم از داستانت ولی به شرطی که کوتاه و مفید باشه و تعدادش مثل در کم!!!

قرن بیستم این نظر توسط مدیر ارسال شده است. دوشنبه 7 اسفند 1396 - 8:22 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

اقای حاجی محمدی سلام و تشکر بابت یاداوری
ما ماندیم دعا کنیم باران بیاید یا نه، دعا کنیم وضع اقتصادیمون خوب بشه یا نه دعا کنیم متخصص با وجدان داشته باشییا نه ، دعا کنیم پولهای سنگ اهن تو همین شهر خرج بشه یا نه (خرج همایشهای ورزشی مرکز استان شود)، دعا کنیم جاده بعد از یازده سال تموم بشه یا نه ، دعا کنیم فروش سنگ اهن خوب بشه یا نه، دعا کنیم با قطار برده شوند سنگ اهنها یا نه ،دعا کنیم راننده ها هوشیار باشند یا نه، دعا کنیم پلیس باوجدان رانندگان کامیون را جریمه کند یا نه ، دعا کنیم عدالت رعایت بشه یا نه، ….

علی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. دوشنبه 7 اسفند 1396 - 10:41 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

خب حالا این داستان بود یا واقعیت

You cannot copy content of this page