دود تنباكوهاي مصنوعي در چشم تاغ زارهاي منابع طبيعي بافق
(( آنچه در كوير مي رويد گز و تاغ است. اين درختان بي باك، صبور و قهرمان كه عليرغم كوير،بي نياز از آب و خاك وبي چشم داشت نوازشي و ستايشي، از سينه خشك و سوخته كوير به آتش سر مي كشند و مي ايستند و مي مانند.بي هراس، مغرور، تنها و غريب. گويي سفيران عالم ديگرند كه در كوير ظاهر مي شوند! اين « درختان شجاعي كه در جهنم مي رويند» اما اينان برگ و باري ندارند، گلي نمي افشانند، ثمري نمي توانند داد، شور جوانه زدن و شوق شكوفه بستن در نهاد شاخه اشان مي خشكد، مي سوزد و در پايان به جرم گستاخي در برابر كوير، از ريشه اشان بر مي كنند و در تنورشان مي افكنند و … اين سرنوشت مقدرآنهاست.)) برگرفته از كتاب كوير دكتر علي شريعتي
… آري اين سرنوشت محتوم درختان تاغي است كه در برابر هجوم سيل آساي طوفان هاي شن و گرد و خاك ايستادگي كردند و همچون سپري، خانه ها و مزارع را از يورش بي امان طوفان شن نجات دادند، ولي اكنون پاداش ايستادگي و استقامت آنها اين است كه ريشه كن شده و زغال سر قليان ها و گرم كننده پاتوق ها و محافل جوانان ما باشند.
روي سخن با جواناني است كه از زندگي سير شده اند و پا بر بخت عمر و جواني خود زده ا ند. از يكسو با قطع درخت باعث گناهي عظيم مي شوند و از سوي ديگر با استفاده از تنباكوهاي مصنوعي و مضر موجود كه مضرات آن بخوبي بر همگان واضح است به جان قلب و ريه خود افتاده و خبر ندارند كه دود اين تنباكوها چه به روز سلامتي آنها مي آورد.
به هر حال استعمال تنباكو براي سلامتي بسيار مضر و شكستن درختان براي آتش سر قليان گناهي بزرگ و نا بخشودني.
شايد جوانان ما از ارزش و اهميت درخت تاغ و تاغ زارهاي اطراف بافق بي اطلاع باشند و همين آنها را واداشته تا بي مهابا به جان درختان مظلوم افتاده و آنها را قلع و قمع كنند لذا شايسته است آنها قدري پاي صحبت بزرگترها خود بنشينند و از گذشته شهرشان بپرسند.
در گذشته اي نه چندان دور قبل از كاشت جنگل هاي دست كاشت تاغ و گز توسط كاركنان زحمتكش منابع طبيعي در اطراف شهر، با وزش كمترين باد،سيل خروشان شن هاي روان كه هيچ مانع و سدي در راهشان نبود به خانه هاي شهر هجوم آورده و آسمان را تيره و تار مي نمودند و زندگي واقعاً براي مردم سخت و طاقت فرسا بود.
تا اينكه اداره منابع طبيعي اقدام به نهالكاري در اطراف شهر نمود.
كارگران زحمتكش با كمترين امكانات شروع به كشت نهال نمودند وبه قول امام جمعه محترم شهرمان حجه الاسلام سليماني “اين درختان را با اشك چشم آبياري و با خون دل نگهداري كردند“ تا به ثمر رسيد و سدي شد در برابر طوفان شن.
جوانان عزيز اين درختان در آن زمان با مشقت فراوان كشت و آبياري شدند تا تبديل به درختي شوند كه شما مي بينيد.حال انصاف دهيد آيا رواست كه اين درختان كه تاكنون در سرماي طاقت فرسا و گرماي سوزان در برابر تشنگي و هجوم شن هاي روان مقاومت كردند و سپر بلاي ما شدند اينچنين ريشه كن شده و تبديل به زغال قليان شوند.
آيا بهتر نيست بجاي قطع درختان تاغ، خود حافظ و نگهبان آن بوده ودر داشتن شهري آباد و سرسبز و با هواي پاك شريك باشيم. حتي بوتههايخشك شده تاغ نيز خود سپري در برابر شنهاي روان ميباشند و قطع شاخههاي خشك شده نيز به جنگل آسيب ميرساند.
لازم به ذكر است :
بريدن و ريشه كن كردن و سوزانيدن نهال و درخت و تهيه چوب و هيزم و زغال از منابع ملي و توده هاي جنگلي ممنوع و پيگرد قانوني دارد و خاطي به مراجع قضايي معرفي مي گردد.
اداره منابع طبيعي و آبخيزداري شهرستان بافق
بازدید: ۷۲
اگه مسئولین استان یا شهرستان قهوه خانه های سنتی یاکافه های سنتی که جوانها در آن گاه گاهکی قلیانی می کشیدند را نبسته بودند ،دیگر جوانها پاتوقی برای خودشان نمی ساختند که در آن قلیان بکشند و افرادی را نیز دور خودشان جمع کنند.الآن هم که ذغال گران است و جوانها هم معتاد قلیان شده اند.آنهایی که باباهاشون دستشان به دهانشان برسد و پول توجیبی بهشون بدن یا دستشون تو جیب خودشون باشه و با فرهنگ باشند که ذغال می خرند اما دریغ از اونایی که یا پول ندارند یا فکر زرنگی هستند و یا اینکه حتی توجیه نیستند که با کندن این درختان تاغ چه ضرری به شهرشان میزنند.
راستی چرا فقط در استان یزد قلیان کشیدن در کافه های سنتی ممنوع است.چیزی که برای من تجربه شده ما ایرانیها اگه از کاری منع بشیم بیشتر به آن علاقه نشان می دهیم و با کار کارشناسی نشده مسئولین بافق و استان به مقابله با جوانها پرداختند و آلاچیق رز آهنشهر و پارک فرمانداری و کافی شاپ را از دادن قلیان منع کردند و چون برای جوانهامون از لحاظ فرهنگی کاری نشده و جای تفریحی مناسبی ندارند به این کار قلیان کشیدن روی می آورند.(مثلا یه پیست موتور سواری یا یک پارک مناسب یا یک سینما و ….)صحبت زیاد است و وقت کم.موفق باشید