این چه مسیری است كه به تماشا نشسته اید…؟!

دسته: فرهنگی، هنری، مذهبی
۴ دیدگاه
چهارشنبه - 23 فروردین 1391

گلایه نامه جمعی از سوگواران غربت مادر سادات، دارالعباده و دارالعلم یزد،

در مورد پخش برنامه های طنز از صدا و سیما

آه تحفه ی دلِ زخم خورده است و اندوه هم دم آن. دیده هایش مجرای جویبارهایی است كه از فراق سرچشمه می گیرد. رُخش از لطمه ها كبود است و گیسوانش روی ماه را سپید می كند. دردها رمق از كلامش گرفته و نایِ نوا را از او ستانده است.

اما با همه ی ناتوانی، صدا بر می آورد كه چراغ كم سو كنید و بساط عیش و نوش برچینید؛ آخر من زخم خورده ام. اگر همدردم نمی شوید بگذارید تا اشك، مرحمِ سوزِ دلم شود. تنها همین امشب را مراعاتم كنید تا با یاد یار سفر كرده ام آرام گیرم.

برای عیش و نوش فرصت زیاد است. بگذار تا شرح ناله با تو بگویم تا بلكه قدری با من هم ناله شوی. آن كه در فراقش به عزا نشسته ام، همانی است كه در و دیوار، او را بین خود حس كرده اند. آنی كه خویشتن‌داری كرد و دردِ بازو با كسی نگفت. آن بانویی كه به ناحق حقش را غصب كرده و جواب فریادش را با سیلی داده اند.

من عزادار آن سروری هستم كه از نسلش نورهای عالم تاب طلوع كردند. من در سوگ آن مادری نشسته ام كه در جوانی دست به كمر راه می رفت. وصیتش این بود تا در شب غسل و كفنش كنند، تا دشمنان از قبرش باخبر نشوند. مگر نه اینكه این سخن از جانب خاندان عترت صادر شده است كه «شیعیان ما از زیادی گل ما آفریده شده اند و به آب ولایت ما اجین. و در غم ما غمناك و در شادی ما شادند.»

پس این چه خنده بازاری است كه برپا كرده اید. این مسیری كه به تماشا نشسته اید مسیر انحرافی است كه مقصدش نارضایتی خاندان پاك پیامبر ـ علیم السلام ـ است.

فتیله ها را قدری پایین آورید تا فضا رنگ عزا گیرد. چه سریع پارچه ها را پایین آورده اید؟ دست نگه دارید، هنوز بزم عزا برپاست. شایسته نیست كه در این شب ها طنزپرداز باشید. زمان برای خنده و شادی زیاد است. صدا و سیمای طنز مرا از یاد محبوبم غافل می كند. گوش من نمی خواهد صدایی غیر از صدای یار را بشنود و سیمایی غیر از سیمای محبوب را نظاره گر باشد.

حال كه حرف دلم را شنیدی، خاموش كن این آوای باطل را و بر چهره ی شهر پارچه ای از رنگ غربت مادرانه بینداز و با من هم‌نوا شو…

                                        أین الفاطمیون….؟

                                               بی صدا فریاد کن…!!!

 جنبش قرارگاهی اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان استان یزد


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۲۳
برچسب ها:
دیدگاه ها
كورش این نظر توسط مدیر ارسال شده است. چهارشنبه 23 فروردین 1391 - 9:44 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

در دين هيچ اجباري نيست. اين ايه قران هست پس بگذاريد مردم در انديشه و كردار ازاد باشند.

محسن این نظر توسط مدیر ارسال شده است. چهارشنبه 23 فروردین 1391 - 11:11 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

مردم در انديشه و كردار خود، در محدوده ي دين آزادند.
آيه اي كه فرموديد مربوط به آزادي در انتخاب دين است نه اينكه وقتي اسلام را قبول كرديم هر جايش را خواسستيم و پسنديديم عمل كنيم و هرچه به ذائقه مان خوش نيامد رها!

حال كه از قرآن گفتيد، اين آيه را هم ببينيد:
(سوره مائده، آیه 2)

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ …

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید! حرمت شعائر الهى را نگهدارید و بى‏‌حرمتى به آنها را حلال نشمرید …

سهیل این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 24 فروردین 1391 - 1:01 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

به نظرم حرف هردو شما کوروش جان و محسن جان زیباست چون هردو حرف قرآن رو میزنید امادر این مورد حرف آقا محسن ملاک قرار میگیره.

مهدی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 24 فروردین 1391 - 5:46 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

صدا و سیمای طنز مرا از یاد محبوبم غافل می کند. گوش من نمی خواهد صدایی غیر از صدای یار را بشنود و سیمایی غیر از سیمای محبوب را نظاره گر باشد!!!!
خب کسایی که این نظرشونه میتونن برن مسجد معتکف بشن!!!!

You cannot copy content of this page