سیزده نوروز ، روز عشق و مهرورزی

 دوازده روز از ایام شیرین سال نو و تعطیلات نوروزی که سپری می شود ستاره سيزده‌ بدر که يكي از بهترين روزهاي نوروز است طلوع می کند و خانواده ها مجتمع می شوند و امر مهم صله رحم را که از تأکیدات اسلام عزیز است به گذراندن اوقاتی خوش در دامن طبیعت پر مهر و این جلوه ذات اقدس حق گره می زنند بعبارتی ایرانیان که همیشه پاسدار حریم طبیعت بوده و هستند در این روز متفقاً به طبیعت سر می زنند و با طبیعت پر مهر آئین صیانت از حریمش را امضاء می کنند و به فرزندان خود نیز می آموزند که محیط زیست ، امانت الهی است ، و ما باید از آن پاسداری کنیم و اینکه تغذیه و تنفس سالم ما ، مرهون برکات طبیعت و محیط زیست سالم است و لذا ما روز سيزدهم را در دل طبيعت مي‌گذرانیم تا با حفظ طبیعت و پاسداری از ارزشهای والای آن دین خود را به آن اداء نماییم و از طرفی مهرورزی ، عشق و محبت ، نیکی کردن به یکدیگر و فراموشی کدورت ها و نمایش گذشت و برادری را که از صفات لاینفک همه ایرانیان عزیز است را به رخ جهانیان بکشیم و شأن و ارزش نوروز نیز در همین است همانگونه که رهبر فرزانه انقلاب فرموده اند : مردم ما نوروز را بهانه‏اي براي ديد و بازديد و رفع کدورت ها و کينه‏ها و محبّت به يکديگر قرار مي‏دهند اين همان برادري و عطوفت اسلامي و همان صله رحم اسلام است و بسيار خوب است .

البته عده ای از مردم بر این باورند که بايد از خانه خارج شوند براي دور‌كردن نحسي اين روز و سيزده بدر كنند تا نحسي روز در طبيعت به در شود که این یک عقیده خرافی است اما گروهي دیگر اینچنین می گویند که روز سيزده هر‌ماه در جدول سي روز ايران باستان ، مربوط است به فرشته تير يا تيشتر كه ستاره باران است و ارتباط با آب و باران دارد ، و بسيار روز خجسته و مباركي است . پس روز سيزده اساساً در اعتقادات مردم ايران باستان به هيچ وضح نحس نبوده است. در جدول مربوط به سعد و نحس روزها نيز روز سيزدهم مبارك آمده است. مردم باستان در مورد اين روز معتقد بودند كه جمشيد شاه (بنيانگذار نوروز) روز سيزده نوروز را در صحراي سبز و خرم ، خيمه و خرگاه برپا مي‌كرد و ضیافت عام مي‌داد. چندين سال متوالي اين كار را انجام داد كه در نتيجه اين مراسم در ايران زمين به صورت سنت و مراسم درآمد علی ای حال ، ملت با فرهنگ و اصیل و متفکر ما باید خود را از آندسته از قید و بند های خرافی که ریشه در جهل پیشینیان داشته و دارد جدا نماید و آخرین روز تعطیلات خوش نوروزی یعنی سیزدهم فروردین را همچنان که شأن آن است بهانه ای برای نهادینه کردن عشق و محبت نخستین ایام نوروزی در طول سال نماید تا بدینسان در بقیه ایام سال یکدیگر را دوست بداریم ، به همدیگر عشق بورزیم و از باز کردن گره های زندگی یکدیگر لحظه ای دریغ ننماییم تا در پرتو این برادری و عشق و تعاون ، خداوند تبارک و تعالی نیز ما را دوست بدارد و رضوان خویش را به ما ارزانی دارد ، ان شاء الله .

 حبیب حسن زاده