فرهنگ مهمانی خدا(7فرهنگ دعا و درخواست در شب های قدر

دسته: فرهنگی، هنری، مذهبی
بدون دیدگاه
چهارشنبه - 9 مرداد 1392

فرهنگ مهمانی خدا(7)

بیاییم فرهنگمان را اصلاح کنیم

« فرهنگ دعا و درخواست  در شب های قدر    »

هنگام دعا چون فقیری به درگاه خدا تضرع و زاری کنیم

ابن فهد در كتاب «عدة الداعى» روايت كرده كه: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله هنگام دعا كردن دست‏هايش را بلند مى‏نمود، و چون فقيرى كه غذا طلب كند، تضرع و زارى مى‏كرد.

موسی را به این خاطر برگزید

از امام باقر (ع) آمده است، كه فرمود: خداى تعالى به موسى وحى فرمود: آيا مى‏دانى چرا من تو را براى گفتگو برگزيدم؟ عرضه داشت پروردگارا! خير! فرمود: اى موسى! من بندگانم را زير و رو كردم هيچ كس را بسان تو خوارتر براى خودم نديدم تو وقتى نماز مى‏گزارى، صورتت را بر خاك مى‏گذارى. و در روايت ديگر: من بندگانم را زير و رو كردم كسى را خوارنفس‏تر از تو پيش خود نديدم پس دوست داشتم كه تو را بين خلايق بالا ببرم‏

 

در دعا کردن خدا را به  محمد و اهل بیتش(ع) قسم می دهی؟

جابر از امام صادق عليه السلام روايت كرد بنده‏اى هفتاد پاييز در آتش باقى ماند و پاييز هفتاد سال و هفتاد سال و هفتاد سال و هفتاد سال است. و در اين مدت خداى را براى خلاصى از عذاب قسم مى‏داد ولى خداى تعالى اجابتش نمى‏كرد پس فرمود: اين بنده، خداى را به حق‏محمد و اهل بيتش قسم داد كه مرا رحمت كن. خداى تعالى به جبرئيل وحى كرد كه به پيش بنده من برو و او را از آتش به سوى من بياور! جبرئيل عرضه داشت خدايا چگونه داخل آتش شوم خداى تعالى فرمود: من به آتش امر كردم كه بر تو خنك و سلامت گردد عرضه داشت: خدايا من جايش را نمى‏دانم فرمود: ايشان مكانش در چاهى در سجّين است حضرت فرمود: جبرئيل وارد جهنم شد او را مى‏بيند در حالى كه صورتش به پايش بسته شده است از او سؤال مى‏كند چه مدت در آتش ماندى؟ مى‏گويد: مقدارش را به حساب نمى‏توانم آورد حضرت فرمود:

جبرائيل او را به سوى پروردگار مى‏آورد و خداى تعالى از او مى‏پرسد: بنده من چه مقدار مرا قسم دادى؟ جواب مى‏دهد: به شماره نمى‏توانم آورد. فرمود: بدان كه به عزت و جلالم قسم! اگر به محمد و آلش مرا قسم نمى‏دادى، خواريت را در آتش طولانى مى‏كردم ولى عهدى است كه با خود كردم كه اگر بنده‏اى مرا به حق محمد و اهل بيتش قسم دهد آن گناهانى كه بين من و اوست بيامرزم و امروز تو را بخشيدم‏.

 

سلمان رضی الله عنه از خدا چه می خواهد و چگونه می خواهد ؟

 

از «سلمان فارسى» روايت شده است كه گويد: شنيدم رسول خدا- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- مى‏فرمود:

 «انّ اللَّه عزّ و جلّ يقول: يا عبادى، او ليس من له اليكم حوائج كبار لا تجودون بها الّا ان يتحمّل عليكم باحبّ الخلق اليكم تقضونها كرامة لشفيعهم؟ الا فاعلموا انّ اكرم الخلق علىّ و افضلهم لدىّ محمّد و اخوه علىّ و من بعده الائمّة الّذين هم الوسائل الىّ، الا فليدعنى من همّته حاجة يريد نفعها، اودهته داهية يريد كشف ضررها، بمحمّد و اله الطّيّبين الطّاهرين اقضها له احسن ما يقضيها من يستشفعون باعزّ الخلق عليه»

. يعنى: «خداوند عزيز و جليل مى‏گويد: اى بندگان من! آيا اتفاق نيفتاده كه:

فردى از شما حاجتهاى بزرگى بخواهد كه شما آن حوايج را نمى‏دهيد مگر اينكه محبوبترين خلق نزد شما را حاضر كند و شما به احترام آن شفيع محبوب و دوست داشتنى درخواستهاى او را بدهيد؟

آگاه باشيد و بدانيد كه با كرامتترين و برترين خلق نزد من، محمد و برادرش على و پس از آن ائمه هستند، آنانى كه وسيله تقرب به من مى‏باشند. آگاه باشيد كه هر كس حاجت مهمى دارد و مى‏خواهد نفعى به او برسد يا مشكلى برايش پديد آمده و خواهان دفع ضرر آن است، اگر مرا به محمد و آل پاكش بخواند، آنچنان حاجتش را برآورده مى‏سازم كه بهتر و برتر باشد از برآورده ساختن كسى كه محبوبترين خلق را نزد او شفيع قرار مى‏دهند».

سخنان سلمان كه به اينجا رسيد، عده‏اى از مشركين و منافقين در حالى كه او را مسخره مى‏كردند گفتند: اى سلمان! چرا خدا را به اينها قسم نمى‏دهى تا تو را بى‏نيازترين و پولدارترين فرد مدينه قرار دهد؟

سلمان پاسخ داد: من خدا را خواندم و از او خواستم كه چيزى به من بدهد كه از حكومت بر كل دنيا برتر و با منفعت‏تر باشد. من از خدا خواستم و او را به اين بزرگواران قسمش دادم كه به من زبانى ذاكر بدهد كه او را حمد و ثنا كند، قلبى بدهد كه شاكر نعمتهاى او باشد، بدنى بدهد كه در برابر سختيها صبر نمايد و آن خداى عزيز و جليل اين التماسهاى مرا اجابت فرمود.

اين چيزهايى كه من از خدا خواستم از حكومت بر تمام دنيا و هر چه در آن است، هزار هزار بار برتر و بالاتر است.

 

حمد وستایش خدا و ذکر نعمت و شکر نعماتش سرآغاز دعاست و…

حضرت فرمود: دعا را به ستايش و حمد خداى شروع مى‏كنى و نعمت‏هايى را كه به تو داده يادآور مى‏شوى، سپس شكرش مى‏نمايى، آنگاه بر پيامبر و آلش درود مى‏فرستى (صلوات مى‏فرستى) و سپس يادآور گناهانت مى‏شوى و بدان اقرار مى‏كنى، سپس از آنها استغفار مى‏نمايى. اين راه دعاست .

 

عطای خیر دنیا و آخرت چند شرط اساسی دارد

از امام كاظم- عليه السّلام- روايت شده است كه فرمود:

 «و اللَّه ما اعطى مؤمن قطّ خير الدّنيا و الآخرة الّا بحسن ظنّه باللَّه عزّ و جلّ و رجائه له و حسن خلقه و الكفّ عن اغتياب المؤمنين، و اللَّه تعالى لا يعذّب عبدا بعد التّوبة و الاستغفار الّا بسوء ظنّه و تقصيره في رجائه اللَّه عزّ و جلّ و سوء خلقه و اغتيابه المؤمنين»

. يعنى: «به خدا قسم به هيچ مؤمنى، خير دنيا و آخرت داده نشد مگر به خاطر:

– حسن ظنّ به خداوند عزيز و جليل و اميدش به او.

– اخلاق نيكويش.

– و دست برداشتن از غيبت مؤمنين.

و خدا بنده‏اى را بعد از توبه و استغفارش عذاب نكرد مگر به خاطر:

– سوء ظن و اميد نداشتن به خداوند عزيز و جليل.

– بد اخلاقى.

– و غيبت مؤمنين را نمودن».

به اجابت دعای خود آنچنان یقین داشته باش که گویی حاجتت پشت در آماده است

رسول خدا- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- فرمود:

 «ادعوا اللَّه و انتم موقنون بالاجابة»

. يعنى: «در حالى كه يقين به اجابت خدا داريد، او را بخوانيد». در آنچه خداوند متعال بر حضرت موسى- عليه السّلام- وحى فرستاد آمده است:

 «يا موسى، ما دعوتنى و رجوتنى فانّى ساغفر لك»

. يعنى: «اى موسى! اگر در حالت اميدوارى مرا بخوانى، بزودى تو را خواهم آمرزيد». «سليمان بن فرّاء» از راويان حديث از امام صادق- عليه السّلام- روايت كرده است كه فرمود:

 «اذا دعوت فظنّ حاجتك بالباب»

يعنى: «هر گاه دعا مى‏كنى، گمانت اين باشد كه حاجتت پشت در آماده است».

چرا دعایم مستجاب نمی شود؟

عثمان بن سعيد مى‏گويد: فردى به من گفت كه من به خدمت امام صادق- عليه السّلام- شرفياب شده، عرض كردم: دو آيه در قرآن كريم هست كه هنوز آن دو را درست درك نكرده‏ام».

فرمود: آن دو آيه كدامند؟

گفتم: يكى آيه شريفه: ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ است كه ما دعا مى‏كنيم ولى اجابتى نمى‏بينيم.

فرمود: آيا خداوند متعال خلف وعده مى‏كند؟

گفتم: خير.

فرمود: پس چرا اجابت نمى‏شود؟

گفتم: نمى‏دانم.

فرمود: اما من تو را با خبر مى‏كنم:

 «من اطاع اللَّه فيما امره ثمّ دعا من جهة الدّعاء اجابه قلت: و ما جهة الدّعاء؟ قال عليه السّلام: تبدأ فتحمد اللَّه و تذكر نعمه عندك ثمّ تشكره ثمّ تصلّى على النّبىّ و اله- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- ثمّ تذكر ذنوبك فتقرّ بها ثمّ تستغفر اللَّه منها فهذه جهة الدّعاء».

يعنى: «كسى كه اوامر الهى را اطاعت نمايد و سپس از راهش دعا كند، مستجاب مى‏شود. گفتم: راه دعا كدام است؟

فرمود: ابتدا خداوند متعال را حمد مى‏كنى، بعد نعمتهايش را به ياد مى‏آورى، سپس آنها را شكر مى‏گزارى، بعد بر پيامبر و آلش- عليهم السّلام- صلوات مى‏فرستى، آنگاه گناهان خود را يادآور شده بدان اقرار مى‏كنى، پس از آن، از گناهانت استغفار مى‏نمائى، اين طريق دعاست».

دعا اگر اجابت شد چه می کنی؟

 از حضرت امام باقر- عليه السّلام- روايت است كه فرمود:

 «ينبغى للمؤمن ان يكون دعاؤه في الرّخاء نحوا من دعائه في الشّدّة، ليس اذا اعطى فتر و لا يملّ من الدّعاء فانّه من اللَّه بمكان»

. يعنى: «بر مؤمن سزاوار است همان گونه كه در شدّت و سختى دعا مى‏كند، در روزگار آسايش و نعمت نيز دعا نمايد. و شايسته نيست كه چون حاجتش بر آورده شد، سست شود و از دعا خسته گردد، زيرا دعا نزد خداوند سبحان، منزلت دارد».

دعا اگر اجابت نشد و به تأخیر افتاد چه می کنی ؟

«احمد بن محمد بن ابى نصر»  گفت:

به امام رضا- عليه السّلام- عرض كردم: فدايت شوم! چند سال است از خدا چيزى خواستم (ولى اجابت نشد) و در اثر تأخير آن، در قلبم نگرانى پديد آمد، فرمود:

 «يا احمد، ايّاك و الشّيطان ان يكون له عليك سبيل حتّى يقنطك، انّ ابا جعفر- عليه السّلام- كان يقول: انّ المؤمن ليسأل اللَّه حاجة فيؤخّر عنه تعجيل اجابته حبّا لصوته و استماع نحيبه، ثمّ قال: و اللَّه ما اخّر اللَّه عن المؤمنين ما يطلبون في هذه الدّنيا خير لهم ممّا عجّل لهم فيها و اىّ شي‏ء الدّنيا؟»

. يعنى: «اى احمد! خود را از شيطان دور كن، مبادا راهى بر تو بيابد و نااميدت كند كه  امام باقر- عليه السّلام- مى‏فرمود:

بسا مؤمن از خدا حاجتى بخواهد ولى اجابتش به تأخير بيفتد، چون خداوند صداى دعا و آواز گريه‏اش را دوست دارد. آنگاه فرمود: به خدا سوگند! تأخير آنچه مؤمنين در اين دنيا طلب مى‏كنند از جانب ذات اقدس الهى، از تعجيلش بهتر است، دنيا چه ارزشى دارد؟».

 

و اینک  درآستان حضرتش با تضرع می گوییم : 

 

خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) توفيق معرفت امام زمان(عج) را به ما عنایت فرما

خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) شرها و بدي ها و ناجوري ها را از همه مان دفع کن

خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) زندگي مان را و ابعاد مختلف وجود ما را بيشتر در راستاي برپايي ظهور قرار بده

خدایا! به حق محمد و آل محمد(ص) موانع و ناجوري ها را از ما دفع کن

خدایا! به حق محمد و آل محمد(ص) رضايت مولايمان را بر ما جاري بفرما

خدایا! به حق محمد و آل محمد(ص) رضايت والدين را نصيب مان بکن

خدایا! به حق محمد و آل محمد(ص) توفيق اخلاق حسنه، توفيق تقوا، ورع و ايمان و يقين به ما عطا بکن

خدایا! به حق محمد و آل محمد(ص) ما را جزو «اَلَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ» قرار بده

خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) ما را يک لحظه هم به خودمان وانگذار

 خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) دست مان را بگير

خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) نگذار پايمان بلغزد

 خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) پناه مان بده

 خدايا! به حق محمد و آل محمد(ص) آبرويمان را حفظ کن

خدایا به حق محمد و آل محمد(ص) به عصمت اهل بيت عصمت و طهارت(ع) شرها را از ما دفع کن، شيطنت ها را از ما دفع کن

خدایا! به حق محمد وآل محمد (ص) رهبر معظم انقلاب و تمام دلسوزان انقلاب را در پناه خودت محافظت بفرما

ان شاء الله

محمد جواد عسکری


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۴۷
برچسب ها:

You cannot copy content of this page