میمند میزبان اصحاب خبر بافق

با هماهنگی فرماندار شهرستان بافق روستای صخره ای دستکند میمند مقصد سفر خبرنگاران و اصحاب رسانه شد.

روستایی که در ۱۵ کیلومتری شهربابک زادگاه اردشیر بابکان سرسلسله ساسانیان واقع شده و یکی از مکان های باستانی است که سکونتگاه انسانها در آن همچنان باقی مانده و بعد از دوازده هزار سال قدمت هنوز با اقتدار در دل کویر می درخشد.

میمند به گفته معلم روستایش” شمس الدینی” که در حال حاضر به صنعت گردشگری روی آورده و عرق میمندی باعث شده است تا همچنان با آب و تاب خاص از زادگاهش برای گردشگران بگوید با وجود قلعه، خانه های صخره ای، برج های گوناگون، حمام و … به منطقه ایی با توانمندی و تمدن ویژه تبدیل شده و در فهرست آثار جهانی ثبت شده است.

آب شرب روستا نیز همانند برخی مناطق کویری از قنات هنر دستان مردمان سازگار و قانع کویر تامین می شود و به گفته یکی از اهالی که پیرمردی ۹۳ است میزان آب در حال کاهش است.

مردمان سختکوش و پرتلاش میمند اولین سکونتگاه های بشری در ایران را ایجاد کرد و در دورانی زندگی می کردند که استواری و صلابت کوه مقدس بوده است.

آثار معماری قوم ماد بر روی صخره ها حک شده و در حال حاضر مورد بازدید گردشگران داخلی و خارجی زیادی قرار می گیرد.

کوچ نشینی به گفته شمس الدینی فعال گردشگری با مردمان میمند همخوانی داشته که تا آنجایی که در اوایل دوره ساسانیان نقطه خوش آب و هوا را برای سکونت دائم انتخاب می کنند.

از ویژگی های منحصر بفرد روستا وجود بیش از ٢۵۶٠ اتاق می باشد در داخل صخره با وسعت زیاد حفر شده اند و با ۴۶٠” کیچه” به هم ارتباط دارند.

ظروف سفالی، چراغ ها در طرح های مختلف، چرخ دانه بری و پنبه ریسی، وسایل خرمن کوبی و..‌. از آثار باقیمانده گذشتگان منطقه است که در آتشکده و مکان های تاریخی بجا مانده نگه داری می شود.

خانه ها دارای ورودی، اتاق های متعدد که به اصطلاح عامیانه تو در تو گفته می شود، مطبخ خانه،طویله و… است.

سوزاندن هیزم درون اتاق ها طی سالیان متمادی سقف و اطراف اتاق ها را سیاه کرده و گاهی هم گفته می شود دود و سیاهی از ریزش صخره های آهکی جلوگیری می کند.

شمس الدینی که در این سفر فرماندار و خبرنگاران شهرستان بافق را همراهی می کند از دیگر ویژگی های منطقه از جمله گویش خاص که برخی کلمات به پهلوی ساسانی شبیه است سخن می گوید.

مرد خوش مرام و با معرفت کرمانی میهمانان را با تعارفات به لهجه خوش خود به خانه اش دعوت می کند خانم خانه بخوبی دانسته است که برای گذران زندگی از جزئی ترین نعمت های خدادادی محل چگونه استفاده کند.

عسل ناب، کشک تازه گوسفند، بادام کوهی، زیره سبز و سیاه، قوتو، آلاله، آویشن و…جز محصولات این بانوی سختکوش است مورد استقبال اصحاب رسانه قرار گرفته و به واقع شمس الدینی و خانمش خوب فهمیده اند که باید چگونه توریست و گردشگر را جذب کرد و از کنار آن برای خود و زندگی مشاغلی را راه اندازی کنند.

مهمانسراهای سنگی میمند نگاه هر ببیند و گردشگری را نیز به خوبی بخود جلب می کند از خانم آن منطقه که در مورد چگونگی سکونت سوال می شود مبلغ اقامت با صبحانه محلی را مابین ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان عنوان می کند.

ناهار به دعوت زاده رحمانی بز قرمه ای طبخ می شود که طعمی خاص دارد.
و آنچه در رستوران صخره ای زیبا که تمام وسایل آن از سنگ و چوب مهیا شده باعث زیباتر شدن می شود پوشیدن لباس محلی است.

خانمهای محل روسری یا به قول قدیمیهای ما چارقدی سفید با لباس های دامنی چین چین که می توان در بین خانمهای قدیمی بافقی و روستاهای اطراف نیز دید می پوشند و برای امرار معاش خود دوغ محلی، کشک، ماست و… را بفروش می رسانند.

پس از صرف ناهار به سمت مسجدی که در دل کوه مسجدی ساخته شده است می رویم .
مسجدی نسبتا بزرگ با قدمت ۲۳۰ ساله که هنوز منبر چوبی قدیمی در آن قرار دارد.

عکسی از یک روحانی که در ستون مسجد آویزان شده نگاه خبرنگاران را جلب کرد او شاگرد آیت الله صدوقی بود که شمس الدینی او را یکی از بهترین و مخلص ترین بندگان خدا معرفی کرد.

پس از اقامه نماز و بازدید دیگر از محل مهمانسراها و گرفتن عکس یادگاری از مناطق مختلف توسط عکاس فعال محمدرضا پورفتاحی به دلیل مسافتی نسبتا طولانی برای بازگشت به بافق عمر سفر یکروزه پایان می یابد.