خانواده و سلامت روان جوانان و نوجوانان
خانواده سالم و موفق، مجموعه ای است که در آن، همه اعضا موفق هستند و همه مناسبات میان افراد آن روال طبیعی وموفقی دارد. اعضای این خانواده می تواننداز قدرت های انسانی خود استفاده کنند.آنها از این قدرت ها برای مشارکت و تعاون و ارضای نیازهای فردی و جمعی خوداستفاده می کنند. خانواده سالم به مانندخاک سالمی است که در آن افراد رشد سالم دارند و انسان ها بالغ می شوند و نقش مهمی در ترویج استفاده از مهارتهای سالم زندگی را دارند. والدینی که فاقد مهارتهای مفیدزندگی هستند با عدم تامین الگوی مناسب برای فرزندان مشکلاتی را برای آنها درآینده فراهم می کنند.
جوان و نوجوانی که در محیط خانواده موردتوجه و تا کید قرار بگیرد و از مهر و محبت صادقانه والدین برخوردار گردد، احساس عزت نفس می کند و نسبت به خود نگرشی توام با احترام پیدا می کند و همین احساس باعث می شود که در برقراری ارتباط با دیگران مطمئن تر عمل کند و مسلماً باید دانست که همبستگی بالایی بین دریافت محبت ازوالدین و احساس مالکیت و تعلق به آنها باسلامت روانی جوانان و نوجوانان وجود دارد.
رفتار و گفتار والدین می بایست الگویی برای فرزندان باشد. فرزندان از والدین خود تقلیدمی پذیرند و همانندسازی می کنند. بی قراری وآشفتگی پایدار پدر و مادر برسلامت عاطفی و رشد مهارتهای شناختی نوجوانان تأثیرمنفی دارد، بنابراین در ابتدا نیاز به سامت روانی والدین است که در صورت دارا بودن می توانند درجهت ایجادسلامت روانی فرزندان خود تلاش کنند.
جوانی چه دوره ای است؟
جوانی به دوره ای از زندگی گفته می شود که حد فاصل بین نوجوانی و میانسالی است. ا گرچه محدوده سنی نوجوانی با محدوده سنی دوران جوانی متفاوت است؛ ولی خصائص،علائم و ویژگی های آن دوره کم و بیش مشابه، نزدیک وهمانند نوجوانی است
راهکارهای برقراری ارتباط با جوانان ونوجوانان درخانواده ها
رابطه عاطفی خانواده با جوان و نوجوان، اورا در داشتن تصوری مثبت از خود یاری میکند. از اشتباهات رایج و شایع برخی والدین این است که احساس می کنند که فرزند آنها صرفاً در دوران کودکی به محبت و تبادل عاطفی نیاز دارد و دوره جوانی و نوجوانی راخارج از این مقوله می پندارند.درحالی که آدمی در همه مراحل زندگی، چشم انتظارمحبت دیگران است و فرد می تواند این عاطفه و محبت را در هر دوره از زندگی دریافت کند. محبت خانواده به جوان و نوجوان، دراو احساس امنیت، اطمینان و اعتماد پدیدمی آورد و روح سرشار از تکاپو و تمنای آنهارا سیراب می سازد که نتیجه طبیعی آن احساس تعلق به خانواده است. علاوه براین، روحیه خوش بینی و مثبت نگری را درنوجوان و جوان پرورش می دهد.این مسئله زمینه را برای بروز خلاقیت،نوآوری و شکوفایی استعدادهای درونی نوجوانان و جوانان فراهم خواهد کرد.به دلیل ویژگی های جوان و نوجوان و بحرانهایی که او با آن مواجه است، ارتباط باجوان امری چندان ساده و آسان نیست.منظور از ارتباط سخن گفتن با او یا شنیدن سخن او نیست؛ زیرا سخن گفتن همیشه نشانه ایجاد ارتباط نیست و چه بسا ارتباط یکسویه پدید آورد. به همین دلیل مراد مااز ارتباط، ارتباط موثر و مداوم، تاثیرگذار ونتیجه بخش بین او و خانواده است. بدون شناخت دنیای جوان و نوجوان این هدف امکان پذیر نیست.
ارسال مطلب:لیلا هوشمندکارشناس سلامت روان