نقدی بر عملکرد بانک مهر برای متقاضیان وام

پیرامون گرفتاری متقاضیان وام بانک مهر :
اوج بی احترامی به حقوق دیگران، بی اهمیت شمردن وقت آنهاست
یکی از دوستان قدیمی با خجالت و شرمندگی، از بنده درخواست کرد بعنوان ضامن بانکی وی، چهارشنبه (دیروز) بهبانک مهر (همان موسسه قرض الحسنه بسیجیان سابق) مراجعه کنم. نکته جالب اینکه این بانک، در شیفت کاری صبح خود، به هیچ عنوان، به امور مربوط به وام متقاضیان، نمی پردازد و به دوساعت عصر از ساعت 16 تا 18 و آنهم فقط روزهای زوج، بسنده می کند.
قانون دیگری که البته بدک هم نیست، این است که این بانک، متقاضیان وام را موظف کرده است تا تمامی مدارک مورد نیاز و ضامنها و سفته و چکها و … را همزمان در بانک حاضر کند، تا پرونده به یکباره تکمیل شود. از اینرو هر پرونده ای از زمانیکه متصدی وام، پوشه مربوطه را می آورد و متقاضی شروع به نوشتن مشخصات خود در جداول خام این پوشه می کند، تا اخذ مدارک و چک و سفته و امضای ضامن و تطبیق موارد، حداقل 15 و حداکثر 30 دقیقه طول می کشد.
ساعت بانک 17 دقیقه به پنج را نشان می داد که ما وارد شدیم و از شماره انداز مربوط به مشتریان، نوبت گرفتیم و منتظر شدیم. بعد از ما نیز افراد بسیاری آمدند و از دستگاه، نوبت گرفتند. ساعت 6 یعنی بعد از یک ساعت و 17 دقیقه، متصدی بانک به شماره یکی مانده به ما رسید و گفت وقت تمام شده است، آنهایی که مانده اند، بروند و یکروز دیگر بیایند. یعنی یکساعت و بیست دقیقه عمر یک انسان، بی ارزش تر از یک برنامه ریزی ساده است؟ ما هم به اتفاق چند تن دیگر که بسیار شاکی بودند و اتفاقن از محل کار خود ـ معدن سه چاهون ـ مجوز ساعتی گرفته بودند و دائم با بازکردن کاپشن خود، به متصدی بانک می گفتند هنوز لباس کار تنمان است و یکساعت است منتظریم، بانک را ترک کردیم. وقتی خواستم اعتراضی بکنم، یکی از دوستان متقاضی وام که انگار تجربه اعتراضی را داشت گفت:” ساکت باش. در بانک … برای بی نوبتی اعتراض کردم، تا شخصن از کارمند و رئیس بانک برای این پررویی ام!!! معذرت خواهی نکردم، مدارک وام بنده را تحویل نگرفتند.”
کاش بانک مهر چاره ای برای متقاضیان وام می اندیشید. در این موقعیت اقتصادی، کسی که برای یک میلیون تومان با شرمندگی، منت کسی را می کشد تا ضامنش شود، و به بانک مراجعه می کند، آیا درست است اینگونه سرافکنده شود؟ آیا نمی توان از همان ابتدا، اعلام کرد 7 یا 8 پرونده برای امروز عصر تکمیل می شود، و از شماره پرونده فلان و یا مشتری بهمان، منتظر نباشند و برای وقت آنها اندکی، اهمیت و احترام قائل شد؟ شاید از دیدگاه بانکها، کسانی که مبالغ پایینی وام طلب می کنند، قابل احترام نیستند؟ آیا نمی توان دو متصدی امور مربوط به وام، را انجام دهند؟ دیدم که دو نفر دیگر از کارکنان همین بانک مهر را که دیروز، به ندرت مشتری داشتند و بیکار اینطرف و آنطرف را نگاه می کردند. آیا نمی توان صبح ها نیز ، حداقل یکی دوساعت، را برای متقاضیان وام، اختصاص داد، خصوصن در این ایام که متقاضی همین وامهای ریز، بسیار است؟
نکته فراموش شده در این مسئله این است، که بانکها به عنوان موسسات تجاری، نیازمند مشتری اند. این ما مشتریان هستیم که با سپردن پولمان، به بانکها قدرت اقتصادی می بخشیم و دادن خدمات و سرویس به صاحبان اصلی بانکها یعنی مردم، باید بدون هیچ منت و وقت کشی انجام گیرد. اگر مردم نباشند، و پولهای آنها از حسابهای بانکی بیرون بیاید، بانکها جز موسسات ورشکسته، هیچ نیستند، که حتی از تامین هزینه های جاری خود بر نمی آیند. به بانکهای امروزی که مثل قارچهای شیک و مدرن با کامپوزیت، از زمین بیرون می آیند در حالیکه تا یکسال قبل از آن، استیجاری بودند.
احترام به مشتریان بانک ها را باید از موسسات اقتصادی غربی آموخت. در حالیکه از همه اینها که بگذریم، رعایت حقوق شهروندی در اسلام بیشترین تاکید را داشته است. اسلام حقوقی را برای فرد برشمرده که توجه و راعیت به آنها می تواند، شناخت و بصیرت انسان را برای ایجاد ارتباط درست و منطقی با نظام، حاکمیت و همچنین در ارتباط با افراد دیگر اجتماع، افزایش دهد و موجبات سلامتی و اعتدال جامعه را فراهم کند. بهتر است مسئولان، یکبار هم شده، خود را بجای کسانی بگذارند که متقاضی وامی هستند که شاید مبلغش، نصف اضافه کاری ماهیانه اشان نباشد!

سید امین رضوی