نکته شنیدنی وتاریخی ازقرآن مجلس شورای ملی

درایام تعطیلات نوروز مشغول مطالعه کتاب کشکول باباکه گردآوری شده ازصدهاکتاب,مجله ومقاله به نویسندگی باقرباباشاه آشتیانی بودم که به مطلب ذیل(صفحه 91کتاب ازانتشارات پروین چاپ آرنگ) رسیدم:(نکته شنیدنی وتاریخی ازقرآن مجلس شورای ملی) قرآنی که درمجلس شورای ملی باآن وکلایادمی کردند,قرآنی است خوش خط ونفیس ودارای جلوه زیبا,این قرآن به خط میرزااحمدتبریزی ومتعلق به عبدالرضاخان پسرتقی خان یزدی بوده وبعدهادرخانواده اوهمیشه موردعنایت واحترام اهل خانه بوده است.
این قرآن به موجب وصیت نامه عبدالرضاخان نزد(اولادوی)بوده است چندسال قبل ازفوت عبدالرضاخان,حایری یزدی قرآن راازپسرمیرزامحمدجناب (یکی ازفرزندان عبدالرضا)متولی شرعی قرآن گرفته ]باخودبه تهران آوردوتوسط ارباب کیخسروشاهرخ به کتابخانه مجلس شورای ملی تقدیم می کرد ومورداستفاده قرارمی گیردبدیهی است مرحوم حایری زاده برای حفظ این قرآن نفیس ومحفوظ ماندن آن ازگزندروزگاراین کاررامناسب دانسته است .اماحسودان یامخالفان سیاسی آن روز حایری زاده طی یک رباعی درحق اوبی مهری کرده اند.
آیامی دانید نویسنده کتاب اطلاعاتی که ازنویسندگان مطرح یزد کسب کرده به گونه ای نادرست بوده است زیرا که عبدالرضاخان وتقی خان هردوبافقی بوده اند وداری پسوند بافقی می باشند .پیشنهادمی گردد اهل فرهنگ ونویسندگان ودرراس آن اداره فرهنگ و ارشادبافق این موضوع راپیگیری نمایند تادیگر شاهدفرهنگ ستیزی و چنین نوشتارهایی نباشیم.

ستایش