ماه،عسل اما سال،بی عسل
یادداشتی خواندم از احسان علیخانی تهیه کننده و مجری «ماه عسل» ، یادداشتی که علاوه بر یادآوری گوشه هایی از ماه عسل 92 ، تاثیرات پشت صحنه آن اتفاقات کم نظیر با ارزش را نمایان می کرد . اتفاقات کم نظیری چون بابا و مامان گفتن خیلی از بچه های بی باباو مامان پس از آمدن شاهین جلوی تصویر ، صاف شدن حساب خیلی از بدهکاران پشت میله پس از نامه خوانی و اشک ریزی و آرامش عرشیا از آزادی پدرش و نهایتا انتظار مادری پایان بافت با نمایش دادن عکس شهید ایرج خرم جاه از روستای سیبستان هشتگرد که 27 سال پیش به جای جعفر زمردیان دفن شده بود .
از کم و بیش ، شدت و ضعف برخی زمان های خاص ماه و سال که بگذریم ، تاثیر تصویر و صدای تلویزیون همیشه سال وجود دارد . درست است که به قول احسان علیخانی ثانیه های منتهی به افطار طلائی است اما چرا تمام ثانیه های زندگی طلائی نباشد ؟ چرا تمام سال ، عسل نباشد ؟ حالا که تعداد بالای بیننده یک برنامه اشتیاق و عطش ملت را نمایش می دهد ، چرا بهانه می آوریم که مجال کوتاه است برای رونق دادن به زندگی مردم ؟ چرا احسان علیخانی و مهمانانش برای یک سال رفتند با خوش رقصی های ماه عسلی که گذشت زندگی کنند ؟ چرا با خوش رقصی های بر زمین مانده سال عسلی روی آنتن صدا و سیما نمی رود تا هم ترویج فرهنگ شود و هم جای برنامه های کم ارزش و بعضا بی ارزش سیما را بگیرد ؟ امروز چرا تنها احسان علیخانی و تیمش دلیلی برای بیداری ندارند و بنوشته خودش : « خوابش نمی برد و بیدار بیدارم و خوابی را تماشا می‌کنم که از ترس تمام شدنش جرأت بستن چشمانم را ندارم » .
امروز پخش زنده و تکرار ورزشهایی چون فوتبال و … بر دانش و توانائی بیننده می افزاید ، ولی تکرار و ساخت ماه عسلی دیگر با نامی دیگر فرهنگ ایرانی اسلامی را ترویج نمی دهد و تذکر و یادآوری ارزشهای زندگی را زنده نمی کند ؟
امروز صدا و سیما باید از این فضا استفاده کند و ترویج فرهنگ ایرانی اسلامی کند نه ترویج بی برنامه گی با پخش برنامه های رمانی و کلیشه ای بی هدف . صدا و سیما به فرموده امام راحل (ره) دانشگاه است این دانشگاه باید اساتید و کلاسهایی داشته باشد که دانشجویانش درگیر آن و بدون هیچ غیبت و تاخیری بر سر کلاس ، باقلم و کاغذ حاضر باشند نه این که اشتیاق به حضور در این کلاسها لحظه ای باشد و گه گاهی در برخی برنامه ها بیاید و برود .
لذا بایست از باتجربه ها و جوانهای ایران اسلامی تیمهای متعدد ساخت برای ارائه برنامه هائی عسل ، تا بتوانند توان و انرژی و وقت بگذارند برای ترویج فرهنگ و باز گرداندن ارزشها ، آرامش و آسایش به زندگی ایرانی .
محمد مهدی علیزاده فلاح
بازدید: ۷۲
با تشکر از آقای علیزاده فلاح به خاطر تحلیل خوبشان از برنامه های صدا و سیما.صدا و سیما وظیفه خود می داند که به همه سلایق(هفتاد میلیون نفر)در حد توان پاسخ دهد.البته با رعایت موازین شرعی و قانونی.آن هم در عصر ارتباطات که حجم کشیده شدن به سمت کانالهای ماهواره ای را شاهدید.تولید برنامه هایی که هم جنبه هنری رعایت شود و هم جنبه دینی و هم از نظر محتوا غنی باشد و هم مخاطب را جذب کند آن هم با سلایق متعدد مخاطبان،واقعا کار دشواری است.صدا و سیما در این شرایط اقتصادی و تحریمها با امکاناتی که در اختیار داشته با هزاران زحمت و کارهای کارشناسی و هنری فراوان تنها توانسته حدود بیست کانال مختلف به مخاطبان ارائه دهد در حالی که یکی از کشور های اروپایی که جمعیتی تقریبا برابر ایران دارد بیش از چهارصد کانال تلویزیونی دارد.عرض بنده این است که کار سنگین است و همانطور که شما اشاره کرده اید باید جوانان و هنرمندان با تلاش فراوان صدا و سیما را به جایگاه شایسته خود برسانند.